Ο Τάσος Θεοδωρόπουλος τον πίνει ελαφρύ αλλά όταν μιλάει η Φώφη του τον δίνουν βαρύ σκέτο και μερακλίδικο που πειράζει στο στομάχι.
Η ταινία λεγόταν η «Ωραία Καυγαντζού». Αλλά αφ' ενός, Εμανουέλ Μπεάρ (που πρωταγωνιστούσε) γεννιέσαι δεν γίνεσαι. Που και να ήθελες να γίνεις, δεν το μπορείς αν είσαι η Φώφη Γεννηματά. Μολονότι σαν εκπρόσωπος τύπου ενός κόμματος, το να είσαι και λίγο καυγαντζού εκτός από το να είσαι καφεντζού, θα βοηθούσε, θα σου έδινε τουλάχιστον ένα κύρος.
Φαντάζομαι από τα λίγα γράμματα που ξέρω πως η βασική σου μέριμνα όταν είσαι εκπρόσωπος τύπου είναι να δημιουργείς προς τα έξω μια όσο το επιτρέπουν οι περιστάσεις καλή εικόνα για αυτό που εκπροσωπείς. Αντιλαμβάνομαι ότι για μια γυναίκα που ουδέποτε διακρίθηκε για την ευστροφία του λόγου της και την ευφράδεια της, τα προβλήματα ξεκινούν από τη στιγμή που και η ίδια δεν ξέρει τι ακριβώς εκπροσωπεί όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ. Ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας; Last year. Σοσιαλιστικό κίνημα; Καλά αυτό το κηδέψαμε νωρίς. Μελλοντική κυβέρνηση της χώρας; Εδώ δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει χώρα στο μέλλον, η κυβέρνηση είναι το θέμα μας; Οπότε ναι, η δουλειά της ως εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ είναι εξ' ορισμού δύσκολη κυρίως επειδή έχει απουσία ορισμού. Από αυτό όμως μέχρι το να προκαλεί (από τη θυμηδία μέχρι την οργή) με τις εξωραϊστικές της δηλώσεις, και ουσιαστικά να κάνει κακό στο κόμμα της, θυμίζοντας επηρμένες συμπεριφορές του παρελθόντος, υπάρχει μεγάλη απόσταση την οποία η Φώφη τη διανύει χωρίς φρένα (και σαν να μην τα έχει σώας).
Τι ακριβώς σημαίνει αξιαγάπητή μου κατά τα άλλα και φαινομενικά ακίνδυνη κυρία ότι το κόμμα σας, πίκρανε αλλά δεν απογοήτευσε τον κόσμο του όπως είπατε; Τι είναι το κόμμα, το κάθε κόμμα; Καφές στο μπρίκι που σου ξεφεύγει η δόση της ζάχαρης και στον γυρνάει πίσω ο πελάτης; Αν αντιλαμβάνεστε τις ευθύνες σας ως μία καφεντζού, κανένα πρόβλημα και πάω πάσο, αλλά αυτό δε σας δικαιολογεί να μου λέτε πως ναι, τον ήπια κανονικά μεν αλλά δεν απογοητεύτηκα. Πως το έλεγε το λαϊκό άσμα; «Φτιάξε μου έναν καφέ και μη βάζεις ζάχαρη να είναι όπως η ζωή μου, η πικρή και άχαρη».
Δηλαδή τι άλλο ακριβώς θα έπρεπε να μου έχει συμβεί την τελευταία διετία για να απογοητευτώ κυρά Φωφώ μου και να μην πικραθώ; Να έχω κάνει αλλαγή καριέρας σαν ανθρακωρύχος και να μου πέσει όλο το ορυχείο στο κεφάλι; Κοντά είμαστε. Ο αρχηγός του κόμματος σας δεν ήτανε που έλεγε «λεφτά έχουμε» και μετά άνθρακας ο θησαυρός; Αν αυτό δεν με καθιστά ανθρακωρύχο δεν με καθιστά τίποτα.
Θέλω να σας πω, ότι κατανοώ απόλυτα το σλόγκαν που λέει δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο. Γιατί εσείς κόπο δεν δείξατε ποτέ σας για να γίνετε πολιτικός, δόξα τω θεώ είχατε ένα επώνυμο άμεσα εξαργυρώσιμο. Που σημαίνει ότι απλώς θα έπρεπε να δείξετε ή να σας μάθουν ή να ρωτήσετε τον τρόπο. Αλλά δεν το κάνατε. Ποτέ σας. Το μόνο που μάθατε σαν σχετικό με τη λέξη τρόπο είναι η τροπολογία. Μόνο που οι δημόσιες δηλώσεις δεν είναι σαν τις τροπολογίες που καλείστε να ψηφίσετε στη βουλή. Εννοώ, ότι δεν σας παίρνει να είστε αδιάβαστη όπως όταν (εσείς και η πλειοψηφία των συναδέλφων σας) ψηφίζετε αυτά που ψηφίζετε. Διαφορετικά καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς. Και ως πολιτικός ενός κόμματος με τόσα χρόνια εξουσίας σε αυτόν τον τόπο, δεν έχω καμία αμφιβολία για τις ικανότητες σας στο μάσημα.