Με την απόφαση του Γιάννη Μπουτάρη να μην διεκδικήσει ξανά τον Δήμο Θεσσαλονίκης δεν κλείνει απλά μια δημαρχιακή θητεία. Αλλάζουμε εποχή.
Γιατί η θητεία του Γιάννη Μπουτάρη άλλαξε, ακόμα και αυτόν τον τρόπο που βλέπουμε και νιώθουμε την Θεσσαλονίκη. Κυρίως αυτό. Και πολύ δύσκολα θα βρεθεί ένας υποψήφιος να καλύψει το κενό που αφήνει ο Μπουτάρης. Οι πρώτες πληροφορίες από τα επιτελεία των κομμάτων το αποδεικνύουν. Επιστροφή στις κλασικές, χωρίς φαντασία, «στεγνές» κομματικές λύσεις.
Η απόφασή του να αποχωρήσει ήταν λέει «προσωπική και όχι πολιτική». Και η αλήθεια είναι ότι τα όσα υπέστη την περασμένη Ανοιξη ο Γιάννης Μπουτάρης, όταν έξαλλοι ακροδεξιοί επιχείρησαν να τον λυντσάρουν έπαιξαν ρόλο στην απόφασή του. Και για να έχουμε και μια εικόνα με ποιούς βρέθηκε απέναντι στα χρόνια της θητείας του ο Γιάννης Μπουτάρης, ο κυρ Γιάννης για τους οινόφιλους, να θυμηθούμε ότι η επίθεση που δέχθηκε ήταν αποτέλεσμα ένα κλασικού fake news που κυκλοφόρησε σε διάφορα σκοτεινά sites και blogs της συμπρωτεύουσας, που ήθελε τον Δήμαρχο να οργανώνει gay pride την ημέρα της γενοκτονίας των Ποντίων. Ενα καθαρό ψέμα.
Μόλις προχθές άγνωστοι έβαψαν με συνθήματα την πόρτα του σπιτιού του. «Προδότης» έγραψαν με κόκκινη μπογιά. Γιατί ο Γιάννης Μπουτάρης στηρίζει την συμφωνία των Πρεσπών. Αλλη μια απόδειξη πόσο αντισυμβατικός και έξω από τα καλούπια ήταν ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Στην πόλη του Ανθιμου και των συλλαλητηρίων με τον Βουκεφάλα επικεφαλής, είχε το θάρρος, ίσως και το θράσος, να πάρει σαφή θέση υπέρ του συμβιβασμού με τους σκοπιανούς. Για να «αλλάξουμε κεφάλαιο» στις σχέσεις με τους βόρειους γείτονές μας.
Αν θελήσει κανείς να κάνει έναν κλασικό απολογισμό των πεπραγμένων του Δημάρχου θα σημειώσει ότι έβαλε σε τάξη τα οικονομικά του Δήμου- που ήταν σε άθλια κατάσταση μετά το γνωστό σκάνδαλο της υπεξαίρεσης επί εποχής Παπαγεωργόπουλου- η πεζοδρόμηση της Αγίας Σοφίας, η ανάπλαση της Νέας Παραλίας, οι αναπλάσεις της πλατείας Χρηματιστηρίου και Εμπορίου. Στα αρνητικά, το πρόβλημα με τα σκουπίδια που παραμένει βραχνάς. Αλλά αυτός είναι ένας συμβατικός τρόπος να μετρήσεις τι αφήνει πίσω του ο Γιάννης Μπουτάρης. Και ο Γιάννης Μπουτάρης είναι κατ εξοχήν αντισυβατικός. Αξίζει μια άλλη ματιά.
Η κληρονομιά του Γιάννη Μπουτάρη
Η κληρονομιά του Γιάννη Μπουτάρη στην πόλη του είναι οτι άνοιξε την πόρτα και τα παράθυρα της πόλης και μπήκε «φρέσκος αέρας». Ευρωπαϊκός και κοσμοπολίτικος. Η πόλη ξέφυγε από την μιζέρια της επαρχίας και της ενδοχώρας και άνοιξε τα φτερά της για την Ευρώπη. Για τον σύγχρονο κόσμο. Η θητεία του Μπουτάρη θα μείνει στην ιστορία γιατί έκανε την πόλη εξωστρεφή και ανοιχτή στον Τουρισμό. Από το Τέλ Αβίβ μέχρι την Σμύρνη. Ανοιχτή στους ξένους και στα νέα ρεύματα ιδεών. Γιατί η παρουσία του Γιάννη Μπουτάρη εξέπεμπε έναν ισχυρό συμβολισμό για μια νέα εποχή.
Ο Γιάννης Μπουτάρης μίλησε με ειλικρίνεια για το σκοτεινό παρελθόν της πόλης σε σχέση με το εβραϊκό στοιχείο, επανασυνέδεσε την Θεσσαλονίκη με την εβραϊκή διασπορά, κάλεσε τους Τούρκους να επισκεφτούν τη γενέτειρα του Κεμάλ, υποστήριξε το gay pride, ενίσχυσε την καλλιτεχνική έκφραση, έδωσε βήμα σε εναλλακτικές φωνές και προώθησε το σχέδιο για την καύσης νεκρών. Αυτά που σήμερα μπορεί να ακούγονται αυτονόητα, ήταν μέχρι πρόσφατα ανήκουστα, τουλάχιστον για την συντηρητική κοινωνία της Θεσσαλονίκης.
Ακόμα και η προσωπική του ζωή έδωσε ένα άλλο παράδειγμα στους Θεσσαλονικείς. Οι αναφορές του χωρις ταμπού και κόμπλεξ στον αλκοολισμό του, η «αντισυμβατική» του στάση οσον αφορά την προσωπική του ζωή, άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε και βλέπουν οι μακεδόνες τα δημόσια πρόσωπα.
Ο Γιάννης Μπουτάρης και οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης.
Η ομιλία του Γιάννη Μπουτάρη στα εγκαίνια του Μουσείου του Ολοκαυτώματος στην Θεσσαλονίκη έγραψε ιστορία. Οταν μίλησε για τον τρόπο που υποδέχθηκαν οι Θεσσαλονικείς, τους Εβραίους γείτονές τους, όσους δηλαδή γλύτωσαν απο τα κρεματόρια:
«Ποιοι θρήνησαν το 1945 τους εξαφανισμένους γείτονές τους; Ποια μνημεία στήθηκαν; Ποιες τελετές έγιναν; Μόνη η κοινότητα, καθημαγμένη και ρακένδυτη πάλευε να ανασυστήσει την ύπαρξή της και να θρηνήσει τους νεκρούς της. Η πόλη, η κοινωνία, η χώρα ολόκληρη, αδιαφόρησαν. Κρύφτηκαν πίσω από το δάχτυλό τους. Έκαναν πως δεν ήξεραν τι συνέβη, ποιος το έκανε, ποιος βοήθησε, ποιος προστάτευσε όταν άλλοι, πολλοί γκρέμιζαν, έκαιγαν, έκλεβαν, καταλάμβαναν τον χώρο και τα υπάρχοντα των πολλών απόντων και των λιγοστών παρόντων», είπε μεταξύ άλλων με βαθύ αίσθηση "αυτοκριτικής".
Ο Γιάννης Μπουτάρτης και ο Κεμάλ Ατατούρκ
Ακόμα πιό τολμηρό ήταν το άνοιγμα του Γιάννη Μπουτάρη προς την Τουρκία. Η πρόσκλησή του στους Τούρκους τουρίστες να επισκεφθούν την πόλη όπου γεννήθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ. Οταν είχε βρεθεί για πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη είχε πεί: «Αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή που η Θεσσαλονίκη είναι γενέτειρα του Κεμάλ Ατατούρκ. Αυτό που είναι σημαντικό είναι οι Τούρκοι να αισθάνονται σαν το σπίτι τους στην Θεσσαλονίκη, όπως οι Έλληνες αισθάνονται σαν το σπίτι τους στην Κωνσταντινούπολη».
Για τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης και ένας παραπάνω Τούρκος να έρθει στην Αγίου Δημητρίου και να δει το Μουσείο του Κεμάλ θα ήταν κέρδος για την πόλη. Έτσι το έβλεπε. Μόνο επιχειρηματικά και με μια διάθεση να ξεχάσουμε το παρελθόν και να δούμε μόνο το μέλλον. Και αυτό φυσικά το οδήγησε και σε υπερβολές. Επιεικώς υπερβολές.... Το "χέστηκα για το πόσους σκότωσε ο Κεμάλ" ήταν φυσικά απαράδεκτο και δικαίως προκάλεσε αντιδράσεις.
Το Gay Pride της Θεσσαλονίκης.
Ο Γιάννης Μπουτάρης ήταν ένας μοντέρνος άνθρωπος. Και θέλησε να μπολιάσει την συντηρητική Θεσσαλονίκη με τον δικό του μοντερνισμό. Το 2012 πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη το ThessalonikiPride, του οποίου ο Γιάννης Μπουτάρης υπήρξε θερμός υποστηρικτής. Ο δήμαρχος μάλιστα δεν δίστασε να μπει στην πρώτη γραμμή και να φωτογραφηθεί με τους διοργανωτές την ώρα που οι ορκισμένοι πολέμιοί του ασκούσαν δριμεία κριτική για το ότι στηρίζει «αυτές τις παρελάσεις» ενώ ζητά να καταργηθούν οι μαθητικές...
Ο Γιάννης Μπουτάρης θα μας λείψει. Και θα λείψει και από τους Θεσσαλονικείς. Πιθανότατα να λείψει ακόμα και από το Μητροπολίτη Ανθιμο, με τον οποίο είχαν χρόνια κόντρες για όλα σχεδόν τα θέματα... αλλά στο τέλος κατάφεραν να συνενοηθούν και να αναπτύξουν μια φιλική σχέση. Αλλωστε στον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης οφείλει εν μέρει την πρώτη του εκλογή στον θώκο του Δημάρχου ο Γιάννης Μπουτάρης. Αν δεν ήταν ο Ανθιμος να σηκώσει την παντιέρα της αντίστασης κατά της υποψηφιότητάς του, πιθανώς να μην είχε κερδίσει τον Κώστα Γκιουλέκα. Για την ιστορία τον κέρδισε με μόλις 309 ψήφους, σε ένα συνολο ψηφισάντων 109.000. Και έτσι άρχισε να γράφεται η ιστορία...
Απο μία άποψη πάντως ο Γιάννης Μπουτάρης καλά κάνει και φεύγει τώρα. Φεύγει ενώ ακόμα είναι στα πάνω του. Ενώ όλο επεδίωκαν να φωτογραφηθούν μαζί του. Να τον στηρίξουν ξανά στις κάλπες. Δεν φεύγει γιατί δεν τον αντέχουν άλλο, γιατί πάλιωσε, γιατί κούρασε.
