Με τη διαπίστωση ότι... χρήματα υπάρχουν, θα ξεκινήσει- όπως όλα δείχνουν- τις ανακοινώσεις του ο Ζοζέ Μπαρόζο για τις προοπτικές ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, εμμένοντας στα όσα είχε επισημάνει στην επιστολή της 7ης Μαρτίου προς τον Λουκά Παπαδήμο, όπου καθιστούσε σαφές πως το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη πόρων αλλά τα δεκάδες γραφειοκρατικά εμπόδια και η δυσκαμψία της ελληνικής διοίκησης.
Έχοντας, πλέον, συμβιβαστεί με τη προοπτική ύφεσης στα επίπεδα του 5% και φέτος, ο Ζοζέ Μπαρόζο αναμένεται να αναφερθεί στα διαθέσιμα εργαλεία που θα βοηθήσουν στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, σημειώνοντας επιπλέον ότι χωρίς τα μέτρα προσαρμογής και χωρίς τις αναγκαίες διαρθρωτικές παρεμβάσεις, όπως η μείωση του μισθολογικού κόστους, δεν θα υπάρξει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Η αιχμή του δόρατος θα είναι τα αδιάθετα κονδύλια του ΕΣΠΑ ύψους περίπου 14,5 δισ. ευρώ, τα περίπου 5 δισ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων μέσω των Ταμείων Εγγυήσεων για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και υποδομές, αλλά και των φτηνών δανείων προς τις εμπορικές τράπεζες, ενώ αναμένεται εντός του καλοκαιριού και 1,3 δισ. ευρώ από το 2ο πακέτο στήριξης για την εξόφληση των οφειλών του Δημοσίου.
Με ενδιαφέρον αναμένεται αν μη τι άλλο το «πακέτο» δράσεων για την ενίσχυση της απασχόλησης συνολικά στην Ευρωζώνη, αν και τα μηνύματα που φτάνουν τόσο από τις Βρυξέλλες όσο κι από την Ουάσινγκτον δείχνουν ότι η συνταγή θα είναι η γνωστή, δηλαδή δραστική μείωση μισθών και περισσότερη ευελιξία έτσι ώστε να γίνονται υποτίθεται πιο εύκολα προσλήψεις νέων, όπου η ανεργία ξεπερνά ακόμα και το 50%, με πιο τρανταχτό παράδειγμα την Ελλάδα και την Ισπανία.
Αυτό που προκαλεί αίσθηση είναι ότι αν και αναγνωρίζεται πως η μείωση των μισθών έχει συντείνει στη μεγαλύτερη ύφεση σε όλες τις χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα προσαρμογής, τόσο το ΔΝΤ όσο και η Κομισιόν επιμένουν στο ότι το μισθολογικό κόστος και συγκεκριμένα οι κατώτεροι μισθοί ευθύνονται για το χάσμα της ανταγωνιστικότητας, προαναγγέλλοντας επί της ουσίας νέες πιέσεις για περαιτέρω μείωση των μισθών.
Δεν πρέπει να ξεχνά, άλλωστε, κανείς ότι η νέα κυβέρνηση υποχρεούται να αλλάξει έως τον Ιούλιο το πλαίσιο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, έτσι ώστε ο κατώτερος μισθός να καθορίζεται με νόμο και όχι με διαπραγμάτευση μεταξύ των κοινωνικών εταίρων!!!!