Ο εικονογράφος Đan Nguyễn μέσα από ένα κόμικ διηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που δεν μπορεί να γίνει νύφη.
Η ιστορία, που αφηγείται, είναι αληθινή και αυτό που θέλει να υπενθυμίσει σε όλους, εκτός από το να τους κάνει την καρδιά χίλια κομμάτια, είναι πως οφείλουμε να δείχνουμε συνεχώς την αγάπη μας σε εκείνους που έχουμε γύρω μας γιατί μπορεί να τους χάσουμε από τη μια στιγμή στην άλλη.
Η συγκινητική ιστορία
Σήμερα υποτίθεται πως είναι η καλύτερη ημέρα της ζωής μας. Σήμερα υποτίθεται ότι παντρεύομαι τον καλύτερό μου φίλο.
Σηκώνομαι, φοράω το νυφικό μου και περπατώ προς τον άνθρωπο των ονείρων μου.
Σήμερα, ενώπιον της οικογένειας και των φίλων ο Ράντι και εγώ θα εκφράσουμε ξανά την αγάπη μας ο ένας στον άλλον, και θα πούμε τους όρκους που βρίσκονται στην καρδιά μας.
Σήμερα υποτίθεται ότι είναι η ημέρα που ονειρευόμουν από μικρό κορίτσι. Σήμερα υποτίθεται πως θα γινόμουν νύφη. Σήμερα υποτίθεται πως θα γινόμουν κα Ζίμερμαν.
... αλλά σήμερα ξύπνησα μόνη όπως κάθε μέρα. Σήμερα, ξύπνησα με την καρδιά μου σπασμένη ξανά.
Σήμερα, ο μπαμπάς μου δεν θα περπατήσει μαζί μου στον διάδρομο.
Σήμερα, δεν μπορώ να δω το βλέμμα του Ράντι στο τέλος του διαδρόμου, όταν ρίχνει την πρώτη ματιά στο νυφικό μου, το νυφικό εκείνο που έκρυβα για να μην το δει.
Σήμερα, δεν θα δω τους φίλους και την οικογένειά μου. Δεν θα παντρευτώ την αγάπη της ζωής μου. Σήμερα, δεν έχω σύζυγο.
...επειδή ένας άνθρωπος επέλεξε να κάνει κάτι που άλλαξε για πάντα τη ζωή μου, η επιλογή του να μην σταματήσει στο STOP, να μην σταματήσει όταν είδε τον αρραβωνιαστικό μου να έρχεται με την μηχανή του, αλλά επέλεξε να βιαστεί να περάσει τον δρόμο.
Ικετεύω εσάς που διαβάζετε αυτό το ποστ να προσέχετε τις μοτοσικλέτες, να σταματάτε στα STOP και να οδηγείτε με προσοχή γιατί δεν ξέρετε ποιανού ο κόσμος είναι αυτός που οδηγεί.
Ισως εάν αυτό το άτομο σταματούσε, να παντρευόμουν τον Ράντι μου, τον καλύτερο μου φίλο, την αγάπη της ζωής μου.
Σ’ αγαπώ Ράντι Ζίμερμαν. Για πάντα, όπως υποσχεθήκαμε.