Κυβέρνηση: Απορρίπτει την αναδιάρθρωση, όχι την επιμήκυνση

Στον σχεδιασμό του οικονομικού επιτελείου φαίνεται ότι μπαίνει σιγά-σιγά η περαιτέρω επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των 110 δισ. ευρώ, καθώς και η βελτίωση των όρων που αφορούν στο επιτόκιο, διαπιστώνοντας ότι ακόμα και η θετική απόφαση που έλαβε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Συνόδους Κορυφής του Μαρτίου για επιμήκυνση στα 7,5 έτη μεσοσταθμικά δεν αρκεί αφενός για αναστραφεί το αρνητικό κλίμα στις αγορές, αφετέρου για να περιορίσουμε δραστικά τις δανειακές μας ανάγκες στην επόμενη κρίσιμη διετία, όταν δηλαδή θα έχουν τελειώσει τα χρήματα του Μνημονίου και θα πρέπει να εκτεθούμε εκ νέου στις αγορές ομολόγων. Με δηλώσεις του χθες ο Γ. Παπακωνσταντίνου, σχολιάζοντας τη συνέντευξή του στη γαλλική Liberation, σημείωσε, άλλωστε, ότι εξέφρασε την ελπίδα πως θα μπορέσουμε σε ένα μεταγενέστερο χρονικό διάστημα να έχουμε μια ακόμη καλύτερη διευθέτηση ακριβώς αυτού του χρέους των 110 δισ. ευρώ, επιβεβαιώνοντας επί της ουσίας την αλλαγή στρατηγικής, η οποία αρχικά προέβλεπε έξοδο στις αγορές ακόμα και στο τέλος του 2011.
Όπως, όμως, παραδέχονται επισήμως και ανεπισήμως κυβερνητικά στελέχη, για να μπορέσει η Ελλάδα να ζητήσει μια νέα διευκόλυνση από τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ, θα πρέπει να έχει πείσει ότι όχι μόνο εφαρμόζει πιστά το αρχικό πρόγραμμα, αλλά ότι μπορεί να το ξεπεράσει με δράσεις και μέτρα πολλαπλάσια των 26 δισ. ευρώ. Σε διαφορετική περίπτωση κινδυνεύει να... φάει πόρτα, κατά το κοινώς λεγόμενο, με ολέθριες επιπτώσεις στην προοπτική ομαλής επιστροφής της στις διεθνείς αγορές, αφού, όπως επισημαίνουν έμπειροι αναλυτές, η κίνηση αυτή θα εκληφθεί ως ένδειξη αδυναμίας και θα αναζωπυρωθούν τα σενάρια περί αναδιάρθρωσης.
Γι' αυτό, άλλωστε, ανεβαίνει ο... πυρετός των διεργασιών σε επίπεδο υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου Οικονομικών, εν αναμονή των υψηλόβαθμων στελεχών της Τρόικας που έρχονται την επόμενη εβδομάδα με πολύ άγριες διαθέσεις. Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι στους φακέλους τους έχουν δεκάδες σημειώσεις με έντονο κόκκινο χρώμα, θεωρώντας ότι πολλά από τα υπεσχημένα έχουν μείνει στα χαρτιά. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι ο φάκελος των ΔΕΚΟ, όπου ναι μεν έχει σημειωθεί σημαντική μείωση των ελλειμμάτων τους, αλλά σύμφωνα με τα στελέχη της Τρόικας αυτό οφείλεται εν πολλοίς στις δραστικές, οριζόντιες περικοπές αποδοχών των εργαζομένων και όχι στην περιστολή των δαπανών τους. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν, δε, ότι υπάρχει έντονη ενόχληση για το ότι οι μετατάξεις από τις ΔΕΚΟ -για τις οποίες κινδύνεψε να τιναχτεί στον αέρα η αξιολόγηση του Νοεμβρίου- όχι απλώς δεν έχουν προχωρήσει αλλά δεν έχουν καν ξεκινήσει. Έτσι, αν και κοντεύουμε να κλείσουμε το πρώτο εξάμηνο του έτους, δεν έχει προχωρήσει ο σχετικός σχεδιασμός -πόσοι υπάλληλοι θα φύγουν, από πού θα φύγουν και πού θα καταλήξουν-, με αποτέλεσμα να υπάρχει και δεύτερο "κενό" στον απολογισμό της εφαρμογής του κανόνα 1:5 για τις προσλήψεις στο Δημόσιο, θέμα για το οποίο υπάρχει έντονη συζήτηση επίσης από τον Νοέμβριο. Δεν είναι, μάλιστα, λίγοι εκείνοι που αναρωτήθηκαν γιατί χρειάστηκε μια ακόμα μελέτη με αντικείμενο τις ΔΕΚΟ προκειμένου να "ενισχυθεί" η νέα Ειδική Διεύθυνση, όταν το περασμένο φθινόπωρο είχαν εκπονηθεί δύο τέτοιες μελέτες με αντικείμενο τις ΔΕΚΟ εν όψει του Νόμου Παπακωνσταντίνου για τις μισθολογικές δαπάνες στις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς. Ερωτήματα θα θέσουν, επίσης, τα στελέχη της Τρόικας και για το ότι οι εισηγμένες ΔΕΚΟ συνεχίζουν να γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις επιστολές-συστάσεις του Γ. Παπακωνσταντίνου για μισθολογικές προσαρμογές ανάλογες με αυτές στις μη εισηγμένες, με πιο τρανό παράδειγμα τον ΟΠΑΠ.
Οι ΔΕΚΟ δεν είναι, βέβαια, το μοναδικό σημείο τριβής με την Τρόικα. Όπως ήδη έχουν διαμηνύσει, το σχέδιο αποκρατικοποιήσεων θα περάσει από... σαράντα κύματα, αφού εκτιμάται ότι θα μπορούσε να πάει πολλά βήματα παραπέρα και με ταχύτερους ρυθμούς, ειδικά όσον αφορά στο πεδίο της αξιοποίησης της συμμετοχής του Δημοσίου στις εισηγμένες ΔΕΚΟ. Ίσως η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή της ΔΕΗ, για την οποία το σχέδιο της Κυβέρνησης προβλέπει παραχώρηση ποσοστού 17%, χωρίς όμως παραχώρηση του μάνατζμεντ, κάτι που σημαίνει ότι με βάση τις τρέχουσες χρηματιστηριακές αξίες, το Δημόσιο θα μπορούσε να αντλήσει μόλις και μετά βίας 450 εκατ. ευρώ, ενώ στην περίπτωση που εξέταζε την πλήρη ιδιωτικοποίησή της τα δημοσιονομικά οφέλη θα ήταν πολλαπλάσια...