Προς καταιγιστικές εξελίξεις οδεύει η πολιτική κατάσταση στη χώρα, καθώς μετά την αιφνίδια σύρραξη που προκάλεσε ο Νίκος Κοτζιάς με τα όσα «έσουρε» στον Πάνο Καμμένο και τους ΑΝΕΛ, ο κυβερνητικός εταίρος «προβάρει» την Τετάρτη το πολιτικό διαζύγιο και ετοιμάζεται να το σφραγίσει.
Οι σκληρές αναφορές του Πάνου Καμμένου για «αποστασίες» και «εκβιασμούς» όχι μόνο δεν πέρασαν απαρατήρητες, αλλά έτυχαν απάντησης σε δύο επίπεδα, από τον πρωθυπουργό αλλά και τον γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνο Σκουρλέτη.
Επί της ουσίας των λεγομένων Καμμένου, απάντησε ο τελευταίος, δηλώνοντας ότι ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ:
- Γνώριζε εξαρχής την προγραματική θέση του ΣΥΡΙΖΑ.
- Δημιουργεί πρόβλημα στην κυβέρνηση με τα όσα λέει.
- Δεν υπάρχει θέμα αποστασίας (όπως κατήγγειλλε ο Π. Καμμένος με τα tweets του) καθώς οι βουλευτές αποτελούν μέρος της κυβερνητικής πλειοψηφίας και στηρίζουν την κυβέρνηση.
«Άρα, από πού να αποστατήσουν;», ήταν το ερώτημα που έθεσε ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ απαντώντας στον Πάνο Καμμένο, επιβεβαιώνοντας εμμέσως πληροφορίες που θέλουν βουλευτές των ΑΝΕΛ να μην ακολουθούν την «έξοδο» Καμένου.
Η απάντηση του πρωθυπουργού
Ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο διεμήνυσε στον εταίρο του ότι υπάρχουν τα κουκιά και δεν θα διστάσει λόγω πολιτικού κόστους να προχωρήσει στην κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά χρησιμοποίησε και μια λέξη-κλειδί, το «ρίσκο», για να διαμηνύσει επίσης στον Πάνο Καμμένο ότι δεν θα διστάσει να ρισκάρει ακόμα και την υπόσταση της συγκυβέρνησης...
Μάλιστα, με αυτή την αναφορά πέταξε -εμμέσως- το γάντι σε όποιον επιθυμεί να τον ρίξει, δηλώνοντας αποφασισμένος.
Η «πίκρα» Κοτζιά και η εκδίκησή του
Τα όσα είπε ο Νίκος Κοτζιάς ήταν πάντως το στοιχείο που λειτούργησε ως «πυροκροτητής» για την έκρηξη Καμένου. Ο τέως υπουργός Εξωτερικών φαίνεται να μην ξεχνά ότι λόγω Καμμένου βρέθηκε εκτός κυβέρνησης και τώρα σέρβιρε «κρύο πιάτο» στον επικεφαλής των ΑΝΕΛ λέγοντας ότι ο ΥΠΕΘΑ δεν ρίχνει την κυβέρνηση όχι επειδή δεν το θέλει, αλλά επειδή δεν έχει πια τους βουλευτές.
Το ότι κάποιοι εκ των ΑΝΕΛ δεν θα ακολουθήσουν τον Πάνο Καμμένο είναι γνωστό σε όλους. Πολύ περισσότερο για τον βουλευτή Παπαχριστόπουλο, ο οποίος τους τελευταίους μήνες όπου σταθεί κι όπου βρεθεί λέει δημόσια ότι έχει διαχωρίσει τη θέση του και θα ψηφίσει τις «Πρέσπες» όταν έρθουν στη Βουλή.
Άρα, προς τι η απόδοση της οργής Καμμένου στη συνάντηση του Παπαχριστόπουλου με τον Τσίπρα έστω και για ευχές; Το ενδεχόμενο η τάση Παπαχριστόπουλου να πάρει διαστάσεις και πολλοί εκ των βουλευτών των ΑΝΕΛ να αφήσουν μόνο του τον Πάνο Καμμένο φαίνεται ότι ήταν το στοιχείο που έβαλε φωτιά. Πόσω μάλλον που λίγες ημέρες νωρίτερα ο Πάνος Καμμένος είχε κάνει λόγο για συμφωνία του με τον Αλέξη Τσίπρα να μην «τσιμπολογήσει» ο ΣΥΡΙΖΑ βουλευτές του.
Το ύφος του Κοτζιά που εμφανίστηκε περίπου να «τρολάρει» τον Πάνο Καμμένο λέγοντας ότι οι περισσότεροι εκ των ΑΝΕΛ δεν θα τον ακολουθήσουν στάθηκε αρκετό για τα «οργισμένα τιτιβίσματα» του υπουργού Αμύνας.
Οι κρίσιμες συνεδριάσεις και το «παιχνίδι των πιέσεων»
Σε μια προφανή κίνηση πίεσης προς το Μέγαρο Μαξίμου ο Πάνος Καμμένος κάλεσε σε έκτακτη συνεδρίαση της Κ.Ο. την Τετάρτη, μία ημέρα πριν η Άνγκελα Μέρκελ έρθει στην Αθήνα.
Ο Αλέξης Τσίπρας από την πλευρά του σήμερα κιόλας θα προεδρεύσει στην Πολιτική Γραμματεία του κόμματος με αντικείμενο τις πολιτικές εξελίξεις και τους χειρισμούς στο ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Έχοντας διαμηνύσει ότι δεν υπολογίζει το ρίσκο και δεν εκβιάζεται, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα κορυφαία στελέχη αναμένεται να επαναβεβαιώσουν την προσήλωσή τους στην υλοποίηση της Συμφωνίας.
Αυτή η συμφωνία (εκτός από επιστέγασμα της εξωτερικής πολιτικής) για τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει και χαρακτήρα διαχωριστικής γραμμής μεταξύ προόδου και συντήρησης. Επακόλουθα χωρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ από τους ΑΝΕΛ και τη ΝΔ που θα βρεθούν στην ίδια όχθη. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι η αποχώρηση Καμμένου από την Κυβέρνηση είναι θέμα ημερών. Οι σχεδιασμοί ωστόσο θα τιναχτούν στον αέρα αν ο Πάνος Καμμένος βρεθεί στην ίδια όχθη με τη ΝΔ και όταν τεθεί θέμα εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θελήσει να χρησιμοποιήσει το «χαρτί» της πρότασης δυσπιστίας με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την τύχη της Συμφωνίας.