Οποιος περνάει από την οδό Πατησίων 13 δεν μπορεί να μην κοιτάξει τα ερείπια της αθηναϊκής ιστορίας. Η καρδιά σφίγγεται, τα μάτια κλείνουν και το μυαλό θυμάται κόσμο και πολλά φώτα.
Εκεί, βρισκόταν το θρυλικό MINION.
Οι μεγάλοι πήγαιναν για τα ψώνια τους και τα παιδιά χάζευαν τις κυλιόμενες, ανέβαιναν στον 6ο όροφο και φωτογραφίζονταν με τον Πινόκιο, τον Κάπτεν Χουκ και ένα σωρό ήρωες κινουμένων σχεδίων αλλά και τον Αη Βασίλη στις γιορτές των Χριστουγέννων.
Ολα έμοιαζαν παραμυθένια στον κόσμο του πολυκαταστήματος, το οποίο έγραψε τη δική του ιστορία επιτυχίας, μέχρι τον Δεκέμβρη του 1980.
Ηταν 19 Δεκεμβρίου του 1980, όταν εν μέσω της εορταστικής περιόδου, το ΜΙΝΙΟΝ τυλίγεται στις φλόγες. Αυτόπτες μάρτυρες άκουσαν εκρήξεις και είδαν το πολυκατάστημα να γίνεται παρανάλωμα του πυρός. Την ίδια ώρα στις φλόγες παραδινόταν και το πολυκατάστημα «Κατράντζος».
Η Πυροσβεστική φτάνει στα δύο σημεία μισή ώρα αργότερα με με 38 οχήματα και 170 άνδρες, προσπαθώντας να περιορίσει τη φωτιά, η οποία είχε φουντώσει λόγω των των εύφλεκτων υλικών και της απουσίας χωρισμάτων στους ορόφους.
Η φωτιά κατέστρεψε τα πάντα και από το MINION έμεινε μόνο ο σκελετός του, ενώ το κτίριο του Κατράντζου κατέρρευσε.
Οι ζημιές σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς της Πυροσβεστικής ανήλθαν σε δύο δισεκατομμύρια δραχμές. Ο δημιουργός και ψυχή του «Μινιόν» Γιάννης Γεωργακάς υπολόγισε μόνο σε δυο δισεκατομμύρια δραχμές το εμπόρευμα που χάθηκε, ενώ, όπως δήλωσε, το κατάστημα ήταν ασφαλισμένο μόνο για 200 εκατομμύρια δραχμές.
Ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης, που είχε μιλήσει για «μεγάλη καταστροφή», δέχθηκε τα «πυρά» του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος βρισκόταν προ των πυλών της εξουσίας. Ο Παπανδρέου κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «επιτρέπει σε παρακρατικά και εγκληματικά στοιχεία να επιδίδονται σε καταστροφές που θίγουν επαγγελματίες και εργαζόμενους, καθώς και τη γαλήνη του κόσμου». Για «σκοτεινή υπόθεση» έκανε λόγο το ΚΚΕ.
Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης ενημέρωσε το πρωί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή και σε δηλώσεις του κατηγόρησε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για «εκμετάλλευση του τραγικού γεγονότος».
Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων την επόμενη μέρα είναι «μαύρα». Οι τίτλοι μιλούν για «κύκλους της ανωμαλίας», «εμπρηστές της ομαλότητας»και «σκοτεινές δυνάμεις».
Οι Αθηναίοι δεν μπορούν να πιστέψουν τι έχει γίνει. Στέκονται μπροστά στις στάχτες του ΜΙΝΙΟΝ και ελπίζουν ότι η αίγλη του θα επιστρέψει σύντομα.
Τρεις ημέρες μετά την ευθύνη του εμπρησμού αναλαμβάνει η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης 80» ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού. Στην προκήρυξη σημείωναν μεταξύ άλλων «κάθε επιχείρηση, έτσι και αυτές στηρίζονται στην εκμετάλλευση των προλετάριων. Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται της ανάγκη των προλετάριων να έχουν ένα εισόδημα για να ζήσουν και τους στριμώχνουν στο μεροκάματο, την αλλοτρίωση και τη μιζέρια».
Η Αστυνομία προχωρά σε προσαγωγές και συλλήψεις αλλά όλοι αφέθηκαν ελεύθεροι, καθώς δεν προέκυψαν στοιχεία εις βάρος τους. Οι δράστες δεν βρέθηκαν ποτέ, ενώ η «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης 80» δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά.
Ο εμπρησμός του MINION και του Κατράνζου ήταν μόνο η αρχή. Τον επόμενο χρόνο πραγματοποιούνται τέσσερις ακόμα εμπρησμοί σε πολυκαταστήματα: Στις 3 Ιουνίου 1981, πυρπολούνται τα «Κλαουδάτος» και «Ατενέ», ενώ μέσα στις επόμενες τέσσερις μέρες φωτιά παίρνουν τα καταστήματα «Δραγώνα» και «Λαμπρόπουλος».
Το ΜΙΝΙΟΝ αναγεννήθηκε από τις στάχτες του και άνοιξε ξανά τις πύλες του 1983, έχοντας περάσει στα χέρια του κράτους. Παρά τις όποιες προσπάθειες το πολυκατάστημα δεν κατάφερε να χαράξει με χρυσά γράμματα τη συνέχειά του. Ο σκληρός ανταγωνισμός και οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, οδήγησαν το ΜΙΝΙΟΝ στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, αλλά του έδωσαν θέση στις καρδιές των Αθηναίων.
