Το 1942 πρώην ποδοσφαιριστές από τη Διναμό και τη Λοκομοτίβ Κιέβου αντιμετώπισαν στο γήπεδο επίλεκτους των ναζιστικών στρατευμάτων. Νίκησαν και σφαγιάστηκαν. Η ταινία που δραματοποιεί τα όσα συνέβησαν δεν θα παιχτεί ποτέ στην Ουκρανία. Τουλάχιστον όχι πριν το ευρωπαϊκό ποδοσφαίρου...
Το Ματς του Θανάτου επρόκειτο αρχικά να προβληθεί στην Ουκρανία από την 1η Μαΐου, έναν μήνα πριν την έναρξη του Euro 2012 (8 Ιουνίου - 1 Ιουλίου), το οποίο συνδιοργανώνει η χώρα με την Πολωνία αλλά το υπουργείο Πολιτισμού αρνήθηκε να χορηγήσει την θεώρηση που απαιτείται για την εκμετάλλευση της ταινίας. Οι αρχές θεωρούν μερίδα Ουκρανών παρουσιάζεται ως συνεργάτης των Γερμανών στην ταινία αυτή και θέτουν βέτο.
«Η ταινία αποτελεί προσβολή για τους Ουκρανούς, εχθρική προπαγάνδα», τόνισε το μέλος της επιτροπής εποπτική αρχή κινηματογράφου, Γιάροσλαβ Πίντγκορα-Γκβιαζντόφσκι, ο οποίος τάχθηκε υπέρ της απαγόρευσης προβολής της. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα πρόσωπα που μιλούν ουκρανικά στην ταινία παρουσιάζονται «ως καθάρματα, συνεργάτες και δολοφόνοι»!
«Έχουν εξερεθιστεί από τα κίτρινα και μπλε σήματα της αστυνομίας που βρισκόταν υπό τις διαταγές των Ναζί στην ταινία» απαντά ο παραγωγός της ταινίας Ντμίτρι Κουλίκοφ αναφερόμενος στα εθνικά χρώματα της χώρας και δηλώνει πως η απαγόρευση «εμπίπτει σαφώς στο ύφος των ουκρανικών αρχών».
Το 2005 η εισαγγελική αρχή του Αμβούργου, η οποία εξέταζε τον θρύλο για τον αγώνα αυτό, έκλεισε τον φάκελο της υπόθεσης το 2005 ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι ποδοσφαιριστές εκτελέστηκαν επειδή είχαν νικήσει τους Γερμανούς στη μπάλα... Λίγες μέρες μετά τον αγώνα πάντως ποδοσφαιριστές συνελήφθησαν και βασανίστηκαν από την Γκεστάπο. Ένας από αυτούς, ο Μικόλα Κορότκιχ πέθανε κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων. Οι υπόλοιποι εκτελέστηκαν τον Φεβρουάριο του 1943 και η ιστορία τους μαθεύτηκε από τις διηγήσεις των λιγοστών επιζώντων. Η επίσημη αιτία της σύλληψής τους ήταν η υπόνοια συμμετοχής στις μυστικές υπηρεσίες της Σοβιετικής Ενωσης.