Μια «κατάθεση ψυχής» για όλους και για όλα.
Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγράψει κανείς το το περιεχόμενο του πολυαναμενόμενου βιβλίου της Μισέλ Ομπάμα με τίτλο “Becoming" που κυκλοφορεί σήμερα. Ένα βιβλίο, στις 400 και πλέον σελίδες του οποίου η τέως Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές από τη ζωή της, ορισμένες από τις πιο δύσκολες στιγμές που έζησε στο πολιτικό προσκήνιο στο πλευρό του ηγέτη της υπερδύναμης, πώς έμαθε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του ρόλου της, όχι μόνον ως συζύγου του Προέδρου των ΗΠΑ, αλλά και ως γυναίκας και μητέρας, τους θριάμβους -προσωπικούς και επαγγελματικούς- αλλά και τις απογοητεύσεις της.
«Η συγγραφή του “Becoming” ήταν μια βαθιά προσωπική εμπειρία. Μου έδωσε για πρώτη φορά το χώρα να στοχαστώ έντιμα την απρόσμενη τροχιά της ζωής μου. Σ’ αυτό το βιβλίο μιλάω για τις ρίζες μου, για το πώς ένα μικρό κορίτσι από τη νότια πλευρά του Σικάγο βρήκε τη φωνή της κι ανέπτυξε τη δύναμη για να την χρησιμοποιήσει προκειμένου να ενισχύσει κι άλλους. Ελπίζω το ταξίδι μου να εμπνεύσει τους αναγνώστες να γίνουν αυτό που φιλοδοξούν», λέει η ίδια.
Η Μισέλ Ομπάμα χωρίζει το βιβλίο της σε τρία μέρη: To πρώτο -”Becoming Me”- είναι μια βαθιά, συχνά κοινωνιολογική εξερεύνηση του Σικάγο και των ανθρώπων και των θεσμών του, που θυμίζουν ότι σπούδασε κοινωνιολογία με ειδίκευση στις Αφροαμερικανικές σπουδές στο φημισμένο Πανεπιστήμιο Princeton.
Ο έρωτας με τον Μπαράκ και η επεισοδιακή πρόταση γάμου
Το δεύτερο μέρος -”Becoming Us” αφηγείται με χιούμορ την περίοδο που αναζητούσε δουλειά, πώς γνώρισε κι ερωτεύτηκε τον μέλλοντα άνδρα της και το πώς έκαναν οικογένεια. Το κεφάλαιο ξεκινά με λόγια ασυνήθιστα ειλικρινή, που δεν έχει ξαναγράψει στο παρελθόν Πρώτη Κυρία για τον άνδρα της:
«Βάσει της εμπειρίας μου αν φόραγες κοστούμι σε οποιονδήποτε ημι-ευφυή μαύρο, οι λευκοί τρελαίνονταν. Η φωτογραφία του είχε μια οσμή σπασίκλα, αλλά όταν τον γνώρισαν, με προσέλκυσε αυτό το παράξενο μείγμα του ανθρώπου για όλες τις δουλειές. Όταν επέτρεψα στον εαυτό μου να νιώσει ο,τιδήποτε για τον Μπαράκ, τα συναισθήματα με κατέκλυσαν – μια έκρηξη πόθου, ευγνωμοσύνης, ενός αισθήματος πλήρωσης και θαυμασμού», γράφει.
Οι δυο τους άρχισαν να φλερτάρουν και σύντομα ερωτεύτηκαν ο ένας τον άλλο. Τελικά, ένα βράδυ του Ιουλίου του 1991 βγήκαν για δείπνο, όπου εκείνος άρχισε να επιχειρηματολογεί κατά του γάμου, προτού παραγγείλει γλυκό. Όταν ήρθε ο σερβιτόρος με τον δίσκο και σήκωσε το καπάκι, η ενοχλημένη μέχρι εκείνη τη στιγμή Μισέλ είδε στη θέση του γλυκού ένα σκούρο βελούδινο κουτί που περιέχει ένα διαμαντένιο μονόπετρο δακτυλίδι αρραβώνα. «Χρειάστηκα ένα δευτερόλεπτο για να καταλαγιάσει ο θυμός και να γλιστρήσω στο ευχάριστο σοκ... Γονάτισε και με συναισθηματική χροιά στη φωνή με ρώτησε σοβαρά αν θα ήθελα, παρακαλώ, να του κάνω την τιμή να γίνω γυναίκα του. Όπως έμαθα αργότερα είχε ήδη μιλήσει με τον αδελφό μου και τη μητέρα μου και είχε ζητήσει από πριν και τη δική τους έγκριση. Μόλις είπα "ναι", έχω την εντύπωση ότι όλοι στο εστιατόριο ξέσπασαν σε χειροκροτήματα», αναφέρει.
Τα βάσανα του γάμου
Σ’ ένα άλλο απόσπασμα του βιβλίου της η Μισέλ περιγράφει τις εσωτερικές μάχες που αναγκάστηκε να δώσει από τις πρώτες μέρες του γάμου της: «...Στις αρχές του 1993 ο Μπαράκ πέταξε στο Μπαλί και πέρασε πέντε εβδομάδες εκεί ζώντας μόνος με τις σκέψεις του καθώς ετοίμαζε το προσχέδιο του βιβλίου του “Dreams from My Faterh”, συμπληρώνοντας κίτρινα χαρτιά με τον δύσκολο γραφικό του χαρακτήρα, φιλτράροντας τις σκέψεις του στη διάρκεια μακρών, καθημερινών περιπάτων κάτω από κοκοφοίνικες στην ακροθαλασσιά. Εγώ, στο μεταξύ, καθόμουν στο σπίτι, στην Λεωφόρο Euclid, ζώντας πάνω από τη μάνα μου, τη Μάριαν, καθώς έφθανε άλλος ένας χειμώνας του Σικάγο, απογυμνώνοντας τα δέντρα και σκεπάζοντας τα πεζοδρόμια με πάγο.... Έπιανα τον εαυτό μου να προφέρει αυτή την παράξενη καινούρια λέξη -”ο άνδρας μου”. “Ο άνδρας μου κι εγώ ελπίζουμε να αγοράσουμε ένα σπίτι. Ο άνδρας μου είναι συγγραφέας, τελειώνει ένα βιβλίο”. Ακουγόταν παράξενο, και ταυτόχρονα ευχάριστο και ξύπναγε μνήμες ενός άνδρα που απλώς δεν ήταν εκεί. Μου έλειπε αφόρητα ο Μπαράκ, προσπαθούσα να εκλογικεύσω την κατάστασή μας, όσο μπορούσε, να κατανοήσω ότι ακόμη κι αν ήμασταν νιόπαντροι, αυτό το ιντερλούδιο ήταν πιθανώς για καλό. Πήρε το χάος του ατέλειωτου βιβλίου και γύρισε κοντά μου για να συνεχίσει τον πόλεμο μαζί του. Ίσως ήταν μια πράξη καλοσύνης προς εμένα, αυτό, μια προσπάθεια να κρατήσει το χάος μακριά απ’ τα μάτια μου. Είχα παντρευτεί έναν ασυνήθιστο στοχαστή, αναγκαζόμουν να υπενθυμίζω στον εαυτό μου. Έκανε τη δουλειά του με τον πιο λογικό και αποτελεσματικό, όπως νόμιζε τρόπο, έστω κι αν εξωτερικά φαινόταν σαν είχε πάει διακοπές στην παραλία – ένα ταξίδι του μέλιτος με τον εαυτό του -όπως σκεφτόμουν τις στιγμές της αφόρητης μοναξιάς- μετά το ταξίδι του μέλιτος μαζί μου...»
Παρά την αφόρητη πίεση της δουλειάς και των δυο τους ο γάμος επέζησε, αν και κάποια στιγμή αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε σύμβουλο γάμου, ενώ μετά από μια αποβολή η Μισέλ έκανε εξωσωματική για να αποκτήσει τις δύο κόρες της.
Η πρώτη Αφροαμερικανή Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ
Στο τρίτο μέρος του βιβλίου της, το “Becoming More” περιγράφει τη ζωή τους στο πολιτικό προσκήνιο των ΗΠΑ. Η Μισέλ Ομπάμα παραδέχεται ότι είχε έντονες αμφιβολίες όταν έδωσε στον άντρα της τη συγκατάθεσή της να κατεβεί υποψήφιος πρόεδρος το 2008, γνωρίζοντας το φορτίο του άγχους που αυτό θα σήμαινε για την οικογενειακή τους ζωή. «Στο τέλος», γράφει, «συνοψίστηκε όλο αυτό στο εξής: είπα ΝΑΙ επειδή πίστευα ότι ο Μπαράκ θα μπορούσε να γίνει ένας εξαίρετος πρόεδρος... Είπα Ναι επειδή τον αγαπούσα και είχα πίστη σ’ αυτό που θα μπορούσε να καταφέρει».
Αλλά η περίοδος εκείνη σημαδεύτηκε, όπως λέει, από πολλές απογοητεύσεις, όταν στη διάρκεια της προεκλογικής καμπάνιας του 2008 δέχθηκε σφοδρές επικρίσεις για σχόλια της, όπωςτο «για πρώτη φορά στην ενήλική ζωή μου είμαι πραγματικά περήφανη για τη χώρα μου». Πολλοί τίτλοι εφημερίδων ήταν εχθρικοί: «Το στιλ της: Αρχοντικό ή τρομακτικό;». «Σας λέω την αλήθεια, αυτά τα πράγματα με πονούσαν. Μερικές φορές έριχνα το φταίξιμο στην προεκλογική εκστρατεία του Μπαράκ για τη θέση στην οποία βρισκόμουν».
«Αλλιώτικη» εξ' ορισμού
Η Μισέλ Ομπάμα αναφέρεται ακόμη στις προκλήσεις του ρόλου της ως πρώτης Αφροαμερικανής Πρώτης Κυρίας. «Ήμουν “αλλιώτικη” εξ’ ορισμού. Αν δινόταν κάποια περίοδος χάριτος στις λευκές προκατόχους μου, εγώ ήξερα ότι μάλλον δεν θα τύχαινα της ίδιας αντιμετώπισης».
Ευτυχώς, όπως λέει, που η Λώρα Μπους ήταν συμπονετική και μετά την υποδοχή στο Λευκό Οίκο τής έκανε μια ξενάγηση, ενώ και άλλες πρώην Πρώτες Κυρίες προσφέρθηκαν να τη βοηθήσουν. «Όλα αυτά ήταν ενθαρρυντικά, ήδη περίμενα με ανυπομονησία να έλθει η μέρα που θα μπορούσα κι εγώ να μεταδώσω στην επόμενη Πρώτη Κυρία ό,τι σοφία είχα μαζέψει». Μόνον που η Μελάνια Τραμπ δεν ζήτησε τη βοήθειά της, αφού όπως είπε η εκπρόσωπός της «η κυρία Τραμπ είναι μια ισχυρή και ανεξάρτητη γυναίκα που διαλέγει μόνη της το ρόλο της ως Πρώτης Κυρίας».
Η βασίλισσα Ελισσάβετ και τα ψηλοτάκουνα
Ενδιαφέρον έχει και το απόσπασμα που περιγράφει δύο συναντήσεις της με τη βασίλισσα Ελισάβετ, που της είπε, όταν την πρωτοείδε: «Μα είσαι τόσο ψηλή!». Κοίταξε τις ψηλοτάκουνες γόβες Jimmy Choo που φορούσε και τη ρώτησε: «Αυτά τα παπούτσια πρέπει να είναι άβολα, έτσι δεν είναι;» δείχνοντας με κάποια απογοήτευση και τις δικές της μαύρες γόβες. Οι δύο γυναίκες παραδέχθηκαν ότι τους πονούσαν τα πόδια κι η βασίλισσα «ξέσπασε σ’ ένα πολύ γοητευτικό γέλιο». Όπως γράφει η Μισέλ: «Πέρασα το χέρι μου στοργικά γύρω απ’ τον ώμο της. Ούτε που το φανταζόμουν τότε, αλλά εκείνη τη στιγμή διέπραττα ένα επικό faux pas.»
Στη δεύτερη συνάντησή τους η βασίλισσα Ελισάβετ της έκανε νόημα να την ακολουθήσει στα πίσω καθίσματα ενός Range Rover λέγοντάς της: «Σου ανέφεραν κάποιους κανόνες γι’ αυτό; Αυτά είναι σκουπίδια. Κάθισε όπου θέλεις».
Η πιο «σκοτεινή» στιγμή
Η τέως Πρώτη Κυρία περιγράφει και την πιο δύσκολη στιγμή που έζησε ο άνδρας της στην οκτάχρονη θητεία του στον Λευκό Οίκο, όταν στις 14 Δεκεμβρίου του 2012 πληροφορήθηκε ότι ένας ένοπλος είχε σκοτώσει 20 μαθητές και έξι δασκάλους στο Δημοτικό Σχολείο Sandy Hook στο Νιούταουν του Κονέκτικατ: «Ο άνδρας μου με χρειαζόταν εκείνη την ώρα. Ήταν η πρώτη φορά στα οκτώ αυτά χρόνια, που ζήτησε να με δει καταμεσής μιας εργάσιμης μέρας, όταν ψάξαμε να αλλάξουμε τα προγράμματά μας για να βρεθούμε μόνοι μας αποζητώντας ο ένας την παρηγοριά του άλλου. Συνήθως η δουλειά ήταν δουλειά και το σπίτι, ήταν σπίτι, αλλά για μας, όπως και για πολλούς ανθρώους ακόμη, η τραγωδία στο Νιούταουν έσπασε κάθε παράθυρο και γκρέμισε κάθε φράκτη. Όταν μπήκα στο Οβάλ Γραφείο, αγκαλιαστήκαμε σιωπηλά με τον Μπαράκ. Δεν είχαν κάτι να πούμε. Ούτε κουβέντα».
Ο Ομπάμα ενημερώθηκε με λεπτομέρειες για τις λίμνες αίματος στις αίθουσες διδασκαλίας και τις διαμελισμένες από τις σφαίρες σορούς των θυμάτων. «Αυτές οι εικόνες σφράγισαν για πάντα τον ψυχισμό του. Έβλεπα στα μάτια του πόσο ράκος είχε γίνει, τι είχαν κάνει στην πίστη του»...
Τα απομνημονεύματα της Μισέλ Ομπάμα θα κυκλοφορήσουν σε έντυπη και ψηφιακή έκδοση σε 24 γλώσσες και αναμένεται να γίνουν παγκόσμια εκδοτική επιτυχία. Ήδη από την Παρασκευή βρίσκονται στην κορυφή των παραγγελιών της Amazon, κάνοντας τους εκδότες στις ΗΠΑ, τον οίκο Penguin Random House να τρίβουν με ικανοποίηση τα χέρια τους καθώς σύμφωνα με δημοσιεύματα είχαν κλείσει στις αρχές του 2017 συμφωνία άνω των 60 εκ. δολαρίων με τον Μπαράκ και τη Μισέλ Ομπάμα για δύο βιβλία -ποσό ρεκόρ για προεδρικά απομνημονεύματα σύμφωνα με τους Financial Times.