Mmiri ozuzo: Το τελευταίο σπίτι του Κολοκοτρώνη, στο κέντρο της Αθήνας, μετατράπηκε σε χώρο ομορφιάς μόνο για άνδρες [εικόνες]

Οι μουσαμάδες που επί χρόνια κάλυπταν την πρόσοψη του νεοκλασικού κτιρίου στον αριθμό 10 της οδού Κολοκοτρώνη τον τελευταίο μήνα αφαιρέθηκαν, δίνοντας φως σε ένα ιδιαίτερης αισθητικής κατάστημα με περίεργο όνομα: «Mmiri ozuzo» γράφει η επιγραφή, δημιουργώντας απορίες. Ακριβώς από κάτω ακολουθεί η επεξήγηση, που μάλλον προσθέτει ερωτήματα παρά λύνει τα ήδη υπάρχοντα: «Executive Mens Salon». Δηλαδή;

Εκ πρώτης όψεως το «mmiri ozuzo» είναι ένα κομμωτήριο σαν όλα τα άλλα. Σαφώς το μοντέρνο design «παντρεμένο» με την παλιά αθηναϊκή αρχιτεκτονική του κτίσματος το κάνει να ξεχωρίζει από τον… σωρό, είναι όμως αυτός ο λόγος αρκετός για να κερδίσει τον τίτλο «Executive» ή -ακόμα περισσότερο- για να κερδίσει τους απαιτητικούς; Ο μοναδικός τρόπος να λυθούν οι απορίες είναι να περάσουμε την πόρτα του.

Γρήγορα οι όποιες αμφιβολίες διαλύονται. Η γνώριμη φυσιογνωμία του πρωτοπόρου Έλληνα barber Βασίλη Μοναστιρλή -του ανθρώπου πίσω από το επιτυχημένο πρότζεκ «Εν Αθήναις 1928»- αποτελεί εγγύηση επιτυχίας και για το νέο, πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα εγχείρημα.

Τι είναι όμως το «mmiri ozuzo»; Πρόκειται για έναν ολοκληρωμένο χώρο ανδρικής περιποίησης, εξηγεί στο iefimerida ο 39χρονος τεχνίτης barber με τη σχεδόν 20ετή εμπειρία στον χώρο. «Mmiri ozuzo σημαίνει καταιγίδα στη γλώσσα των igbo της Νιγηρίας», συνεχίζει ο ίδιος προσθέτοντας πως η δημιουργία του έρχεται να συμπληρώσει το κενό στον τομέα της ολιστικής περιποίησης που μέχρι πρόσφατα αποτελούσε αποκλειστικά γυναικείο προνόμιο: «Στην Αθήνα και γενικότερα στην Ελλάδα, δεν υπήρχε μέχρι σήμερα ένας αντίστοιχος χώρος. Το ‘mmiri ozuzo’ παρέχει εξειδικευμένες υπηρεσίες κουρέματος, περιποίησης γενειάδας, παραδοσιακού ξυρίσματος με φαλτσέτα καθώς και μασάζ, περιποίησης προσώπου και μανικιούρ – πεντικιούρ αποκλειστικά για άνδρες. Επιπλέον, φέρνει τον επαγγελματισμό και τον πριβέ χαρακτήρα στις υπηρεσίες του πελάτη, σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, αναπτύσσοντας μια σχέση αφοσίωσης με το προσωπικό ενός κλειστού club περιποίησης για τον άνδρα».

Έχοντας ήδη διαγράψει μια σημαντική πορεία στον χώρο του barbering ο Βασίλης, που εκτός των άλλων είναι ο artistic director του ετήσιου διαγωνισμού Barber Awards στην επαγγελματική έκθεση Hairprof και έχει διδάξει Ιστορία της Κομμωτικής Τέχνης, περιγράφει τη μετάβαση από το μπαρμπέρικο – σημείο αναφοράς της οδού Σοφοκλέους στο exclusive salon της Κολοκοτρώνη: «Πιστεύω ότι ο κύκλος του barbering έχει αρχίσει να κλείνει από τη στιγμή που τα υπεράριθμα ‘new age μπαρμπέρικα’ δεν μπορούν να κρατήσουν έναν χαρακτήρα σε σχέση με τα unisex κομμωτήρια. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να ευαγγελίζεσαι την εξειδίκευση στην ανδρική περιποίηση και να τιμολογείς τις υπηρεσίες σου στο μισό από ότι ένα κομμωτήριο που το ανδρικό κούρεμα δεν είναι καν η top υπηρεσία του. Δεκτή η μόδα αλλά πλέον ο άνδρας έχει αρχίσει και αναζητά την ποιότητα και όχι τη χαμηλή τιμή. Όταν άνοιξα το πρώτο κατάστημα barber στην Αθήνα υπήρχαν μόνο δύο παλιά κουρεία σε ολόκληρο το λεκανοπέδιο! Σήμερα μόνο στην Αττική υπάρχουν άνω των 200 και πανελλαδικά περίπου 1.300.»

Αναζητώντας την εξέλιξη και μετά από ενδελεχή έρευνα σε Ελλάδα και Ευρώπη, το ένστικτο του τον οδήγησε στη δημιουργία του «mmiri ozuzo», με την υπόσχεση ο κάθε πελάτης να έχει μεταχείριση… βασιλιά, όπως χαρακτηριστικά λέει: «Έχοντας πλήρη επίγνωση των λόγων μου ευελπιστώ το νέο εγχείρημα να καταστεί ένα από τα καλύτερα στην Ευρώπη στο είδος του. Ποντάρω τόσο στην ποιότητα και στην πληθώρα των υπηρεσιών μας, όσο και στον απίστευτο χώρο minimal industrial αισθητικής, στα special brands που μπορεί κάποιος να βρει στα ράφια μας και βέβαια στον τιμοκατάλογο ο οποίος είναι προσαρμοσμένος με βάση το loyalty (σ.σ. τη συχνή επισκεψιμότητα των πελατών), αφού ανταμοίβουμε τους τακτικούς πελάτες μας ως ένα club υπηρεσιών».

Χαμογελώντας, σημειώνει ότι η σχέση του μπαρμπέρη – άνδρα κομμωτή με τον εκάστοτε πελάτη διαπερνούσε τα στεγανά της αμιγώς εμπορικής σχέσης και περνούσε στο φιλικό επίπεδο, ιδίως με τους τακτικούς. Σύμφωνα με τον Βασίλη, ο μπαρμπερης ανέκαθεν αποτελούσε ένα είδος εξομολόγου ή ψυχολόγου για τους πελάτες οι οποίοι μετά από μια κουραστική ημέρα στη δουλειά αναζητώντας συζητήσεις «αποσυμπίεσης» δεν διστάζουν να εκμυστηρευτούν και να συζητήσουν μαζί του θέματα που τους απασχολούν, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο. «Όπως στον ψυχολόγο υπάρχει το ιατρικό απόρρητο, ένα είδος απορρήτου δεσμεύει και εμάς», λέει γελώντας για να συμπληρώσει: «Δεν μου επιτρέπεται να μοιραστώ καμιά από τις extreme ιστορίες που έχω ακούσει. Και πιστέψτε με τα τελευταία οκτώ χρόνια που ασχολούμαι αποκλειστικά με το ανδρικό κούρεμα, τα οποία μεταφράζονται σε εκατοντάδες ημέρες και χιλιάδες πελάτες, έχω ακούσει αρκετές περίεργες και μοναδικές ιστορίες!».

Εκτός όμως από τις υπηρεσίες του Βασίλη και των συνεργατών του, το ενδιαφέρον κεντρίζει και το ιστορικό κτίριο της Κολοκοτρώνη 10 όπου στεγάζει το «mmiri ozuzo». Χτισμένο τον 19ο αιώνα, αποτέλεσε την κύρια κατοικία της παλιάς αθηναϊκής οικογένειας Γιατρά – Μπελεγρίνη, μέλη της οποία το ανακατασκεύασαν και του έδωσαν τη σημερινή του μορφή -πιθανότατα στα τέλη της δεκαετίας του 1870- βάσει των αρχιτεκτονικών επιταγών της εποχής. Ωστόσο, η ιστορία του κρύβει μια ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη, καθώς φημολογείται ότι στους χώρους του έχει φιλοξενηθεί ο Γέρος του Μοριά.

«Η επιλογή της εύπορης αθηναϊκής οικογένειας για την αγορά και ανακατασκευή του κτιρίου φαίνεται ότι μόνο τυχαία δεν ήταν. Από τα απομνημονεύματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, τα οποία συνέγραψε ο Γεώργιος Τερτσέτης, γνωρίζουμε ότι ο ηγέτης της Επανάστασης στα τελευταία χρόνια της ζωής του διέμενε σε ιδιόκτητο σπίτι επί της σημερινής οδού Κολοκοτρώνη στη συμβολή της με τη Λέκκα. Πιθανολογείται, λοιπόν, ότι αυτή ήταν η τελευταία κατοικία του Κολοκοτρώνη στην Αθήνα αφότου του απονεμηθεί χάρη από τον Όθωνα λόγω ηλικίας», εξηγεί ο Βασίλης.

Γυρίζοντας στο σήμερα, η αποπεράτωση του κτιρίου -κατασκευαστική και αρχιτεκτονική- διήρκεσε τρία ολόκληρα έτη, ξεκινώντας από τον Οκτώβριο του 2015. Ωστόσο, η αναμονή φαίνεται ότι άξιζε. Η μίξη του νεοκλασικού ύφους του κτιρίου με το νέο design έχει κάνει πλέον το «mmiri ozuzo» talk of the town!

«Αξιοσημείωτος δε είναι είναι ο πίνακας στην οροφή του κτιρίου διαστάσεων τέσσερα επί δύο μέτρα που αποτελεί πιστό αντίγραφο του αναγεννησιακού έργου ‘Η αρπαγή της Ευρώπης’ του Francois Boucher και ο οποίος έχει σήμερα συντηρηθεί και κοσμεί τον χώρο», συμπληρώνει ο Βασίλης.

Όσον αφορά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας επιχειρηματίας στην Ελλάδα του 2019 ο Βασίλης έχει μια μάλλον ανορθόδοξη και πιο προσγειωμένη οπτική. «Θεωρώ τον εαυτό μου εργαζόμενο και όχι επιχειρηματία. Θεωρώ, επίσης, πως κάθε βράδυ που κλείνω την πόρτα του καταστήματος τελείωσε μία μέρα και αρχίζω πάλι από το μηδέν. Εάν την επόμενη δεν πατήσει πελάτης είμαι στο μηδέν. Αυτή η σκέψη είναι πάντα στο μυαλό μου για να προσπαθώ συνέχεια να βελτιώνομαι», καταλήγει.