Είναι ανακουφιστικό και καθησυχαστικό να έχουμε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι τους ανθρώπους της ζωής μας έχουμε το προνόμιο να τους διαλέγουμε εμείς.
Σ' αυτόν τον άτυπο «κανόνα» που διέπει τις ανθρώπινες σχέσεις υπάρχει, όμως, και μια εξαίρεση: η συναναστροφή με ανθρώπους που δεν μας γεννούν ευχάριστα συναισθήματα με την συμπεριφορά τους, αλλά πρέπει για κάποιους συγκεκριμένους λόγους να μοιραζόμαστε μαζί τους τον ίδιο χώρο και χρόνο.
Ισως να έχετε ακούσει κι εσείς την φράση: «Τους φίλους τους διαλέγουμε, τους συγγενείς μας, όχι».
Αυτή η φράση κρύβει μέσα της μια μεγάλη αλήθεια που λίγο πολύ, αρκετοί από εσάς θα έχετε διαπιστώσει: ότι άνθρωποι που μας ξέρουν από τότε που θυμόμαστε τον εαυτό μας, από τα παιδικά μας χρόνια, μπορεί να μας νιώθουν πολύ λιγότερο από κάποιους άλλους που γνωρίζουμε στη μετέπειτα ζωή μας.
Με τους συγγενείς μας, μπορεί να μας ενώνουν δεσμοί αίματος, αλλά αυτό τελικά δεν έχει τόση σημασία όταν αποδεικνύεται ότι δεν μπορούμε να μοιραστούμε μαζί τους θετικά συναισθήματα και να είμαστε ο πραγματικός εαυτός μας.
Οταν διαπιστώνουμε ότι δεν μπορούμε να εκφραστούμε ελεύθερα γιατί οι απόψεις μας θα γίνουν αντικείμενο σκληρής κριτικής, όταν λέμε ένα καλό αλλά ακούμε 10 αρνητικά, όταν η σύγκριση, ο φόβος, ο ανταγωνισμός, η περιέργεια, η αδιακρισία είναι αναπόσπαστο κομμάτι κάθε συζήτησης, τότε ναι: μιλάμε για μια τοξική σχέση. Και ναι, μπορεί να υπάρχει έντονα στην οικογενειακή ζωή.
7 συμβουλές από ειδικούς για να τα βγάλετε πέρα με τοξικούς συγγενείς τις γιορτές, στο bovary.gr.