Στο αρχείο Σίμου Τσαπνίδη, βρέθηκε απόθεμα φωτογραφιών, από Χριστουγεννιάτικη γιορτή, Ελλήνων φοιτητών στο Παρίσι.
Το έτος είναι 1964, και ο Σίμος, σημειώνει ότι η γιορτή γίνεται στο «Φοιτητικό Σπίτι». Μαζί με τους φοιτητές, εμφανίζεται ντυμένος τσολιάς και ο Δημοσθένης Βεργής.
Περισσότερο από μισό αιώνα παλιές, οι φωτογραφίες αυτές, έρχονται στο φως της δημοσιότητας, για πρώτη φορά.
Ο Δημοσθένης Βεργής, όπως μας είπε, εργαζόταν τότε στο εργοστάσιο της CITROEN, στο Παρίσι, και είχε σκεφτεί να ντύνεται τσολιάς, για να εμφανίζεται σε διάφορες εκδηλώσεις κερδίζοντας έτσι ένα χαρτζιλίκι.
Ο Βεργής, δεν γνώρισε ποτέ, τους γονείς του. Γεννήθηκε το 1941 και τον άφησαν σε βρεφοκομείο. Μεγάλωσε στα Χανιά, σε Ορφανοτροφείο.
Όταν ενηλικιώθηκε, μετανάστευσε στο Παρίσι, όπου βοηθήθηκε πολύ από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή αλλά και από την εκεί ελληνική Εκκλησία. Εργάστηκε και ως εφημεριδοπώλης, αλλά και για ένα διάστημα υπήρξε βοηθός του Μίκη Θεοδωράκη, όταν και αυτός πήγε στο Παρίσι. Σε μία φωτογραφία, ο Δημοσθένης Βεργής, κρατάει κιθάρα. Στην δεξιά άκρη αυτής της φωτογραφίας, αναγνωρίζουμε τον Νίκο Μωραΐτη, αργότερα κιθαρίστα του Μίκη Θεοδωράκη.
Δεν γνωρίζουμε αν, το «Φοιτητικό Σπίτι» όπως σημειώνει στο φωτογραφικό απόθεμα ο Σίμος, ήταν αίθουσα του Πανεπιστημίου, ή κάποιο σπίτι που είχαν νοικιάσει οι Έλληνες φοιτητές για τον σύλλογό τους.
Πάντως, βλέπουμε πως το είχαν διακοσμήσει με χιουμοριστικό και συμβολικό τρόπο.
Σε μία φωτογραφία βλέπουμε πως έχουν ζωγραφίσει Γοργόνα να ρωτά ναυτικό: «Ναύτη καλέ ναύτη, ο Βασιλιάς Αλέξανδρος απέθανε για ζει;». Ο Ναύτης, βρίσκεται εντός σκάφους με το όνομα Πειραιώς 114, προφανής αναφορά στο φοιτητικό κίνημα του 114. Στο σκάφος υπάρχει το κεφαλαίο γράμμα Ζ, ένδειξη ότι η απάντηση του ναύτη «Ζει», αναφέρεται στον Γρηγόρη Λαμπράκη.
Σε άλλη φωτογραφία, βλέπουμε και το μενού της βραδιάς. Γραμμένο ανορθόγραφα, χάριν ευθυμίας. Διαβάζουμε λοιπόν, πως έφαγαν κιοφτέδες, σουγλάκι και άλλα ορεκτικά. Δεν ξέχασαν το ούζο και τη ρετσίνα. Το Μενού επιγράφεται με τις λέξεις «ΜΗ ΛΗΣΜΟΝΕΙΤΑΙ ΤΗ ΛΥΠΗΤΕΡΗ».
Credits Φωτ. Σίμος Τσαπνίδης, 1964. ©Μ.Νταλούκας