Για πολλούς, η δουλειά σε ένα κρουαζιερόπλοιο ακούγεται ως μια συναρπαστική περιπέτεια.
Πολλοί το συνδυάζουν με ταξίδια, γνωριμίες και εμπειρίες που δύσκολα θα ζήσεις ξανά.
Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Όπως αναλύει το Βusiness Ιnsider, δεν είναι τόσο λαμπερό να δουλεύεις σε κρουαζιερόπλοιο. Δύο δικηγόροι που εκπροσωπούν εργαζομένους σε τέτοια πλοία αναφέρουν ότι «οι ώρες είναι πολλές, τα χρήματα λίγα για την εργασία και η ιατρική φροντίδα ανεπαρκής».
«Οι προσλήψεις τους είναι συνήθως από χώρες με μικρές οικονομικές δυνατότητες και λίγες επαγγελματικές ευκαιρίες, οπότε μειώνουν τη δυσαρέσκεια έτσι. Μάλιστα, συχνά υπογράφουν συμβάσεις 6-8 μηνών και εργάζονται και τις 7 ημέρες της εβδομάδας για τουλάχιστον 12 ώρες την ημέρα, κάνοντας οτιδήποτε από 550 μέχρι 2.000 δολάρια το μήνα», υποστηρίζει ο Τζιμ Γουόκερ, ναυτικός δικηγόρος, συμπληρώνοντας: «Εργάζονται υπερβολικά και δεν πληρώνονται για αυτό».
«Αυτοί που έχουν απαιτητικές σωματικά θέσεις, όπως σερβιτόροι και καθαρίστριες, έχουν ανεπαρκή ιατρική φροντίδα, όταν αναφέρουν ότι πονούν. Θα τους δοθεί φαρμακευτική αγωγή για τον πόνο, αλλά θα πρέπει να επιστρέψουν στη θέση τους. Ακόμη και αν το τραύμα είναι πιο σοβαρό. Και οι περισσότεροι που πονούν ή έχουν τραυματισμό δεν το αναφέρουν για να μη δυσαρεστήσουν τους εργοδότες τους, ώστε να υπογράψουν και νέα σύμβαση μετά για να έχουν δουλειά. Η ιστορία είναι πάντα ίδια», συμπλήρωσε.
Στην πατρίδα τους μπορούν να δουλέψουν για μερικές εκατοντάδες δολάρια το μήνα, ενώ για τις θέσεις εργασίας στο πλοίο παίρνουν μερικές χιλιάδες δολάρια τον μήνα. Ετσι, η ευκαιρία να κερδίσουν πολλά χρήματα για την οικογένειά τους και τον εαυτό τους είναι τεράστια. Και είναι πρόθυμοι να υποφέρουν.
Οι χώρες που αποτελούν την κύρια πηγή για εργαζόμενους σε κρουαζιερόπλοια είναι η Καραϊβική, οι Φιλιππίνες και η Ανατολική Ευρώπη και μόλις το 5% είναι από τις ΗΠΑ και συνήθως είναι διευθυντές ή καλλιτέχνες-διασκεδαστές.
Για τον λόγο αυτό τα περισσότερα κρουαζιερόπλοια έχουν σημαίες από τις Μπαχάμες, τον Παναμά και τις Βερμούδες με χαλαρούς εργατικούς νόμους και ρήτρες στις συμβάσεις για διαιτησία όταν πρόκειται για επίλυση εργατικών διαφορών.
Και ο δικηγόρος καταλήγει: «Θα το αποκαλούσα κολαστήριο στη θάλασσα».
