Το κλάμα είναι ένα μέσο επικοινωνίας του μωρού με το περιβάλλον του.
Τα βρέφη κλαίνε για δεκάδες διαφορετικούς λόγους. Οι πιο συχνές αιτίες είναι η πείνα, η δίψα, ο πόνος, επειδή έχουν λερώσει την πάνα τους, το κρύο, η αναζήτηση της μητέρας, η υπερδιέγερση και η κούραση.
Επιπλέον, η γενική «ανασφάλεια» που μπορεί να αισθάνεται το βρέφος το οποίο ξαφνικά βρέθηκε από την προστασία που είχε στην κοιλιά της μαμάς του στον έξω κόσμο, το κάνει να επιδιώκει τη σωματική επαφή και τη συναισθηματική επικοινωνία, ακόμα και αν έχουν καλυφθεί όλες του οι φυσικές ανάγκες.
Και το κλάμα είναι ο μόνος τρόπος που διαθέτουν για να ζητήσουν αυτό που θέλουν.
Εχει υπολογιστεί ότι στην ηλικία των δύο εβδομάδων, ένα νεογνό κλαίει κατά μέσο όρο μία ώρα και σαράντα πέντε λεπτά, στην ηλικία των έξι εβδομάδων κλαίει δύο με τρεις ώρες και στους τέσσερις μήνες περίπου μία ώρα το 24ωρο.
Αν έχετε παρατηρήσει τα μωρά κλαίνε, αλλά δεν βγάζουν δάκρυα. Περίπου έξι εβδομάδες μετά τη γέννησή τους, αποκτούν και δάκρυα.
Διαβάστε τον λόγο για τον οποίο τα νεογέννητα δεν βγάζουν ίχνος από δάκρυα όσο κι αν κλαίνε στο bovary.gr