Η τραγική ιστορία του θανάτου και του τεμαχισμού της 4χρονης Άννυς αναβίωσε σήμερα στο Μεικτό Ορκωτό Εφετείο, στο εδώλιο του οποίου κάθεται ο πατέρας του άτυχου κοριτσιού και οι συγκατηγορούμενοί του.
Οι μαρτυρίες των ειδικών των εγκληματολογικών εργαστηρίων -για τον τρόπο που έφθασαν στο DNA του παιδιού από το αίμα στους τοίχους του κολαστηρίου της Μιχαήλ Βόδα- αλλά και τα όσα λένε οι ιατροδικαστές συγκλονίζουν.
Τα ίχνη του παιδιού εξαφανίστηκαν πριν από περίπου 3,5 χρόνια, με τον πατέρα, χρήστη ναρκωτικών, να ομολογεί στη συνέχεια ότι τεμάχισε την Άννυ και την πέταξε για να μην την βρουν οι Αρχές. Η αστυνομία όμως μέσω της πιπίλας του παιδιού συνέκρινε το δείγμα με τα δείγματα αίματος που βρέθηκαν διάσπαρτα στο διαμέρισμα.
«Όταν δεν έχουμε τίποτα άλλο, παίρνουμε προσωπικά αντικείμενα. Στην περίπτωση της Άννυς είχαμε συλλέξει την πιπίλα. Για να επιβεβαιώσουμε το κληρονομικά συμβατό εξετάσαμε τους δύο γονείς. Με αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώθηκε ότι το DNA στην πιπίλα ήταν του παιδιού», ανέφερε στην κατάθεσή του ο ειδικός των εγκληματολογικών εργαστηρίων της ΕΛ.ΑΣ.
Υπάρχει πιθανότητα να ήταν ζωντανή όταν την τεμάχιζε
Ο μάρτυρας κατέθεσε πως το διαμέρισμα είχε καθαριστεί και χρησιμοποιήθηκε ειδικό σπρέι το οποίο αποκάλυψε ότι υπήρχε διάσπαρτο αίμα σε τοίχους και σοβατεπί. Ωστόσο, ο μάρτυρας δεν ήταν σε θέση να πει αν η 4χρονη ήταν ζωντανή την ώρα που, σύμφωνα με την κατηγορία, ο πατέρας της την τεμάχισε.
Ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, Νίκος Καρακούκης, όμως, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο το παιδί να ήταν ζωντανό. «Το ζωντανό αίμα μπορεί να εκτιναχθεί. Το αίμα του νεκρού απλά ρέει προς τα κάτω», είπε χαρακτηριστικά.
Ο πραγματογνώμονας που διόρισε η πλευρά του πατέρα εξέφρασε, ωστόσο, αντίθετη άποψη.
Ο ιατροδικαστής Δ. Γαλεντέρης, ο οποίος διορίστηκε ως τεχνικός σύμβουλος από την πλευρά του πατέρα, κατέθεσε πως δεν υπάρχουν στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ότι το παιδί ήταν εν ζωή όταν το τεμάχιζε, ενώ εκτίμησε ότι το παιδί απεβίωσε γιατί κατανάλωσε ναρκωτικά τα οποία υπήρχαν στο σπίτι.
Μάρτυρας: Η εικόνα του παιδιού, όπως την περιγράφει στην πρώτη του απολογία ο κατηγορούμενος, με παραπέμπει σε ασφυκτικό θάνατο, συνάδει με την κατανάλωση ναρκωτικών. Μια κρίση επιληψίας καταλήγει σε αναπνευστικό πρόβλημα.
Πρόεδρος: Ο φυσικός θάνατος δεν αποτελεί λόγο απόκρυψης.
Μάρτυρας: Δείτε το μοτίβο της ζωής τους. Μιλάμε για μια κοινωνία ανθρώπων που θέλουν να το αποκρύψουν.
Η μητέρα της Άννυς, η οποία επίσης είναι κατηγορούμενη στην υπόθεση, κατά τη διάρκεια των καταθέσεων δεν άντεξε και βγήκε από τη δικαστική αίθουσα.
Ο πατέρας της Άννυς δεν δέχθηκε ότι το κουβάρι της υπόθεσης άρχισε να ξετυλίγεται από την κατάθεση του συγκατηγορούμενού του Βούλγαρου στις αλλοδαπές Αρχές.
«Εγώ μόνος μου πήγα στην αστυνομία στις 27 Απριλίου 2015 και είπα ότι είμαι ο πατέρας του παιδιού και πως ό,τι έγινε, έγινε μαζί μου. Είπα ότι το παιδί χάθηκε από εμένα, ότι δεν έχει σχέση η γυναίκα μου, ούτε αυτός (σ.σ.: έδειξε συγκατηγορούμενό του)».
Το αρμόδιο κλιμάκιο της αστυνομίας άρχισε να έρευνα το ενδεχόμενο ανθρωποκτονίας στο σπίτι-σφαγείο στις 29 Απριλίου 2015, περίπου 20 ημέρες μετά το μοιραίο τέλος του παιδιού.
Πρωτόδικα ο πατέρας της Άννυς καταδικάστηκε σε ισόβια και 3,5 χρόνια για τη δολοφονία και τον τεμαχισμό της μικρής και για τα αδικήματα της παράνομης οπλοκατοχής και της ηθικής αυτουργίας σε ψευδορκία.
Ισόβια και 3 χρόνια επέβαλαν οι δικαστές στον νεαρό συγκατηγορούμενό του, ενώ η μητέρα της Άννυς κατά πλειοψηφία κρίθηκε ένοχη για το κακούργημα της θανατηφόρας έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο και καταδικάστηκε σε κάθειρξη 6 ετών, με αναστολή μέχρι το Εφετείο.