Μπορεί η κυβέρνηση να πήρε ψήφο εμπιστοσύνης, αλλά τα νέφη μιας παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου δεν διαλύθηκαν και αυτό εντείνει τον προβληματισμό των Ευρωπαίων για παράλυση και εκτροχιασμό από τους στόχους.
Ενδεικτικό είναι ότι η παρουσία του επιτρόπου Μοσκοβισί στην Αθήνα αυτή τη φορά είχε και «καρφάκια». Οι αναφορές του στην ανάγκη «ισχυρών αλλά συνετών κοινωνικών μέτρων» δεν μπορεί παρά να εκληφθεί ως έκκληση για «φρένο» στην προεκλογική παροχολογία, οι «συμβουλές» του για την αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού ήχησαν ως καμπανάκι κινδύνου, ενώ η διαπίστωση ότι «μένει ακόμα δουλειά για την υλοποίηση των μεταμνημονιακών εκκρεμοτήτων» θύμισε άλλες εποχές, όταν οι δανειστές κουνούσαν το δάκτυλο.
Στον πυρήνα όλων αυτών των συστάσεων- συμβουλών βρίσκεται η ανησυχία για το πώς θα αποφευχθεί η παράλυση που παρατηρείται πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση στην Ελλάδα. «Όταν τελειώνει το πρόγραμμα δεν σταματάμε, δεν αφήνουμε το ποδήλατο στην άκρη, συνεχίζουμε να κάνουμε πετάλι», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Π. Μοσκοβισί στην εκδήλωση του Ελληνογαλλικού Επιμελητηρίου, τονίζοντας ότι οι επόμενες εβδομάδες ενόψει ευρωεκλογών και βουλευτικών εκλογών θα είναι καθοριστικές.
Επισήμως, δεν γίνεται κανένα απολύτως σχόλιο για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, αλλά ευρωπαϊκές πηγές παραδέχονται ότι «γενικώς ισχύει ότι προβληματίζει το ενδεχόμενο καθυστερήσεων λόγω προεκλογικού κλίματος». Για να μην υπάρχει, πάντως, καμία αμφιβολία για το πώς σκέπτονται στις Βρυξέλλες, ο Π. Μοσκοβισί σημείωσε στην ίδια εκδήλωση ότι «είναι πολύ σημαντικό η περίοδος των εκλογών να μην αποσπάσει την προσοχή από τις μεταρρυθμίσεις, η επόμενη κυβέρνηση είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσει στενές σχέσεις με την Κομισιόν, θα ήταν καταστροφικό ένα πισωγύρισμα στις δεσμεύσεις».
Στην κορυφή της ατζέντας βρίσκεται το θέμα των «κόκκινων» δανείων, αλλά με διαφορετικές προτεραιότητες από κάθε πλευρά. Οι Ευρωπαίοι πολύ απλά- αν και με καθυστέρηση- τονίζουν ότι αν δεν περιοριστεί άμεσα και δραστικά ο όγκος των μη εξυπηρετούμενων δανείων, η χρηματοδότηση της οικονομίας δεν μπορεί να αποκατασταθεί, άρα οι προοπτικές της ανάπτυξης «θολώνουν». Η κυβέρνηση από την πλευρά της «καίγεται» πρωτίστως να στήσει το νέο πλαίσιο, που θα διαδεχθεί το νόμο Κατσέλη για την προστασία της πρώτης κατοικίας, γνωρίζοντας ότι το κύμα των πλειστηριασμών θα διογκωθεί.
Μεταξύ των προτεραιοτήτων της ελληνικής πλευράς φαίνεται ότι βρίσκεται και το σχέδιο ρύθμισης ασφαλιστικών οφειλών, αλλά με τρόπο οριζόντιο, χωρίς εισοδηματικά- περιουσιακά κριτήρια, για ενεργούς κι ανενεργούς επιτηδευματίες, δημιουργώντας έτσι επαγγελματίες τεσσάρων κατηγοριών, άρα και συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού.
Στην πρώτη κατηγορία βρίσκονται όσοι με νύχια και με δόντια εκπληρώνουν τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις. Στη δεύτερη κατηγορία βρίσκονται όσοι έχουν ρυθμίσει τις οφειλές τους με τις προβλεπόμενες 12 δόσεις, δηλαδή με την ισχύουσα πάγια ρύθμιση, καθώς λόγω τεχνικών θεμάτων (π.χ. δεν πληρούν το κριτήριο της κερδοφόρας χρήσης) δεν μπορούν να υπαχθούν στον Εξωδικαστικό. Στην τρίτη κατηγορία βρίσκονται όσοι καλύπτονται από τον Εξωδικαστικό, με πολύ συγκεκριμένα κριτήρια (λόγος οφειλής- εισοδημάτων) και προϋποθέσεις. Στην τέταρτη κατηγορία θα βρεθούν όσοι υπαχθούν στη σχεδιαζόμενη ρύθμιση για τα χρέη ως και του 2017, «κερδίζοντας» διευκολύνσεις ως 120 δόσεις, «κούρεμα» της αρχικής οφειλής μέσω του επανυπολογισμού των οφειλόμενων εισφορών και «ψαλίδι» ως και 85% στις προσαυξήσεις.
Το αρχικό πλάνο της κυβέρνησης προέβλεπε ότι αυτή η ρύθμιση θα καλύψει όσους έχουν «κλείσει» τα βιβλία τους και δεν μπορούν να υπαχθούν στον Εξωδικαστικό, αδυνατώντας πολλές φορές ακόμα και να βγουν στη σύνταξη. Ωστόσο, πλέον το παζάρι γίνεται για να καλυφθούν και οι ενεργοί επιτηδευματίες.