Ακόμα και κυβερνητικά στελέχη, που συμμετέχουν στις τηλεδιασκέψεις με τους Θεσμούς, αιφνιδιάστηκαν από την ανεπίσημη ανακοίνωση του Μαξίμου ότι η κυβέρνηση θα καταθέσει την Παρασκευή νομοσχέδιο για την α’ κατοικία, χωρίς να έχει προϋπάρξει συμφωνία με τους Ευρωπαίους.
«Δεν υπάρχει διάθεση ρήξης» διαβεβαίωναν, εκ των υστέρων, κυβερνητικοί παράγοντες τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη, ωστόσο άπαντες σηκώνουν τα χέρια ψηλά για τις προθέσεις της κυβέρνησης, η οποία ενεργοποίησε το Plan B, δηλαδή τη μονομερή νομοθέτηση.
Πηγές από το ευρωπαϊκό στρατόπεδο σημειώνουν ότι αυτό που θα μετρήσει τελικά είναι το τι ακριβώς θα ψηφιστεί και όχι αυτό που θα έρθει στη Βουλή, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι στο μεσοδιάστημα ως το Eurogroup της 5ης Απριλίου το νομοσχέδιο θα μπορούσε να γίνει αγνώριστο. Ωστόσο, οι ίδιες πηγές παραδέχονται ότι πέρα από νομοτεχνικές βελτιώσεις και αλλαγές που δεν θα έχουν πολιτικό κόστος, μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο- αν όχι απίθανο- να «ξηλώσει» η κυβέρνηση βασικές διατάξεις του πλαισίου, που σχετίζονται με τα όρια υπαγωγής και την περίμετρο κάλυψης.
Το πρώτο δείγμα γραφής θα δώσει η κυβέρνηση, με το εάν θα ζητήσει τη γνωμοδότηση της ΕΚΤ, όπως έπραξε στις 19 και 22 Φεβρουαρίου, κοινοποιώντας τα αρχικά σχέδια για την πρώτη κατοικία. Σύμφωνα με την Απόφαση 415/1998, «οι αρχές των κρατών μελών ζητούν τη γνώμη της ΕΚΤ για κάθε σχέδιο νομοθετικής διάταξης που εμπίπτει στο πεδίο των αρμοδιοτήτων της σύμφωνα με τη συνθήκη, ιδίως όσον αφορά… τους κανόνες που εφαρμόζονται στους χρηματοδοτικούς οργανισμούς, εφόσον επηρεάζουν σημαντικά τη σταθερότητα χρηματοδοτικών οργανισμών και χρηματαγορών».
Η γνωμοδότηση της ΕΚΤ δεν είναι δεσμευτική, ωστόσο εάν η κυβέρνηση προχωρήσει κόντρα σε μια αρνητική γνωμοδότηση, για ένα τόσο «ευαίσθητο» θέμα όπως η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, που βρίσκεται στο μικροσκόπιο των αγορών, είναι προφανής ο αντίκτυπος που θα έχει μια τέτοια κίνηση. Ο αρνητικός αντίκτυπος θα είναι ακόμα πιο έντονος, εάν η κυβέρνηση αποφασίσει ένα by pass, κοινώς εάν δεν ζητήσει γνωμοδότηση, υποστηρίζοντας ότι αυτό έχει γίνει δύο φορές κι ότι έχουν ληφθεί υπόψιν οι παρατηρήσεις της ΕΚΤ. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι επί του παρόντος δεν έχει υποβληθεί σχετικό αίτημα.
Οι τηλεδιασκέψεις, πάντως, θα συνεχιστούν, όπως άλλωστε έγινε χθες σε τεχνικό επίπεδο, αλλά πλέον υπό τη σκιά των πολιτικών αποφάσεων που έχει λάβει η κυβέρνηση. Υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια για συμφωνία πριν από το Eurogroup; Μόνο εάν οι δύο πλευρές κάνουν γενναία βήματα συμβιβασμού, κάτι που δεν φαίνεται επί του παρόντος. Αν λάβει, δε, κανείς υπόψιν ότι οι διαβουλεύσεις δεν γίνονται επί τεχνικών ζητημάτων, όπως διατείνεται η κυβέρνηση ακόμα και τώρα, αλλά επί των βασικών παραμέτρων του πλαισίου ήτοι για τη διαδικασία δικαστικής προστασίας, για την υπαγωγή και των επιχειρηματικών δανείων, για τα όρια καταθέσεων και λοιπών ακινήτων, αντιλαμβάνεται ότι οι συνάδελφοι του Ε. Τσακαλώτου δεν θα πετάξουν από τη χαρά τους, όταν πάρουν στα χέρια τους τις αναφορές των Θεσμών. «Θα υπάρχει απογοήτευση αν δεν υπάρχει συμφωνία», σημειώνουν χαρακτηριστικά πηγές από το ευρωπαϊκό στρατόπεδο.
Και το ερώτημα επανέρχεται μοιραία. Θα αντέξει η κυβέρνηση μια κόντρα με τους Ευρωπαίους στην παρούσα φάση; Θα κλιμακώσει τη διαφωνία της, βάζοντας στο τραπέζι και τις ρυθμίσεις οφειλών που είναι «παγωμένες»;