Σφοδρά «βέλη» κατά του «νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου», που έχει οδηγήσει 62 ανθρώπους στον κόσμο να «έχουν τόσο πλούτο όσο η μισή ανθρωπότητα», περιείχε η ομιλία του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, στο Συμβούλιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στον Αγιο Δομήνικο.
Οι εργασίες της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, -που είχαν κεντρικό θέμα τους κινδύνους για τη δημοκρατία, την κοινωνική συνοχή και τα ανθρώπινα δικαιώματα από την άνοδο του ακραίου λαϊκισμού και του νέο-φασισμού- πραγματοποιήθηκαν υπό την προεδρία του κ. Παπανδρέου, ο οποίος υποστήριξε ότι ο νεοφιλελευθερισμός «ναρκοθέτησε το κοινωνικό μοντέλο για το οποίο οι σοσιαλδημοκράτες σε όλο τον κόσμο είμαστε τόσο περήφανοι».
Ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς υπογράμμισε στη συνέχεια ότι «το σύστημα δεν δουλεύει πια προς όφελος του λαού» γι’ αυτό και «είναι κατανοητός ο θυμός που τόσο πολλοί νοιώθουν απέναντι σε ένα κατεστημένο που αισθάνονται ξένο. Από τη μια οι αδικίες, η απώλεια της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο, οι δυσκολίες για την καθημερινή επιβίωση, από την άλλη οι ελίτ που μοιάζουν να βρίσκονται σε μια παράλληλη πραγματικότητα» προσέθεσε ο πρώην πρωθυπουργός.
Παπανδρέου-Σάντσεθ από την ΣΔ: «Η αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο μέσα από τις προοδευτικές αξίες» https://t.co/sXbUVpPDcH pic.twitter.com/kUwCTUOjd5
Τόσο ο κ. Παπανδρέου, όσο και ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ τόνισαν ότι η αλλαγή στην αστάθεια που παρατηρείται στο διεθνές σύστημα, θα προκύψει μόνο μέσα από τις προοδευτικές αξίες.
Από τη Συρία στη... Βενεζουέλα
Κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου, συζητήθηκαν εκτεταμένα οι εξελίξεις στη Βενεζουέλα και με ομόφωνο ψήφισμά της η Σοσιαλιστική Διεθνής απευθύνει έκκληση για άμεσες δημοκρατικές εκλογές, ενώ τονίζεται και η αντίθεση σε κάθε εξωτερική στρατιωτική επέμβαση στη χώρα αυτή.
Σε ό,τι αφορά τη Συρία, το ψήφισμα υπογραμμίζει ότι μια πρόωρη αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα ανθρωπιστική κρίση με σοβαρές συνέπειες. Επίσης, αποφασίστηκε η ισότιμη συμμετοχή ανδρών και γυναικών στα όργανα.
Το Συμβούλιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς συνέπεσε με την 80η επέτειο από την ίδρυση του Επαναστατικού Δομινικανού Κόμματος (PRD), που είναι σήμερα μέρος του κυβερνητικού συνασπισμού, ενώ ο ηγέτης του και υπουργός Εξωτερικών της χώρας, Μανουέλ Βάργκας, προεδρεύει από την αρχή του χρόνου στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Ολόκληρη η ομιλία του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γιώργου Παπανδρέου:
«Οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο έχουν τόσο πλούτο όσο η μισή ανθρωπότητα. Το γεγονός αυτό, ναρκοθέτησε το κοινωνικό μοντέλο για το οποίο οι σοσιαλδημοκράτες σε όλο τον κόσμο είμαστε τόσο περήφανοι. Γιατί αυτό, το δικό μας κοινωνικό μοντέλο έφερε ειρήνη, κοινωνική ευημερία, μεγαλύτερη ισότητα, ιατρική περίθαλψη για όλους, παιδεία για όλους, προστασία των πιο αδικημένων, των πιο ευάλωτων, των γυναικών, των παιδιών, των προσφύγων, με οικονομική ανάπτυξη και νέες ελευθερίες.
Το νέο-φιλελεύθερο, καπιταλιστικό μοντέλο, όπως το ξέρουμε, δεν εξυπηρετεί την ευημερία του πλανήτη. Το σύστημα δεν δουλεύει πια προς όφελος του λαού, δεν υπηρετεί ούτε εκφράζει το λαό. Γι' αυτό είναι και κατανοητός ο θυμός, που τόσο πολλοί νοιώθουν απέναντι σε ένα κατεστημένο που αισθάνονται ξένο. Από τη μια οι αδικίες, η απώλεια της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο, οι δυσκολίες για την καθημερινή επιβίωση, από την άλλη οι ελίτ που μοιάζουν να βρίσκονται σε μια παράλληλη πραγματικότητα.
Την ίδια ώρα που διαπιστώνουμε αυτές τις αδικίες και ασκούμε κριτική στο σημερινό κατεστημένο παλεύοντας ενάντια σε έναν καπιταλισμό χωρίς κανόνες, πρέπει συγχρόνως να αντιμετωπίσουμε ένα πολύ επικίνδυνο φαινόμενο: την εκμετάλλευση του θυμού, του φόβου, της ανασφάλειας του λαού, προς όφελος των πολιτικών που εκπροσωπούν τον ακραίο λαϊκισμό, τον αυταρχισμό, την ξενοφοβία, τον υπέρ εθνικισμό.
Αυτούς που θέλουν να καταστρέψουν τους διεθνείς θεσμούς, να διαλύσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, που πιστεύουν ότι η επίδειξη δύναμης αποτελεί δικαίωμα, που χρησιμοποιούν τη διαφορετικότητα για να διαιρούν. Αυτούς που ψάχνουν αποδιοπομπαίους τράγους μέσα από τον αντισημιτισμό, την ισλαμοφοβία, τους πρόσφυγες στα παράλια μας. Που υποτιμούν τις γυναίκες σαν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας, που δεν πιστεύουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι υπαρκτή, πόσω μάλλον πως αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την ανθρωπότητα σήμερα.
Αυτοί που χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την καλλιέργεια μίσους, που χρησιμοποιούν το ίντερνετ για να ελέγχουν και να χειραγωγούν, που λένε ότι είναι ενάντια στο κατεστημένο αλλά στην ουσία, υπηρετούν το πιο καταπιεστικό και άδικο οικονομικό σύστημα.
Αυτούς που προσπαθούν να αναθεωρήσουν την ιστορία, να συγκαλύψουν τις μεγαλύτερες φρικαλεότητες του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, το Ολοκαύτωμα, όπου εκατομμύρια Εβραίοι και άλλες μειονότητες οδηγήθηκαν στο θάνατο.
Σήμερα, πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημα μας απέναντι σε όλους αυτούς.
Πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη να μην υπάρξουν ποτέ παρόμοια εγκλήματα. Να πάρουμε εκείνες τις πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν το νεοφασισμό και τον αυταρχισμό στην απόλυτη ήττα.
Ας δυναμώσουμε το Κίνημα μας, τη συνεργασία, τη φωνή μας! Ας αναζωογονήσουμε τις αξίες μας. Τις αξίες που επέτρεψαν στις κοινωνίες μας να ευημερήσουν, να ζήσουν ειρηνικά, δημοκρατικά.
Η δημοκρατία, μια λέξη που γεννήθηκε στην αρχαία Αθήνα, οδήγησε στην πίστη ότι εμείς οι πολίτες μπορούμε να πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας. Ότι μπορούμε συλλογικά, να αλλάξουμε προς το καλύτερο. Αυτή είναι η δημοκρατική πολιτική πράξη.
Απέναντι μας, έχουμε αυτούς που θέλουν να σπιλώνουν το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα. Που δεν πιστεύουν ότι οι λαοί μπορούν να κυβερνήσουν τις χώρες τους, να ελέγξουν την τύχη τους. Αλλά ποια η εναλλακτική;
Να έχουμε τεχνοκράτες, βασιλιάδες, δικτάτορες, δημαγωγούς να αποφασίζουν για μας;
Θα παραχωρήσουμε το επίτευγμα της δημοκρατίας σε κάποιο σωτήρα, μεσσία, Θεό που υποτίθεται ότι θα λύσει τα προβλήματά μας; Ασφαλώς, όχι! Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τη δημοκρατία και για την ενδυνάμωση της.
Αν το Κίνημα μας είχε πισωγυρίσματα, είναι για συγκεκριμένους λόγους.
Η οργανωμένη κοινωνία δέχεται επίθεση.
Τα εργατικά κινήματα αποδυναμώθηκαν.
Η απασχόληση έγινε πιο αβέβαιη, μερική και επισφαλής.
Η ανάπτυξη δεν συνοδεύεται από θέσεις εργασίας, η ανεργία γίνεται χρόνια, η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη αντικαθιστούν πολλά επαγγέλματα. Η παγκοσμιοποιημένη κοινωνία μας έχει περιθωριοποιήσει τεράστια τμήματα του πληθυσμού που έχουν σπρωχτεί στην γκρίζα ζώνη της οικονομίας. Αυτό που πολλοί σήμερα ονομάζουν πρεκαριάτο.
Μέσα από αυτές τις αντιθέσεις, όμως, προέκυψαν και νέα κινήματα.
Ενάντια στην κλιματική αλλαγή, υπέρ της βιοποικιλότητας, της προστασίας των φυσικών πόρων.
Υπέρ της ιδιωτικότητας στο διαδίκτυο.
Υπέρ του δικαιώματος για μια προσιτή ιατρική κάλυψη για όλους.
Υπέρ του αγώνα για διαφάνεια και ενάντια στους φορολογικούς παραδείσους.
Υπέρ του αγώνα για καθαρή ενέργεια.
Υπέρ του αγώνα για λαϊκή κυριαρχία, ουσιαστική δημοκρατία.
Υπέρ του αγώνα των γυναικών και των κοριτσιών για σεβασμό, αξιοπρέπεια και ίσα δικαιώματα.
Σήμερα, οι δημοκράτες σοσιαλιστές πρέπει να δικτυωθούν, να οικοδομήσουν συμμαχίες με όλα αυτά τα κινήματα και ένα πλατύ μέτωπο για την αλλαγή, την προοδευτική και δημοκρατική αλλαγή.
Θα νικήσουμε όποιες ελίτ κωφεύουν στα μηνύματα των καιρών.
Θα νικήσουμε το νέο φασιστικό αυταρχισμό, αυτή τη μαύρη διεθνή που διχάζει τις κοινωνίες μας και καταστρέφει τις δυνατότητες διεθνούς συνεργασίας.
Μπορούμε και θα το πετύχουμε!»