Ο Γιώργος Λάνθιμος κέρδισε. Με μια νίκη που δεν αφορά στο Οσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου που πήρε στα χέρια της με μεγάλη συγκίνηση η Ολίβια Κόλμαν, αλλά στις δέκα υποψηφιότητες που έλαβε το «The Favourite», ασχέτως τελικού και αριθμητικού αποτελέσματος. Κέρδισε γιατί έφτιαξε μια κινηματογραφική ταινία που τον οδήγησε στο κόκκινο χαλί κι ας μην τον οδήγησε στο βάθρο -επί της ουσίας, είναι μικρή η απόσταση.
Οι θαυμαστές και οι οπαδοί του, ωστόσο, όλοι εκείνοι που τον τελευταίο μήνα στοιχημάτιζαν για την οσκαρική επιτυχία του ιδίου και της ταινίας του, άρχισαν ήδη, μαλακά, είναι η αλήθεια, να λιθοβολούν. Μετρούν και ξαναμετρούν και δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι από τα 10 Οσκαρ ο Λάνθιμος έφυγε με ένα, και μάλιστα το πήρε η πρωταγωνίστριά του. Μήπως δεν ευνοήθηκε η «Ευνοούμενη» και ευνοήθηκαν οι άλλοι; Γιατί δεν στηρίχθηκε ο δικός μας άνθρωπος; Γιατί δεν «σάρωσε» τα βραβεία όπως θα έπρεπε και κυρίως θα θέλαμε; Γιατί δεν μπόρεσε να ευχαριστήσει όλους εμάς του Ελληνες, που τόσες ελπίδες είχαν εναποθέσει πάνω του; Κι έτσι δεν μάθαμε που θα αφιέρωνε το Οσκαρ, αν το είχε κερδίσει.
Για κάποιους δικούς μας κομπλεξικούς λόγους φορτώσαμε στον 45χρονο σκηνοθέτη την ευθύνη μιας εθνικής επιτυχίας, μιας νίκης που με τόση αγωνία αναμένουμε _είτε λέγεται Τσιτσιπάς είτε Λάνθιμος, αρκεί το όνομα να είναι ελληνικό.
Κι έτσι ξεχάσαμε κάτι βασικό: Η νίκη είναι δική του, δεν είναι ούτε εθνική ούτε πατριωτική ούτε ελληνική. Μπορεί να νιώσαμε μια περηφάνια που ακούστηκε ελληνικό όνομα στην 91η Τελετή Απονομής Οσκαρ, αλλά ο Λάνθιμος δεν πήγε εκεί ούτε ως πρεσβευτής μας ούτε ως εκπρόσωπος της Ελλάδας _της χώρας που γεννήθηκε και μεγάλωσε και την οποία χρειάστηκε να εγκαταλείψει για να ανοίξει τα φτερά του και να κυνηγήσει τα όνειρά του.
Ο Λάνθιμος είναι νικητής και κέρδισε, γιατί αναμετρήθηκε με τον εαυτό του και πήγε δέκα βήματα παραπέρα. Εκανε μια ταινία που την πρόσεξαν σε ανατολή και δύση, μια ταινία για την οποία γράφτηκαν θετικές κριτικές και εκτός Ελλάδας, μια ταινία που συζητήθηκε και σχολιάστηκε, μια ταινία που έφερε κόσμο στις αίθουσες, εντός και εκτός. Το γεγονός ότι δεν κρίθηκε ως η καλύτερη, δεν σβήνει όλα τα υπόλοιπα.
Κακά τα ψέματα. Τα πράγματα και απλά και ξεκάθαρα: Ο Λάνθιμος κέρδισε. Απλώς, «Γιώργο, εμείς χάσαμε» και δεν μας αρέσει καθόλου να χάνουμε. Μόνον που εμείς δεν κάναμε και τίποτα για να κερδίσουμε....