Λένε ότι το Βερολίνο είναι «The city where anything goes». Η πόλη δηλαδή όπου δεν υπάρχουν κανόνες. Η Μάρα αποφάσισε να φύγει από την Ελλάδα μια ζεστή αυγουστιάτικη ημέρα με μια βαλίτσα γεμάτη ρούχα, αναμνήσεις και όνειρα για να πάει στην πόλη όπου το μποέμ θα είναι πάντα στη μόδα. Πέντε χρόνια μετά, μάς περιγράφει πώς είναι να ζεις εκεί όπου όλα επιτρέπονται.
Έφτασα στο αεροδρόμιο Tegel, Berlin τέλη Αυγούστου του 2013. Ο καυτός ήλιος -φαινόμενο παράξενο για τέτοια εποχή εδώ- δεν με διευκόλυνε στην προσπάθειά μου να σέρνω την παραφουσκωμένη μου βαλίτσα και ταυτόχρονα να ψάχνω για το δρόμο προς το νέο μου κατάλυμα. Ευτυχώς, κατάφερα να φτάσω γρήγορα στο μικρό διαμέρισμα και αφού άφησα την παραφουσκωμένη μου βαλίτσα να ασφυκτιά για λίγη ώρα ακόμα, ενεργοποίησα το Skype… «Έφτασα, όλα μια χαρά!».
Αυτή είναι η αρχή της ιστορίας μου στο Berlin. Τι με τράβηξε εδώ; Η καλλιτεχνική ατμόσφαιρα της πόλης. Η αίσθηση ελευθερίας. Η ανάγκη μου για νέες προοπτικές. Το Βερολίνο είναι πολύχρωμο. Εδώ ζουν άνθρωποι από κάθε γωνιά της γης, κάθε λογής, κάθε καταγωγής. Εδώ σχεδόν κάθε μέρα διεξάγεται κι ένα άλλο φεστιβάλ, από τη μεγαλύτερη συνάντηση σινεφίλ, τη Berlinale, μέχρι το πιο απίθανο, μικρό φεστιβάλ εντομοφαγίας...
Διαβάστε τι λέει η Μάρα Βλαχάκη για τη ζωή στο Βερολίνο, στο Bovary.gr