Την ενίσχυση του παγκόσμιου ρόλου του ευρώ επιδιώκει η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Οπως αναφέρει το πρακτορείο Bloomberg η ΕΕ πρόκειται να δημοσιοποιήσει τα σχέδιά της για αμφισβήτηση της κυριαρχίας του δολαρίου στις παγκόσμιες αγορές, στο πλαίσιο της επιδίωξης να ενδυναμώσει τον διεθνή ρόλο του κοινού της νομίσματος και να αποκτήσει μεγαλύτερη ανεξαρτησία έναντι των ΗΠΑ, τη στιγμή που διευρύνεται το χάσμα στις ατλαντικές σχέσεις.
Η ΕΕ πρέπει να αναπτύξει «ένα πλήρες φάσμα αξιόπιστων επιτοκίων αναφοράς» στις χρηματοπιστωτικές αγορές και ένα ολοκληρωμένο σύστημα άμεσων πληρωμών, όπως αναφέρεται σε σχέδιο πρωτοβουλιών που θα δημοσιοποιηθεί εντός της εβδομάδας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που διερευνά επίσης τη δυνατότητα ανάπτυξης του ρόλου του ευρώ στις αγορές συναλλάγματος.
Τα σχέδια της Επιτροπής έχουν ως στόχο τον μετριασμό του λεγόμενου «υπέρμετρου προνομίου» που απολαμβάνει το αμερικανικό δολάριο, επιτρέποντας στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να επιβάλει τη συμμόρφωση προς τους στόχους της εξωτερικής της πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ.
«Υπάρχει περιθώριο να διευρύνει το ευρώ τον παγκόσμιο ρόλο του και να αξιοποιήσει το πλήρες δυναμικό του, αντικατοπτρίζοντας την πολιτική, οικονομική και χρηματοπιστωτική βαρύτητα της ευρωζώνης», αναφέρεται στο σχέδιο που έχει στα χέρια του το Bloomberg.
Στα προτεινόμενα μέτρα περιλαμβάνεται η χρήση του ευρώ ως προεπιλεγμένου νομίσματος για τις ενεργειακές συμβάσεις που συμφωνούνται μεταξύ χωρών της ΕΕ και τρίτων χωρών, καθώς και τιμές αναφοράς σε ευρώ για το αργό πετρέλαιο. Οι προτάσεις δεν συνιστούν δεσμευτική νομοθεσία, ωστόσο η υιοθέτησή τους από την ΕΕ ενδέχεται να ανατρέψει τα δεδομένα της παγκόσμιας αγοράς ενέργειας.
Σύμφωνα με υπόμνημα που επίσης έχει δει το Bloomberg, οι συστάσεις της Επιτροπής θα ελαττώσουν τον κίνδυνο της «διατάραξης του ενεργειακού εφοδιασμού» εξαιτίας ενεργειών τρίτων χωρών. Η προσπάθεια της Επιτροπής να προωθήσει τον διεθνή ρόλο του ευρώ απηχεί και τις φωνές από τη Γαλλία και τη Γερμανία που ζητούν τη χρήση εκ μέρους της ΕΕ εργαλείων που θα της επιτρέψουν να πετυχαίνει τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής της, χωρίς να προσφεύγει σε έναν απρόβλεπτο σύμμαχο όπως οι ΗΠΑ.