Αίσθηση έχει προκαλέσει η εκούσια «εξαφάνιση» του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου από την πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
Η ηχηρή απουσία Τσακαλώτου έχει γίνει αντιληπτή και από συντρόφους του, από βουλευτές κυβέρνησης και αντιπολίτευσης αλλά και από τους δημοσιογράφους που καλύπτουν το οικονομικό ρεπορτάζ.
Είναι ενδεικτικό ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, έχει να συναντήσει τους δημοσιογράφους από τα τέλη... Σεπτεμβρίου – εδώ και δύο μήνες περίπου.
Στο ΥΠΟΙΚ τον συναντούν περιστασιακά και κατά τύχη στο... ασανσέρ, δείχνοντας ότι τους αποφεύγει ευσχήμως.
Οι τελευταίες «δημόσιες εμφανίσεις» Τσακαλώτου ήταν στις μια συνέντευξη στη ΕΡΤ, τέλη Σεπτεμβρίου, μια ενημέρωση σε δημοσιογράφους για τις συντάξεις, το ίδιο διάστημα και στις αρχές Οκτωβρίου σε μια ομιλία του σε επενδυτές στο Λονδίνο στο πλαίσιο roadshow. Ο Ελληνας ΥΠΟΙΚ φυσικά έδωσε κανονικά το παρών στο Eurogroup, ενώ την κατάθεση του προϋπολογισμού στη Βουλή, σήμερα την έκανε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης – ως είθισται.
Αποστάσεις από το «προεκλογικό πανηγύρι»;
Τα σενάρια για την «εξαφάνιση» Τσακαλώτου είναι πολλά.
Είναι προφανές ότι επιδιώκει να κρατήσει διακριτικές αποστάσεις από το... προεκλογικό «πανηγύρι» που έχει στήσει η κυβέρνηση. Ισως πρόκειται και για μέτρο... αυτοπροστασίας ή μήνυμα σε επίδοξους μιμητές του «Τσοβόλα δωσ’τα όλα».
Ο κ. Τσακαλώτος, επικεφαλής της ομάδας των «53» είναι βέβαιον ότι νιώθει τις πιέσεις για παροχολογία και επιθυμεί να κρατήσει αποστάσεις.
Είναι επίσης γνωστό από συνομιλητές του επίσης ότι δεν ενθουσιάζεται καθόλου από την ιδέα των πρόωρων εκλογών. Ο υπουργός Οικονομικών δεν επιθυμεί επ’ ουδενί να γίνουν εκλογές νωρίτερα προκειμένου να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα, να δημιουργηθεί καθαρό οικονομικό πεδίο και να επιστρέψει η χώρα στην κανονικότητα.
Το «καρφί» της Κομισιόν κατά Τσακαλώτου
Πάντως, η Κομισιόν στην έκθεσή της για την ελληνική οικονομία, στη σελίδα 9, αφήνει «καρφιά» για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και την απόφασή του να προχωρήσει σε αυξήσεις στους υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών. Κατά την Κομισιόν, μπορεί μεν το δημοσιονομικό κόστος να είναι μικρό, ωστόσο υπονομεύει στην ουσία του το ενιαίο μισθολόγιο και μπορεί να οδηγήσει σε δημοσιονομικούς κινδύνους με ανάλογες απαιτήσεις και άλλων κλάδων των δημοσίων υπαλλήλων.
