Ήθελε να χριστεί ιερωμένος αλλά έγινε αντάρτης, θαύμαζε την πολιτική του Γκάντι, αλλά προτίμησε να πάρει το όπλο.Τον περιέγραψαν ως «ένα είδος τρελού του Θεού», «λαμπρό ρήτορα με μία ψεύτικη χροιά από Μπομπ Μάρλει», «βάρβαρο» αλλά και «ονειροπόλο».
Ο Γάλλος συγγραφέας στο «Κανακύ» αναζητάει το πραγματικό πρόσωπο του Αλφόνς Ντιάνού που τριάντα χρόνια πριν εκτελέστηκε από τις ειδικές δυνάμεις μετά από μία αποτυχημένη απόπειρα ομηρίας στη Νέα Καληδονία.
Στις 22 Απριλίου του 1988, παραμονές των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία και των περιφερειακών εκλογών στην «υπερπόντια κτήση» της, τη Νέα Καληδονία, μία ομάδα αυτονομιστών ανταρτών Κανάκ εισβάλλει στο τμήμα χωροφυλακής της ατόλης Ουβέα.
Οι αντάρτες με επικεφαλής τον εικοσιοκτάχρονο Αλφόνς Ντιανού, αφήνουν πίσω τους τέσσερις νεκρούς και παίρνουν μαζί εικοσιεφτά χωροφύλακες για ομήρους. Η επιχείρηση, οργανωμένη από το Σοσιαλιστικό Μέτωπο για την Εθνική Απελευθέρωση έχει αποτύχει. Το Μέτωπο τρομάζει δεν ήθελε να χυθεί αίμα, ήθελε μόνο μέσω μίας κατάληψης του τμήματος και μιάς σύντομης ομηρίας να προπαγανδίσει την θέληση των κατοίκων για ανεξαρτησία από τη Γαλλία.
Στη μητρόπολη η πολιτική ηγεσία εξοργίζεται. Ο Πρόεδρος Μιτεράν στηλιτεύει «τους βαρβάρους».
Ο Πρωθυπουργός Σιράκ τους αποκαλεί «τρομοκράτες» και δηλώνει «σοκαρισμένος από την αγριότητα αυτών των ανθρώπων, αν μπορούμε να τους ονομάσουμε ανθρώπους». Θα δράσουν βίαια και αποτελεσματικά. Μία μονάδα αλεξιπτωτιστών του γαλλικού στρατού μαζί με ειδικές δυνάμεις της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας φτάνει στη Νέα Καληδονία, την μοναδική αποικία της Γαλλίας στο Νότιο Ειρηνικό, περιτριγυρισμένη από τα νησιά της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.
Οι Γάλλοι προσπαθούν να εντοπίσουν ομήρους και αντάρτες στις σπηλιές του Ουατετέ μέσα στην πυκνή ζούγκλα. Στη προσπάθεια τους συλλαμβάνουν και βασανίζουν υπόπτους Κανάκ.
Δέκα μέρες μετά βρίσκουν το καταφύγιο των ανταρτών και κάνουν έφοδο. Ο απολογισμός είναι εικοσιένα νεκροί οι δεκαεννιά αυτόχθονες Κανάκ ανάμεσα τους και ο Αλφόνς Ντιανού. Σύμφωνα με μαρτυρίες θάφτηκε ζωντανός ενώ ήταν βαριά τραυματισμένος. Οι παρόντες μίλησαν ξεκάθαρα για ένα λουτρό αίματος από τη πλευρά του στρατού.
Οι πάντες δήλωσαν τον αποτροπιασμό τους. Η γαλλική κυβέρνηση υπέγραψε μία συμφωνία όπου αποδεχόταν την διεξαγωγή δημοψηφίσματος στη Νέα Καληδονία το Νοέμβριο του 2018. Τότε οι πολίτες θα αποφάσιζαν για την ανεξαρτησία τους από τη μητρόπολη.
Το 2015 ο Ζοζέφ Αντράς αποφάσισε να σκιαγραφήσει το πορτρέτο ενός ξεχωριστού αντάρτη.
Προορισμένος αρχικά να γίνει ιερέας και οπαδός του Γκάντι, ο ρομαντικός Αλφόνς Ντιανού εντάχθηκε στο Μέτωπο Απελευθέρωσης και έγινε ο υπεύθυνος μίας τραγωδίας. Έτσι ο συγγραφέας που σόκαρε το λογοτεχνικό κατεστημένο όταν αρνήθηκε το βραβείο Γκονκούρ για το πρώτο του μυθιστόρημα «Για τα πληγωμένα μας αδέρφια» ταξιδεύει στη Νέα Καληδονία για να καταγράψει τη ζωή και το θάνατο του Ντιανού στο νέο του βιβλίο με τίτλο
«Κανακύ» (εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, μετάφραση Γιώργος Καράμπελας).
«Ο δημοσιογράφος εξετάζει, ο ιστορικός φωτίζει, ο αντάρτης αναπτύσσει, ο ποιητής συναρπάζει, απομένει στο συγγραφέα να πορευτεί ανάμεσα στους τέσσερις αυτούς αδερφούς, δεν έχει την επιφύλαξη του πρώτου, την απόσταση του δεύτερου, την πειθώ του τρίτου, ούτε την ορμή του τελευταίου. Έχει μόνο την ελευθερία του…». Οπότε ο Αντράς την εκμεταλλεύεται στο έπακρο.
Όπως και στο προηγούμενο βιβλίο του όπου διηγείται την ιστορία του Φερνάν Ιβτόν του ιδεαλιστή εργάτη που έβαλε βόμβα – η οποία δεν εξερράγη- στην Επιχείρηση Ηλεκτρικού του Αλγερίου ως διαμαρτυρία για την καταπίεση των αλγερινών και εκτελέστηκε για παραδειγματισμό, έτσι και στο «Κανακύ» περιγράφει έναν άλλο ρομαντικό και ξεχωριστό επαναστάτη τον Ντιανού.
Όμως ο Αντράς δεν είναι συνηθισμένος συγγραφέας που γράφει πολιτικά στρατευμένα μυθιστορήματα. Δεν ανήκει στη κάστα των γάλλων διανοουμένων, δεν παραχωρεί συνεντεύξεις, ούτε δέχεται να φωτογραφηθεί.
Το «Κανακύ», που σημαίνει η γη των Κανάκ, είναι ένα έξοχο παλίμψηστο όπου από τη μια περιγράφει τη δική του περιπλάνηση στη Νέα Καληδονία του 21ου αιώνα και από την άλλη αναπλάθει τα αιματηρά γεγονότα της ομηρίας μέρα τη μέρα.
Από τη μια μιλάει με συγγενείς του αντάρτη, συμπολεμιστές του που επέζησαν και στελέχη του Μετώπου. Ενώ από την άλλη παραθέτει αποσπάσματα από τον τύπο της εποχής, δηλώσεις πολιτικών και στρατιωτικών και αναφορές των συμβάντων. Και όλα αυτά χωρίς να ηρωοποιεί ή να καταδικάζει. Μόνο υπενθυμίζει στους συμπατριώτες του –που τόσο κόπτονται για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών- ότι υπάρχει μία γαλλική αποικία κάπου στον Ειρηνικό, όπου τα δικαιώματα των ιθαγενών Κανάκ καταπατώνται συστηματικά από την εποχή του Ναπολέοντος του Γ’.
Το βιβλίο ολοκληρώθηκε και εκδόθηκε τον Μάιο του 2018.
Φέτος την 4 Νοεμβρίου, λίγες μέρες πριν, έγινε το περιβόητο δημοψήφισμα. Οι κάτοικοι της Νέας Καληδονίας με ένα ποσοστό 56,4% είπαν όχι στην ανεξαρτησία τους από τη Γαλλία. Παρά το γεγονός ότι το Μέτωπο προτίμησε την αποχή περίπου 80% των πολιτών προσήλθε στις κάλπες.
Η θυσία του Αλφόνς Ντιανο αποδείχθηκε τραγικά άσκοπη.
