Έσπασε τα ισόβια ο Γιάννης Σμπώκος στη δίκη των κατηγορουμένων για δωροδοκία και ξέπλυμα χρήματος, αδικήματα που φέρονται ότι τελέστηκαν για την διακίνηση μίζας στο πλαίσιο της υπογραφής της σύμβασής για το εξοπλιστικό πρόγραμμα Torm1.
Μετά από 72 συνεδρίασής το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων του επέβαλλε ποινή κάθειρξης 22 ετών αναγνωρίζοντας του τα ελαφρυντικά του προτέρου εντίμου βίου και της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη.
Στο εδώλιο μαζί του ο Γιώργος Καμάρης, διαχειριστής της off shore Clavis μέσω της οποίας φέρεται να διακινήθηκε «μαύρο» χρήμα προκειμένου η ρωσική ANTEY να πάρει το έργο, καθώς και ο χρηματιστής Πέτρος Χριστοδουλίδης. Το δικαστήριο επέβαλλε στους δυο κατηγορούμενους ποινή φυλάκισης 5 ετών, με τριετή αναστολή στον πρώτο και εξαγοράσιμη προς 5 ευρώ για τον δεύτερο. Σε αυτούς αναγνωριστήκαν ελαφρυντικά: του πρότερου έντιμου βίου,της μετέπειτα καλής διαγωγής και της προσπάθειας άρσης των συνεπειών της πράξης τους.
Το δικαστήριο με την ίδια απόφαση έκρινε αθώους τον επίσης χρηματιστή Γιώργο Χριστοδουλίδη και τον επιχειρηματία Πάνο Γερμανό.
Γ. Σμπώκος: « Δώστε μου ελπίδα...»
Λίγο πριν την έκδοση της απόφασης επί των ποινών ο πρώην γενικός γραμματέας εξοπλισμών είπε στους δικαστές: «Κανείς δεν μου χάρισε τίποτα στη ζωή μου. Ο,τι κατέκτησα, το κατέκτησα λόγω της επιστημονικής μου εμπειρίας σε σεισμούς, σε φωτιές κ.ά.
Αυτή τη θέση( σ.σ. του Γ.Γ. Εξοπλισμών), που έχω συσσωρεύσει όλα αυτά τα δεινά, την αρνιόμουν ένα χρόνο. Το όνομά μου έχει αποκτήσει μεγάλα «αγκάθια». Πως δημιουργήθηκαν όμως;
Διασύρθηκε με σημειώματα και έλεγαν τότε « θα δείξουν οι συνδρομές». Τελικώς « άνθρακες ο θησαυρός». Πρόσφατο δημοσίευμα για το C4i αναφέρει ότι το χειρίστηκα εγώ ενώ είχα φύγει 3 χρόνια. Φτάνει πια...
Ξέρω ότι πρέπει να αντέξω γιατί επάνω μου κρέμονται δύο ψυχές. Είμαι μπροστά σας 72 συνεδριάσεις. Μπορείτε να ελέγξετε αυτά που σας λέω. Να ελέγξετε τα έγγραφα...».
Στη συνέχεια ο Γιάννης Σμπώκος έκανε μια εκτενή αναφορά στα όσα έπραξε στη Γενική Γραμματεία Αντισεισμικής Προστασίας και στην Γενική Γραμματεία Δασών, σημειώνοντας ότι πρέπει να του αναγνωριστούν ελαφρυντικά λόγω και της προσφοράς του εκεί. Καταλήγοντας, ανέφερε χαρακτηριστικά:« Αφήστε με να βοηθήσω την οικογένειά μου. Με καταδικάσατε αλλά μην μου πάρετε τη ζωή. Δώστε μου ένα όραμα, μία ελπίδα. Μην μου κόψετε τα φτερά.»