Εάν την Κυριακή ψήφιζαν μόνο οι συνταξιούχοι και οι κάτοικοι χωριών, κωμοπόλεων και μικρών πόλεων, τότε θα ήταν πολύ ευτυχέστερες οι ηγεσίες των δυο μεγάλων κομμάτων...
Oι μυστικές δημοσκοπήσεις που διενεργούνται αυτές τις ημέρες καταδεικνύουν ότι οι εκλογικές επιδόσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ προμηνύονται πενιχρότατες, στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας.
Ειδικά στις υποβαθμισμένες περιοχές της Αττικής, οι οποίες μάλιστα αντιστοιχούν σε ένα πολυπληθέστατο φάσμα του εκλογικού σώματος, τα ποσοστά των δυο κομμάτων εξουσίας εμφανίζονται πολύ πεσμένα.
Οι ίδιες σφυγμομετρήσεις, τις οποίες μελετούν ενδελεχώς και εναγωνίως αυτήν την περίοδο τα επιτελεία των κομμάτων, δείχνουν ότι η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ επιτυγχάνουν ικανοποιητική συσπείρωση μόνο στο φάσμα των οπαδών τους που έχουν ηλικία άνω των 50 ετών. Στις νεαρότερες ηλικίες τα πράγματα φαίνονται ρευστά και αβέβαια...
Η διπλή εξήγηση
Το φαινόμενο αυτό πιθανότατα οφείλεται σε δυο λόγους. Ο πρώτος αφορά τις πολιτικές παραδόσεις: Οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας διατηρούν σε μεγαλύτερο βαθμό τους όποιους δεσμούς τους με τα δυο μεγάλα κόμματα, καθώς έχουν βιώσει τις εποχές των «οραμάτων», κατά τις οποίες το πολιτικό σύστημα διέθετε κύρος απείρως μεγαλύτερο.
Αντιθέτως, οι πολίτες των νεαρότερων ηλικιών μεγάλωσαν υπό συνθήκες απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, για την οποία αποδίδουν - φυσιολογικά – τις μεγαλύτερες ευθύνες στα δύο «κόμματα εξουσίας».
Ο δεύτερος λόγος παραπέμπει απ' ευθείας στα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα της εποχής: Οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας ανησυχούν περισσότερο για το ενδεχόμενο μιας μετεκλογικής αναταραχής, για την αστάθεια την οποία ενδέχεται να προκαλέσει μια σημαντική αποδυνάμωση του «δικομματισμού».
Είναι λχ χαρακτηριστικό αυτό που ακούγεται σε συζητήσεις ανθρώπων μεγάλης ηλικίας: «Τουλάχιστον να μη γίνει κανένα 'μπαμ' και χάσουμε τη σύνταξή μας- έστω και μειωμένη...».
Αντιθέτως, οι πολίτες των μικρότερων – και εν γένει παραγωγικότερων- ηλικιών δεν θεωρούν ότι έχουν και πολλά να χάσουν. Οι διαπιστώσεις τους είναι σε αδρές γραμμές οι εξής: Το παρόν status διογκώνει την ανεργία, φέρνει «λουκέτα», συρρικνώνει μισθούς, χωρίς- μέχρι στιγμής – να θέτει «κόκκινες γραμμές» στην επιδείνωση της κατάστασης.
Σε κάθε περίπτωση, τα επιτελεία των δυο κομμάτων υποχρεούνται να «σκαρφιστούν» ιδέες, για να μειώσουν την οργή των νεαρότερων ηλικιών, καθώς και την αποστροφή τους προς τους «μεγάλους» του πολιτικού συστήματος. Εάν, βεβαίως, μπορούν και προλαβαίνουν...