Οι ανεξάρτητες αρχές, η λειτουργία τους κι η ανάγκη για τον εξορθολογισμό τους βρέθηκαν στο επίκεντρο συζήτησης που πραγματοποιήθηκε απόψε στο ‘'Impact Hub'' ανάμεσα στον υπουργό Επικρατείας, Χριστόφορο Βερναρδάκη και σε εργαζομένους σε ανεξάρτητες αρχές .
«Στην πρόταση για τη συνταγματική αναθεώρηση που καταθέσαμε πριν λίγες μέρες κάνουμε μία βασική αρχή, μία βασική παρέμβαση, να βάλουμε ένα φρένο στην πολύ μεγάλη ευκολία με την οποία συγκροτούνταν με απλές υπουργικές αποφάσεις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές και βεβαίως να μπορέσουμε να συστηματοποιήσουμε λίγο τη διαδικασία του ελέγχου, του διοικητικού-οικονομικού κατά κάποιον τρόπο ελέγχου τους σε ένα νέο πλαίσιο», επισήμανε μεταξύ άλλων ο κ. Βερναρδάκης. Και πρόσθεσε: «Το άλλο θέμα είναι αυτό του νόμου 4369. Ο ν. 4369, όπως κάθε νόμος έχει μία δυναμική, έχει εφαρμοστικές συνθήκες, πρέπει να τον αποτιμήσουμε, έχει έρθει η στιγμή να δούμε που λειτούργησε. Θεωρώ ότι είναι μία βάση βαθύτατου εκσυγχρονισμού και συμμετοχικού εκσυγχρονισμού. Τρίτο ζήτημα είναι το θέμα των εργαζομένων και του εργασιακού καθεστώτος», όπως μεταδίδει το ΑΠΕ/ΜΠΕ.
Ο υπουργός Επικρατείας αφού χαρακτήρισε το θέμα των ανεξάρτητων αρχών «πολύ σοβαρό, περίπλοκο πολιτικό ζήτημα στην καρδιά των μετασχηματισμών του σύγχρονου κράτους» εξέφρασε την αντίθεσή του με τους λόγους που ιδρύονταν οι ανεξάρτητες αρχές -πλην των συνταγματικών- διατυπώνοντας την άποψη ότι «οι ανεξάρτητες αρχές κατά κάποιον τρόπο έγιναν μια μανιέρα δια πάσαν νόσον της διοίκησης, δια πάσαν νόσον της πολιτικής». Μίλησε ακόμη για υπερβολικό αριθμό και ευκολία ίδρυσης αυτών των αρχών που βασίζονταν σε μία κεντρική λογική, όπως αυτή «της αλόγιστης ίδρυσης νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, νομικών προσώπων, ιδιωτικού δικαίου, γενικών γραμματειών, κι ανεξάρτητων αρχών. Όλες αυτές οι μορφές, όλα αυτά τα διοικητικά υβρίδια, στην πραγματικότητα είχαν μία λογική με την οποία εγώ προσωπικώς διαφωνώ, το να εκχωρούνται δηλαδή κατά τέτοιον τρόπο βασικές αρχές που θα έπρεπε να είναι στη σφαίρα της δημόσιας διοίκησης άρα και του πολιτικού ελέγχου κατά κάποιον τρόπο έξω απ' αυτή , άρα σε διαδικασίες και σε δομές που ήταν μη ελέγξιμες από το αντιπροσωπευτικό σύστημα. Έτσι δημιουργήθηκε ένα υβρίδιο που πολλές φορές αρχίζει και γίνεται ενοχλητικό».
Καταλήγοντας ο κ. Βερναρδάκης υπογράμμισε: «Το πολιτικό σύστημα έφτιαχνε δομές οι οποίες ενώ θέλαμε να είναι ελεγκτικές ή ρυθμιστικές, ανεξάρτητες, στην πραγματικότητα κινούνταν μεταξύ και της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας απορροφώντας -ατύπως βεβαίως- στοιχεία κι από τις τρεις, δηλαδή έπαιζαν και τον ρόλο της νομοθέτησης -που είναι δουλειά της Βουλή-ς και κομμάτια του ρόλου της εφαρμογής, της εκτελεστικής εξουσίας, δηλαδή της διοίκησης και της κυβέρνησης και βεβαίως κομμάτια και της δικαστικής εξουσίας».
Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Ανεξάρτητων Αρχών, Διονύσης Λιναρδάτος, σημείωσε: «Το έργο των αρχών είναι σύνθετο πολυσχιδές αλλά κρίνεται συνολικά. Οι ανεξάρτητες αρχές εξασφαλίζουν τη διαφάνεια και την αξιοκρατία στη δημόσια διοίκηση, προασπίζουν το δημόσιο συμφέρον, λειτουργούν ως θεσμικοί εγγυητές της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών, ρυθμίζουν, εποπτεύουν και ελέγχουν τη λειτουργία του ανταγωνισμού σε κρίσιμους τομείς της χώρας. Υπάρχουμε κι όλοι εμείς που εργαζόμαστε στις αρχές, που υπηρετούμε στις αρχές, εργαζόμαστε συνειδητά κι αφοσιωμένα για την επίτευξη των σκοπών των ανεξάρτητων αρχών».