Η Αλίν Σβαμπλ και η Μπιμπιάνα Φούγκερ εργάζονται στο τμήμα φύλαξης ασημικών των Ανακτόρων της Βιέννης και γνωρίζουν ένα κρατικό μυστικό.Το δίπλωμα της αυτοκρατορικής πετσέτας σε σχήμα κρίνου!
Διαρκεί τρία με τέσσερα λεπτά περίπου το δίπλωμα της πετσέτας, η οποία είναι από φίνο λινό ύφασμα και στολισμένη με τον διπλό αετό, το οικόσημο των Αψβούργων. Είναι ένα τετραγωνικό μέτρο και οι δυο γυναίκες αναλαμβάνουν με μεγάλη επιμέλεια να τη διπλώσουν.
Στο τέλος τοποθετούν μέσα σε αυτήν ένα αυτοκρατορικό ψωμάκι και μια αλατιέρα.
«Αυτό σταθεροποιεί επιπλέον την πετσέτα» λέει η Αλίν Σβαμπλ.
Οπως αναφέρει η DW το υπέροχο θέαμα απόλαυσαν φέτος από κοντά το βασιλικό ζεύγος του Βελγίου καθώς και ο Πρίγκιπας Κάρολος με τη σύζυγό του Καμίλα.
Παράδοση 200 χρόνων
Το δίπλωμα της πετσέτας έχει μεγάλη παράδοση. Πριν από 200 χρόνια τη δίπλωναν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλώνει η Εύα Ότλινγκερ, ειδική από το τμήμα φύλαξης των επίπλων του Ανακτόρου. Στα τραπέζια των πλουσίων οι καλοδιπλωμένες πετσέτες ήταν δείγμα κοινωνικής ανέλιξης.
Τις δίπλωναν μάλιστα κατά τέτοιον τρόπο ώστε να υποδηλώνεται ποιο θα είναι το κύριο έδεσμα όπως για παράδειγμα ψάρι, κυνήγι, πουλερικά.
Επτασφράγιστο μυστικό ο κρίνος
Οι ειδικοί ξεχωρίζουν το δίπλωμα της πετσέτας σε σχήμα «οβελίσκου», «πύργου», «ρολό», «σκούφου» και «κρίνου». Στην υψηλή γαστρονομία προτιμούν σήμερα τον «σκούφο».
Ποιο είναι όμως το μυστικό για το δίπλωμα της πετσέτας;
«Στην πραγματικότητα είναι ένα είδος χορογραφίας με τα χέρια» δηλώνει η Αλίν Σβαμπλ. Οι δυο «οικονόμοι» έμαθαν το μυστικό από δυο άλλες γυναίκες. Γιατί όμως αυτό είναι ένα επτασφράγιστο μυστικό; «Έτσι ήταν ήδη την περίοδο της Αυτοκρατορίας και έτσι το διατηρήσαμε και εμείς».
Σύμφωνα με τις δυο «οικονόμους», όπως είναι ο επίσημος τίτλος τους, θα διαρκέσει ακόμα πολύ μέχρι να μεταδώσουν το μυστικό στην επόμενη γενιά. Στην προσωπική τους ζωή πάντως προτιμούν να διπλώνουν απλά τις πετσέτες.
Η ιστορία της πετσέτας στο τραπέζι έχει μακρά παράδοση. Έτσι για παράδειγμα στην αρχή τοποθετούνταν στα πόδια και εκεί σκουπίζονταν τα χέρια. Στη συνέχεια χρησιμοποιούνταν τρεις διαφορετικές πετσέτες, μια για το στόμα, άλλη για τα χέρια και μια τρίτη για τα μαχαιροπίρουνα, λέει η ειδική Ανέτε Άρενς.