Το παντοτινό σκοτάδι έπεσε στην αποστολή του σκάφους Dawn (Αυγή) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) στη ζώνη των αστεροειδών. Το σκάφος σιώπησε, καθώς ξέμεινε από καύσιμα, ολοκληρώνοντας έτσι την αποστολή του.
Το Dawn απέτυχε να επικοινωνήσει μέσω του Δικτύου Βαθέος Διαστήματος με τη NASA τόσο στις 31 Οκτωβρίου όσο και την 1η Νοεμβρίου.
Οι χειριστές του κέντρου ελέγχου απέκλεισαν κάθε άλλη πιθανότητα για την αδυναμία της επικοινωνίας και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το σκάφος δεν έχει πια καύσιμο (υδραζίνη), ώστε να μπορεί να στρίψει τις κεραίες του προς τη Γη και να επικοινωνήσει ή να στρέψει τα ηλιακά πάνελ του προς τον Ήλιο για να επαναφορτιστεί.
Το κόστους 467 εκατομμυρίων δολαρίων Dawn, που διαθέτει μηχανές ιόντων και είχε εκτοξευθεί το 2007, πέτυχε πολλές πρωτιές. Τον Ιούλιο του 2011 έφθασε στον διαμέτρου 530 χιλιομέτρων μεγάλο αστεροειδή ή μάλλον πρωτοπλανήτη Εστία, το δεύτερο μεγαλύτερο σώμα στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη-Δία. Έγινε έτσι το πρώτο που τέθηκε σε επί 14 μήνες τροχιά γύρω από ένα σώμα σε αυτή την περιοχή.
Μεταξύ άλλων, η «Αυγή» ανακάλυψε ότι υγρό νερό έτρεχε κάποτε πάνω στην Εστία και ότι, παρά το μικρό μέγεθός της, αυτή διαθέτει κοντά στο νότιο πόλο της μια κορυφή ψηλή σχεδόν όσο το ηφαιστειακό όρος Όλυμπος του Άρη.
Αφού εγκατέλειψε την Εστία το Σεπτέμβριο του 2012, το Μάρτιο του 2015 τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον διαμέτρου 950 χιλιομέτρων νάνο πλανήτη Δήμητρα, το μεγαλύτερο σώμα στη ζώνη των αστεροειδών. Ήταν το πρώτο σκάφος που τέθηκε σε τροχιά γύρω από ένα νάνο πλανήτη και επίσης το πρώτο που τέθηκε σε τροχιά γύρω από δύο ουράνια σώματα.
Στη Δήμητρα, μεταξύ άλλων, το Dawn ανακάλυψε ένα μοναχικό βουνό ή κρυοηφαίστειο ύψους τεσσάρων χιλιομέτρων (που ονομάστηκε Αχούνα Μονς), περίεργες φωτεινές κηλίδες μάλλον από άλατα, οργανικά άλατα (πρόδρομα της ζωής) και ενδείξεις ότι μπορεί να υπάρχουν θύλακες υγρού νερού ακόμη και σήμερα, κάτι που καθιστά τον νάνο πλανήτη στόχο των αστροβιολόγων για την αναζήτηση ζωής.
Η σιωπηλή πλέον «Αυγή» θα παραμείνει σε τροχιά γύρω από τη Δήμητρα τουλάχιστον για 50 χρόνια, ώσπου κάποια στιγμή να πέσει πάνω στον μικρό πλανήτη.