Στον αλτρουισμό των στελεχών του ΕΚΑΒ και στην προσφορά τους στον συνάνθρωπο και γενικότερα στο κοινωνικό σύνολο, αναφέρθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά τον χαιρετισμό του στην τελετή θεσμοθέτησης της 14ης Ιανουαρίου ως ημέρας «Θυσίας του Διασώστη».
H εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε νωρίτερα σήμερα στο κτίριο της Κεντρικής Υπηρεσίας του ΕΚΑΒ.
Ο κ. Παυλόπουλος συνεχάρη εκείνους που είχαν τη σχετική ιδέα, υπογραμμίζοντας ότι η 14η Ιανουαρίου δεν έχει επιλεγεί τυχαία, αφού θυμίζει την τραγωδία της 14ης Ιανουαρίου 2001, ημέρα πτώσης του ελικοπτέρου του ΕΚΑΒ ανοιχτά του Σουνίου, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο, κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, πέντε συνάνθρωποί μας, μεταξύ των οποίων η αείμνηστη γιατρός Σοφία Μπεφόν και ο νοσηλευτής Γιώργος Λεβεντζώνης.
Όπως τόνισε ο κ. Παυλόπουλος, η μνήμη όλων τους συνιστά πραγματικό σύμβολο θυσίας του ανθρώπου για τον συνάνθρωπο. 'Αρα, διαχρονικό παράδειγμα του πώς πραγματώνεται, με τον πιο εμβληματικό τρόπο, η κορυφαία αρχή της Χριστιανικής Διδασκαλίας, η οποία υπερβαίνει το «Αγαπάτε Αλλήλους» και φθάνει ως την οριακή επιταγή «Αγαπήσεις τον Πλησίον σου ως Σεαυτόν».
Παράλληλα, εξήρε το ήθος και τον επαγγελματισμό των στελεχών του ΕΚΑΒ, και ιδίως των διασωστών, οι οποίοι, με απαράμιλλο αλτρουισμό και εντυπωσιακή κατάρτιση, επιτελούν καθημερινώς, πολλές φορές κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, το καθήκον προς τον Συνάνθρωπο, σώζοντας ζωές και προσφέροντας μέγιστες υπηρεσίες προς την κατεύθυνση της αποτελεσματικής υπεράσπισης του κοινωνικού συνόλου και της κοινωνικής συνοχής.
Αναφερόμενος στον ρόλο της Πολιτείας, διαβεβαίωσε ότι αναγνωρίζει στο ακέραιο τη συμβολή τους, ιδίως στους σημερινούς κρίσιμους καιρούς, κατά τους οποίους δοκιμάζεται δεινώς το κοινωνικό κράτος δικαίου και, συνακόλουθα, ο άνθρωπος, ιδίως δε ο πάσχων άνθρωπος.
«Σας διαβεβαιώνω, επιπλέον, ότι η Πολιτεία θα πράξει το παν, αφενός για να διευκολύνει το έργο σας και να το καταστήσει όσο γίνεται περισσότερο αποτελεσματικό. Και, αφετέρου, για ν' αποφευχθούν στο μέλλον τραγωδίες, όπως εκείνη της 14ης Ιανουαρίου 2001, η οποία θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην μνήμη μας. Και όχι μόνον ως οφειλόμενο μνημόσυνο, αλλά και ως δείκτης πορείας ως προς το χρέος της Πολιτείας απέναντι σ' εσάς, κατ' εξοχήν, όμως, απέναντι στον δοκιμαζόμενο άνθρωπο» κατέληξε ο κ. Παυλόπουλος.
