Μπορεί οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ να ήταν πιο χαλαροί- σχεδόν φιλικοί- σε σχέση με τη μνημονιακή περίοδο, ωστόσο η ανακοίνωση που προαναγγέλλει την Έκθεση του άρθρου 4 χτυπάει καμπανάκι κινδύνου, που ακούστηκε ως τις αγορές.
Το πρώτο που παρατηρεί κανείς είναι ότι αν και το Ταμείο βλέπει λίγο ως πολύ μια σχετική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, διαπιστώνει αφενός ότι η αύξηση των επενδύσεων είναι άτονη αφετέρου ότι οι κίνδυνοι έχουν γίνει πιο έντονοι. Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το τι ακριβώς εννοεί, το Ταμείο σημειώνει ότι «οι εξωτερικοί κίνδυνοι (όπως μια ενδεχόμενη επιδείνωση της ανάπτυξης των εμπορικών εταίρων, μια ενδεχόμενη απότομη συστολή των παγκόσμιων χρηματοοικονομικών συνθηκών, και μια επιβράδυνση του παγκόσμιου εμπορίου) θα μπορούσαν να παρεμποδίσουν τις εξαγωγές και την ανάπτυξη. Οι επενδύσεις και οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας θα μπορούσαν να αποδυναμωθούν από την μεταρρυθμιστική κόπωση (ή την ανατροπή μεταρρυθμίσεων) στο πλαίσιο ενός έτους εκλογών».
Οι παρατηρήσεις του ΔΝΤ δεν περιορίζονται στο περίγραμμα, αλλά χτυπάνε στο «ψαχνό». Έχουμε και λέμε:
- Η κυβέρνηση θα πρέπει να θέσει ως προτεραιότητα την μείωση των συντελεστών φορολογίας σε μισθούς και κέρδη, η οποία θα χρηματοδοτηθεί από την - προγραμματισμένη για την επόμενη χρονιά- διεύρυνση της φορολογικής βάσης στη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων. Κοινώς το ΔΝΤ επιμένει στη μείωση του αφορολογήτου
- Η αντιμετώπιση πιθανών δημοσιονομικών σοκ από δικαστικές υποθέσεις σε εξέλιξη σχετικά με βασικές συνταξιοδοτικές και μισθολογικές μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει να βασιστεί στην προετοιμασία ενός προληπτικού σχεδίου. Κοινώς το ΔΝΤ ζητάει ισοδύναμα μέτρα
- Στην αγορά εργασίας, η περισσότερη ευελιξία θα βοηθούσε την άμβλυνση τυχόν αρνητικών επιδράσεων στην ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση από μισθολογικές πιέσεις, οι οποίες υπερβαίνουν την αύξηση της παραγωγικότητας και από την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού. Κοινώς το ΔΝΤ θεωρεί ότι για να μην προκαλέσουν πρόβλημα στην απασχόληση οι επικείμενες παρεμβάσεις στους μισθούς, θα πρέπει οι εργασιακές σχέσεις να γίνουν «λάστιχο» (ωράρια, part time κ.λ.π.)
- Οι Αρχές θα πρέπει να επανεξετάσουν το σχεδιασμό του νομικού πλαισίου αφερεγγυότητας υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και νοικοκυριών και να διευκολύνουν την αποδοτική χρήση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και των εξωδικαστικών μηχανισμών. Κοινώς το ΔΝΤ δεν πολυπείθεται από τις αλλαγές που δρομολογούνται στο νόμο Κατσέλη
- Οι δημόσιοι πόροι θα μπορούσαν να υποστηρίξουν προσπάθειες για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων σε όρους αγοράς, αλλά η αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας στρατηγικής σε σχέση με το κόστος θα πρέπει να υπολογιστεί με έναν ολοκληρωμένο τρόπο, ο οποίος θα λαμβάνει υπόψιν την επίδρασή της στους ισολογισμούς των τραπεζών και του κράτους. Κοινώς το ΔΝΤ προβληματίζεται για το ενδεχόμενο «κρατικοποίησης» των τραπεζών, μέσω των «εργαλείων» που σχεδιάζονται για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων
Αντιθέτως, η κοινή ανακοίνωση των Ευρωπαίων είναι, όπως αναμενόταν, «χλιαρή», καθώς απλώς καταγράφει τα πεδία της συζήτησης στην τρέχουσα 2η μεταμνημονιακή αξιολόγηση, ενώ γίνεται αναφορά στα ANFAs- SMPs με τρόπο που ουσιαστικά προαναγγέλλει την πρώτη εκταμίευση.