Βρισκόμαστε ενώπιον ενός ιστορικού deja vu, ανέφερε ο πρωθυπουργός μιλώντας στο πλαίσιο των εργασιών του Φόρουμ των Παρισίων για την Ειρήνη.
«Αξίζει σήμερα να δούμε αυτές τις συγκρίσεις και να αγωνιστούμε, παρά τις διαφορές μας, για την Ευρώπη, διότι η ιστορία δεν μπορεί να περιμένει και όταν επαναλαμβάνεται είναι πολύ σκληρή απέναντί μας.» ανέφερε.
«Η Ευρώπη χτίστηκε ξανά μετά από δυο παγκόσμιους πολέμους έχοντας ως θεμέλια την κοινωνική δικαιοσύνη, την προστασία της εργασίας, την ισότητα των δύο φύλων, την αναβάθμιση των υποδομών και των δικτύων, την ειρήνη και τη συνεργασία ανάμεσα στους λαούς.
Ακροδεξιοί και εθνικιστές έχουν το δικό τους σχέδιο που είναι σαφές και διαχρονικό. Διαίρεση της κοινωνίας, στοχοποίηση συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων, καλλιέργεια του φόβου, επίκληση ενός εθνικού μεγαλείου, το οποίο δε χωράει κανέναν άλλο πέρα από τους εκλεκτού.
Ο Χίτλερ, ο Μουσολίνι, απευθύνθηκαν σε κοινωνίες καθημαγμένες, στις οποίες κυριαρχούσε ο φόβος και η απόγνωση. Οι κυρίαρχες ελίτ ήταν απολύτως ανυπόληπτες. Ήταν οι άνθρωποι που έστειλαν τα παιδιά τους σε ένα πόλεμο, που εκ των πραγμάτων, δεν γινόταν να κερδίσει ουσιαστικά κανείς.
Φασισμός και ναζισμός είναι απάνθρωπες ιδεολογίες, είναι όμως πανίσχυρες διότι απευθύνονται σε ένστικτα. Σε συνθήκες πολέμου, επικρατεί το ένστικτο της επιβίωσης. Μετά τον πόλεμο όμως, ο ηττημένος, διακατέχεται το ένστικτο της εκδίκησης. Εκεί πάτησαν οι δημαγωγοί της περιόδου» υπογράμμισε ο πρωθυπουργός.
«Να αγωνιστούμε για μια Ευρώπη που θα μπορούσε να γυρίσει τον τροχό της Ιστορίας προς τα μπροστά»
Η υλοποίηση του οράματος μιας Ευρώπης δημοκρατικής, κοινωνικής, ανοικτής, σύγχρονης, προοδευτικής, των λαών, της διασφάλισης των εργασιακών δικαιωμάτων και του κοινωνικού κράτους, είναι η έμπρακτη απάντηση στην άνοδο των εθνικιστικών απόψεων στην Ευρώπη.
Αυτό είναι το σαφές μήνυμα που έστειλε ο Αλέξης Τσίπρας, ενώ προειδοποίησε ότι «η Ιστορία δεν μπορεί να περιμένει και όταν επαναλαμβάνεται είναι πολύ σκληρή απέναντι μας», καλώντας όλους παρά τις διαφορές, να αγωνιστούν για μια Ευρώπη «που θα μπορούσε να γυρίσει τον τροχό της Ιστορίας προς τα μπροστά».
Αυτή είναι, τόνισε, «μια Ευρώπη που θα μπορούσε να στηρίξει το κοινωνικό κράτος, να προστατεύσει τα δημόσια αγαθά, μια Ευρώπη της Δημοκρατίας και του κοινωνικού ελέγχου, που θα βάλει όρια στις χρηματοπιστωτικές αγορές και θα διασφαλίσει τα κοινωνικά δικαιώματα και θα επενδύσει στη νέα γενιά, μια πολυπολιτισμική και ανοικτή Ευρώπη».
Στον αντίποδα, είναι «μια Ευρώπη στην οποία βαθαίνουν οι ανισότητες, το χάσμα πλουσίων και φτωχών, που υψώνονται τείχη και φράχτες στους κυνηγημένους, που οι τεχνοκράτες παίρνουν την πολιτική από τους πολιτικούς και που αδιαφορεί για το μέλλον την νέας γενιάς». Τόνισε ότι αυτή είναι μια Ευρώπη καταδικασμένη να αποτύχει.