Ο Συμεών Σολταρίδης μιλώντας για την Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, με αφορμή τη σημερινή επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και τη συνάντησή του εκεί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, για την Θεολογική Σχολή της Χάλκης.
«Έγινα "άνθρωπος" εκεί, έμαθα πολύ σημαντικά πράγματα στα τρία χρόνια σπουδών μου», λέει ο κ. Σολταρίδης, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Δημοσιογράφος στο επάγγελμα και διδάκτωρ Θρησκειολογίας, ο Συμεών Σολταρίδης είναι απόφοιτος του λυκειακού τμήματος της Χάλκης και, όπως λέει, τα όσα διδάχθηκε στο σπουδαίο αυτό πνευματικό κέντρο της Ορθοδοξίας, τον διαμόρφωσαν ως χαρακτήρα.
«Παλιά στην Πόλη συνήθιζαν να λένε: "να γίνεις άνθρωπος". Εγώ αισθάνομαι ότι αυτό έγινε στη Χάλκη. Μού δίδαξαν τον σεβασμό και την εκτίμηση προς τον συνάνθρωπό μας, τον διάλογο, τη γνώση. Με μύησαν στην έρευνα, μού διδάξαν τη θεολογία αλλά και τον ανθρωπισμό», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο Συμεών Σολταρίδης, συνταξιούχος σήμερα, φοίτησε στη Χάλκη στο διάστημα 1969-1972 και η διακοπή λειτουργίας του ιδρύματος τον βρήκε στα θρανία της.
«Στεναχωρήθηκα πολύ με το κλείσιμο. Μας έστειλαν να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε τις σπουδές μας στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Ήταν μεγάλο πλήγμα για το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τους Ρωμιούς της Πόλης», αφηγείται, σημειώνοντας ότι είχε την ευκαιρία να γνωρίσει σπουδαίους ανθρώπους, μεταξύ των οποίων τον σημερινό Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, που τότε ήταν βοηθός σχολάρχη στη Χάλκη.
Χτισμένη το 1844 από τον τότε Πατριάρχη Γερμανό τον Δ', η Ιερά Μονή της Χάλκης, όπου στεγάζεται η εμβληματική στον κόσμο της Ορθοδοξίας Θεολογική Σχολή, δεσπόζει του ομώνυμου νησιού, δεύτερου σε μέγεθος στο ξακουστό σύμπλεγμα των (εννέα) Πριγκιποννήσων στην θάλασσα του Μαρμαρά.
«Αν η Πρίγκηπος είναι το πολυπληθέστερο από τα Πριγκιπόννησα, η Χάλκη φημιζόταν για την πνευματικότητά της. Εκτός από τη Θεολογική Σχολή λειτουργούσε και η Εμπορική Σχολή της ομογένειας, που σήμερα στεγάζει τη ναυτική σχολή ξένων γλωσσών της Τουρκίας», λέει ο Συμεών Σολταρίδης.
«Σήμερα, στη Χάλκη ζουν γύρω στις είκοσι οικογένειες, ανάμεσά τους και κάποιες Ρωμιών, ενώ υπάρχουν και έκτος μονής στο νησί και δυο - τρεις άλλες χριστιανικές εκκλησίες», λέει στη συνέχεια.
Η περίφημη Σχολή της Χάλκης έκλεισε το 1971 μετά την απόφαση της τότε τουρκικής κυβέρνησης να ενταχθούν όλα τα μη κρατικά θρησκευτικά ιδρύματα και σχολεία (μουσουλμανικά και χριστιανικά) υπό την εποπτεία και ευθύνη της αρμόδιας Γραμματείας Θρησκευμάτων της Τουρκίας. Δύο χριστιανικές σχολές αυτής της κατηγορίας υπάγονταν στην κατηγορία των μη κρατικών σχολών στην Τουρκία, η Χάλκη και η Οβέρτιος Αμερικανική Σχολή, η οποία τελικά δέχθηκε να υπαχθεί στο νέο καθεστώς.
Έκτοτε, με τη φροντίδα του Πατριαρχείου, οι υποδομές της Χάλκης συντηρήθηκαν και συντηρούνται άψογα, περιμένοντας την ημέρα που θα επαναλειτουργήσει, απόφαση που ανήκει στην τουρκική κυβέρνηση.
Ο Συμεών Σολταρίδης με κάθε ευκαιρία επισκέπτεται τη σχολή, όπου αισθάνεται ότι «έγινε άνθρωπος». Η πρώτη φορά που ξαναπήγε ήταν γι' αυτόν δύσκολη και την περιγράφει συγκινημένος:
«Επέστρεψα ύστερα από αρκετά χρόνια. Την πρώτη βραδιά δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Στη σκέψη μου στριφογύριζαν τόσα πράγματα. Σκεπτόμουν τους περιπάτους στου κήπους της μονής με τον σημερινό Πατριάρχη, την τράπεζα με τους συμμαθητές, τις έρευνες στα αρχεία και στις βιβλιοθήκες, τις πνευματικές συζητήσεις με του σπουδαίους καθηγητές μας», θυμάται και περιμένει την ημέρα που θα χτυπήσει εκ νέου το κουδούνι για να ξεκινήσουν και πάλι τα μαθήματα. Όπως, άλλωστε, περιμένει η χριστιανοσύνη όλη.