Ήταν υιοθετημένος, βρήκε την αδερφή του μετά από 23 χρόνια, έκανε σχέση μαζί της και απέκτησαν συνολικά τέσσερα παιδιά! Τα δικαστήρια της Γερμανίας τους αφαίρεσε τις κηδεμονίες και καταδίκασε τους αιμομίκτες γονείς. Ο ίδιος κατέφυγε στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, αλλά ούτε εκεί βρήκε «δικαίωση».
Ο Πάτρικ Στιούμπικ προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καθώς έκρινε πως η ποινή φυλάκισης 2,5 ετών αλλά και η διάλυση της «οικογένειας» που είχε δημιουργήσει, έθιγε το δικαίωμά του και της αδερφής του-συζύγου του στην δημιουργία της δικής του οικογένειας, αλλά και τον σεβασμό της οικογενειακής και ιδιωτικής ζωής.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε πως η Γερμανία καλώς έπραξε, και πως στις αποφάσεις των ομοσπονδιακών δικαστηρίων δεν υπήρξε καμμία παραβίαση της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά οι ίδιοι οι γονείς δεν σκέφτηκαν τους κινδύνους που υπήρχαν για τα παιδιά από την αιμομικτική πράξη τους.
Ο 35χρονος Πάτρικ ήταν υιοθετημένος από την ηλικια των 3 ετών, όμως τον Δεκέμβριο του 2000 γνώρισε την βιολογική του μητέρα αλλά και την αδερφή του. Μόλις πέθανε η μητέρα του, αυτός έζησε μαζί με την αδερφή του, με την οποία όμως είχε σεξουαλικές επαφές. Μέσα σε λίγο διάστημα δημιούργησαν «οικογένεια» αποκτώντας από το 2001, μέχρι το 2005, τέσσερα παιδιά, τα οποία όλα εκτός από ένα είναι τώρα σε θετές οικογένειες, ενώ δύο από αυτά πάσχουν από σοβαρές σωματικές αλλά και πνευματικές αναπηρίες.
Η αδερφή του δεν καταδικάστηκε, καθώς από τα γερμανικά δικαστήρια κρίθηκε πως πάσχει από διαταραχή προσωπικότητας, πράγμα που δεν την καθιστά υπεύθυνη για τις πράξεις της.
Οι αποφάσεις των γερμανικών δικαστηρίων, βασίζονται στο αιτιολογικό πως υπάρχει αυξημένη πιθανότητα από μία αιμομικτική σχέση, τα παιδιά να γεννηθούν με αναπηρίες, όπως και συνέβη στην περίπτωση του Πάτρικ και της Σούζαν.
Το επιχείρημα του δικηγόρου του Πάτρικ ήταν ότι υπάρχει επίσης αυξημένος κίνδυνος όταν ανάπηροι άνθρωποι ή μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες φέρνουν στον κόσμο παιδιά, αλλά δεν απαγορεύεται στις ομάδες αυτές να τεκνοποιήσουν.