Εγκαταλελειμμένη και ερειπωμένη στα Πριγκιπονήσια βρίσκεται η οικία του Λέοντος Τρότσκι.
Το τριώροφο κτίριο έχει αφεθεί στη μοίρα του και είναι μισογκρεμισμένο, ενώ τα ερείπια θυμίζουν ένα ένδοξο παρελθόν. Η μεγαλοπρεπής βίλα, που καλύπτει έκταση 3.550 τ.μ., διέθετε και πισίνα η οποία καταστράφηκε από τα κύματα στο πέρασμα των χρόνων.
Η οικία έχει βγει σε πλειστηριασμό από το 2015 προς 3,9 εκατ. ευρώ.
Η Μπουγιουκάντα, το μεγαλύτερο νησί των Πριγκιπονήσων, ήταν τόπος εξορίας του Τρότσκι. Εκεί έζησε με τη δεύτερη του γυναίκα, Νατάλια, το εγγόνι του, Σιέβα, και μια ομάδα φρουρών.
Οι ντόπιοι ιστορικοί πιστεύουν ότι έγραψε τη διάσημη αυτοβιογραφία του «Η ζωή μου» και το «Η ιστορία της ρωσικής επανάστασης» ενώ διέμενε στο συγκεκριμένο θέρετρο.
Βίντεο από drone
Ο Τρότσκι ήταν Μπολσεβίκος επαναστάτης και θεωρητικός του Μαρξισμού. Ηταν πολιτικός του οποίου λαμβανόταν σοβαρά η άποψη στα πρώτα χρόνια της Σοβιετικής Ενωσης και γι' αυτό το λόγο διετέλεσε Κομισσάριος (υπουργός) Εξωτερικών αμέσως μετά την επανάσταση και στη συνέχεια, στα χρόνια της Αντεπανάστασης, ίδρυσε τον Κόκκινο Στρατό και επιτέλεσε Κομισσάριος Πολέμου.
Μετά το θάνατο του Βλαντίμιρ Λένιν διαγράφηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα, λόγω της ισχυρής διαφωνίας του στην πολιτική που εφάρμοζε ο Ιωσήφ Στάλιν. Για τον ίδιο λόγο, εξορίστηκε από την Σοβιετική Ενωση και τελικά δολοφονήθηκε στο Μεξικό από τον Ισπανό πράκτορα των Σοβιετικών, Ραμόν Μερκαντέρ. Οι ιδέες του Τρότσκι αποτελούν την βάση του Τροτσκισμού, αριστερού ρεύματος το οποίο αντιτίθεται στον Σταλινισμό και τον Μαοισμό.
Η εξορία και η δολοφονία του
Ο Τρότσκι και οι κύριοι συνεργάτες του εξορίστηκαν, τον Ιανουάριο του 1928, σε απομακρυσμένες περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης. Ο ίδιος μεταφέρθηκε στην Άλμα-Ατα (τώρα Αλμάτι στο Καζακστάν) και τον Ιανουάριο του 1929 εκδιώχθηκε οριστικά από τη χώρα. Αρχικά έγινε δεκτός από την τουρκική κυβέρνηση, η οποία τον εγκατέστησε στο νησί της Πριγκήπου. Εκεί ο Τρότσκι ασχολήθηκε εντατικά με τη συγγραφή, ολοκληρώνοντας τα βιβλία με την αυτοβιογραφία του και την εξιστόρηση της Ρωσικής Επανάστασης. Το 1933, εξασφάλισε άδεια διαμονής στη Γαλλία. Με την επικράτηση του Χίτλερ στη Γερμανία, ο Τρότσκι εγκατέλειψε την ιδέα της αναμόρφωσης της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Κομιντέρν) και έκανε έκκληση για τη συγκρότηση της Δ' Κομμουνιστικής Διεθνούς, η οποία θα αποτελούνταν από επαναστατικά κόμματα που θα ίδρυαν οι οπαδοί του. Τελικά η Δ' Διεθνής απέτυχε να γίνει κάτι περισσότερο από μια σκιώδη οργάνωση, αν και το 1938, στη Γαλλία, συγκλήθηκε ένα μικρό ιδρυτικό συνέδριο.
Το 1935, ο Τρότσκι υποχρεώθηκε να εγκατασταθεί στη Νορβηγία. Το 1936, κάτω από τη σοβιετική πίεση, αναγκάστηκε να φύγει και πάλι, αυτή τη φορά στο Coyoacán του Μεξικού. Στις μεγάλες δίκες της Μόσχας το 1936-1938, όπου δικάστηκαν για προδοσία σημαντικά στελέχη της Ρωσικής Επανάστασης, ο Τρότσκι καταδικάστηκε (ερήμην) ως ο κύριος συνωμότης, κατηγορία που αποδείχτηκε αργότερα ψευδής.
Ο Τρότσκι έγινε στόχος δύο αποπειρών δολοφονίας, πιθανά από πράκτορες του Ιωσήφ Στάλιν. Η πρώτη έγινε με πολυβολισμό του σπιτιού του και ήταν ανεπιτυχής. Η δεύτερη απόπειρα, στις 20 Αυγούστου 1940, έγινε με ορειβατική αξίνα (piolet) και ήταν επιτυχής. Δράστης ήταν ο Ραμόν Μερκάντερ, Ισπανός κομμουνιστής ο οποίος είχε καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του οικιακού προσωπικού του Τρότσκι. Η Σοβιετική Ένωση αρνήθηκε οποιαδήποτε ευθύνη για τη δολοφονία και ο δράστης καταδικάστηκε σε 20ετή κάθειρξη.