Θυσίες, δηλητηριώδη βέλη και ομαδικά όργια -Η ζωή στη φυλή που έχει επιβιώσει από τη λίθινη εποχή και σκότωσε τον ιεραπόστολο [εικόνες]

Συγκλονίζει το κείμενο που είχε γράψει στο ημερολόγιό του, λίγο πριν σκοτωθεί από άγρια φυλή σε μικρό νησί της Ινδίας, ο Αμερικανός ιεραπόστολος Τζον Αλεν Τσάου.

Συγκεκριμένα, ο 26χρονος, που προσπάθησε να μεταδώσει τον χριστιανισμό σε άγρια φυλή στα νησιά Άνταμαν, βρήκε τραγικό θάνατο από τα βέλη των μελών της φυλής.

Ο ιεραπόστολος κατέγραφε τις σκέψεις του σε ένα ημερολόγιο πριν φτάσει στη νήσο, ενώ η τελευταία του σκέψη που αποτυπώθηκε στο χαρτί συγκλονίζει, καθώς λίγες ώρες πριν πεθάνει ο Τζον είχε γράψει την προφητική φράση: «Θεέ μου, δεν θέλω να πεθάνω».

Αποσπάσματα των όσων έγραφε στο ημερολόγιο του δημοσίευσε η Washington Post.

Σε αυτά, λοιπόν, φαίνεται η αποφασιστικότητά του να επικοινωνήσει (παρόλο που ήταν παράνομο) με την άγρια φυλή που ζει στη νήσο του Βόρειου Σέντινελ.

«Μπορεί ο κόσμος να με περνάει για τρελό, όμως πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο να μεταφέρω το κήρυγμα του Ιησού σε αυτούς τους ανθρώπους», έγραφε ο Τσάου στις 16 Νοεμβρίου, και συγκεκριμένα λίγες ώρες πριν εγκαταλείψει τη βάρκα που τον μετέφερε στο νησί και να εμφανιστεί για πρώτη φορά στους ιθαγενείς.

«Θεέ μου, δεν θέλω να πεθάνω», συμπλήρωνε λίγο πιο κάτω ο ιεραπόστολος, φράση η οποία αποδεικνύει πως ο Τζον γνώριζε πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που πήγαινε να κάνει.

Να σημειωθεί πως ο ιεραπόστολος προσπάθησε να προσεγγίσει το νησί με κανό στις 16 Νοεμβρίου, επιστρέφοντας σε αυτό με τραύματα από βέλη.

Ωστόσο, ο άνδρας αποφάσισε να εμφανιστεί ξανά μπροστά στη φυλή μία μέρα αργότερα, όταν και δέχτηκε τα θανάσιμα βέλη τους με αποτέλεσμα να μην επιστρέψει ποτέ πίσω.

Σύμφωνα με μία συνάδελφό του, η σορός του θάφτηκε από τη φυλή μία μέρα μετά τον θάνατό του στην παραλία.

Τι πραγματικά συμβαίνει όμως μέσα σε αυτή τη φυλή που έχει αποκοπεί από τον υπόλοιπο κόσμο εδώ και 30.000 χρόνια;

Η συγκεκριμένη φυλή προστατεύεται από το ινδικό δίκαιο, σε μια προσπάθεια να διατηρηθεί ο πολιτισμός τους και να μην πεθάνουν από ασθένειες.

Το μήνυμα των ντόπιων της μικροσκοπικής νήσου στον κόλπο της Βεγγάλης είναι σαφές: «Μείνετε μακριά. Πηγαίνετε σπίτι. Φύγετε. Οι επισκέπτες δεν είναι ευπρόσδεκτοι. Θέλουμε να είμαστε μόνοι».

Όλα αυτά τα χρόνια, λοιπόν, οι Σεντινελέζοι περνούν τον χρόνο τους κάνοντας γλέντια, θυσιάζοντας άγρια γουρούνια, τρώγοντας μούρα, μέλι, αλλά και έντομα, κάνοντας ομαδικά όργια στην παραλία και απομακρύνοντας κάθε επισκέπτη (καλό ή απειλητικό) με τα δηλητηριώδη βέλη τους και με αιχμηρά μαχαίρια.

Όπως επισημαίνει η Σόφι Γκρικ, ανώτερη ερευνήτρια του ερευνητικού κέντρου Survival International, «αυτή είναι μία από τις πιο ευάλωτες φυλές στον πλανήτη. Θα μπορούσε να εξαφανιστεί αμέσως από μία ασθένεια που θα τους μετέδιδε ο ιεραπόστολος».

Οι Σεντινελέζοι είναι επίσης οι μόνοι επιζώντες άμεσοι απόγονοι των πρώτων ανθρώπων που αποίκισαν στην Ασία, οι οποίοι έζησαν εκεί πριν από περισσότερα από 75.000 χρόνια.

Η καθημερινότητα της συγκεκριμένης φυλής, λοιπόν, εδώ και 30.000 χρόνια, σύμφωνα με την ερευνήτρια, είναι πάνω-κάτω η ίδια.

Οι άνδρες κυνηγούν χελώνες, γουρούνια και ψάρια με δόρατα και τόξα, τα οποία είναι φτιαγμένα από κόκαλα και σκληρό ξύλο.

Οι γυναίκες συγκεντρώνουν μούρα, καρύδες, μύδια και πιάνουν ψάρια με δίχτυα.

Το καλοκαίρι συλλέγουν μέλι και αλείφουν το σώμα τους με υγρό από τα φύλλα που απωθεί τις μέλισσες.

Ζουν σε αυτοσχέδιες καλύβες ανά ομάδες και προστατεύουν τη γη τους από κάθε άνθρωπο που επιχειρεί να τους προσεγγίσει.

Ο πραγματικός αριθμός των μελών της φυλής παραμένει μυστήριο, καθώς μέχρι στιγμής η παρατήρησή τους γίνεται μόνο από απόσταση λόγω των κινδύνων όσων επιχειρούν να τους πλησιάσουν.

Η τελευταία απογραφή των ινδικών Αρχών ήταν το 2011, στην οποία και καταγράφηκαν 15 άτομα.