Στο πλευρό της καθαρίστριας που καταδικάστηκε σε κάθειρξη 10 ετών από το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας στέκεται ο Δικηγορικός Σύλλογος της Αθήνας, κάνοντας λόγο για μία απόφαση που έρχεται σε αντίθεση με το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Σύμφωνα με τον ΔΣΑ, «δεν υπάρχει περιουσιακή βλάβη του Δημοσίου όταν η φερόμενη ζημία που επήλθε από την απατηλή συμπεριφορά του υπαλλήλου ισοσταθμίζεται από ισάξια αντιπαροχή».
Και αυτό γιατί για όσο χρονικό διάστημα έπαιρνε τους μισθούς της, η γυναίκα παρείχε τις υπηρεσίες της, συνεπής στις υποχρεώσεις της, «δοθέντος μάλιστα ότι η συγκεκριμένη θέση εργασίας δεν απαιτούσε εξειδικευμένη γνώση ή ιδιαίτερες πνευματικές δεξιότητες και επομένως, η έλλειψη απολυτηρίου Δημοτικού, δεν μπορούσε αντικειμενικά να επηρεάσει την ποιότητα των παρεχόμενων από αυτήν υπηρεσιών».
Και συμπληρώνει ο ΔΣΑ, ότι δεν προκύπτει ότι η συγκεκριμένη καθαρίστρια, χωρίς το ως άνω απολυτήριο, είχε υποδεέστερες ικανότητες και δεξιότητες για τη θέση αυτή από κάποιον άλλο που κατείχε τον τίτλο αυτόν.
«Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση, εάν δεν είχε προσληφθεί η συγκεκριμένη υπάλληλος, το Δημόσιο θα κατέβαλε το ισόποσο σε αποδοχές άλλου υπαλλήλου που θα απασχολείτο στην ίδια θέση. Διαφορετικό είναι το ζήτημα της πιθανής τέλεσης αδικήματος, όχι σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, αλλά σε βάρος ενδεχομένως άλλων συνυποψηφίων για την ίδια υπαλληλική θέση, στην οποία διορίστηκε, εν τέλει, η υπάλληλος που έκανε χρήση πλαστού τίτλου, το οποίο όμως δεν αφορά την προκείμενη υπόθεση».
Τέλος, ο δικηγορικός σύλλογος φέρνει στο προσκήνιο τις διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του δημοσίου, οι οποίες όπως λέει, « βρίσκουν έδαφος εφαρμογής στο πρόσωπο οικονομικά αδύναμων κατηγορουμένων για πλαστά απολυτήρια δημοτικού, ενώ δεν τυγχάνουν ανάλογης αντιμετώπισης πρόσωπα με οικονομική ισχύ που κατηγορούνται ότι έχουν καταχραστεί το δημόσιο χρήμα». Έτσι, καταλήγει, «κλονίζεται η ίδια η αξία της Ελληνικής Δικαιοσύνης και τίθεται εν αμφιβόλω η ισότητα που πρέπει να απολαμβάνουν όσοι οδηγούνται ενώπιόν της».