Η ώρα της αλήθειας πλησιάζει για το ΕΛΚ που καλείται σε δύο εβδομάδες να αποφασίσει σε ποιον θα δώσει το χρίσμα του για να διεκδικήσει την προεδρία της Κομισιόν κι οι αντίπαλοι είναι έτοιμοι να κονταροχτυπηθούν: από τη μια ο Γερμανός Μάνφρεντ Βέμπερ κι από την άλλη ο Φινλανδός Αλεξάντερ Στουμπ.
Ο μετριοπαθής συντηρητικός Βέμπερ
Μέλος των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας ο 46χρονος επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ συγκαταλέγεται στην φιλοευρωπαϊκή πτέρυγα της παράταξής του, την οποία όμως θα σύρει πιθανότατα προς τα δεξιά με μια ατζέντα υπέρ του νόμου και της τάξης. Στην ιστοσελίδα του υπογραμμίζει πόσο πιστός Καθολικός είναι και πόση σημασία έχει γι’ αυτόν η προάσπιση των χριστιανικών αξιών «σε μια εποχή που συρρικνώνονται τα ποίμνια στις εκκλησίας και ενισχύεται η εκκοσμίκευση».
Σύμμαχος του Αυστριακού καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς ο Βέμπερ δηλώνει ανοικτός στη διερεύνηση της πιθανότητας σύναψης συμφωνιών με ξενόφοβους ευρωσκεπτικιστές όπως ο Ματέο Σαλβίνι της Λέγκας, ο συντηρητικός εθνικιστής ηγέτης του κυβερνώντος κόμματος στην Πολωνία, Γιάροσλαβ Καζίνσκι και ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν. Στο όνομα του πολιτικού ρεαλισμού δεν αποκλείει τη συνεργασία με την λαϊκιστική δεξιά. «Πρέπει να εργαστούμε με όλους και να τους ακούσουμε όλους για να βρούμε λύσεις από κοινού», δήλωσε τον περασμένο μήνα. Ειδικά όσον αφορά τον γνωστό για τις αντιδημοκρατικές απόψεις του, Όρμπαν, η στάση του είναι αμφιλεγόμενη: Απόπ τη μια υπερψήφισε στο ευρωκοινοβούλιο την έκθεση Σαρτζεντίνι για την εκκίνηση της διαδικασίας του άρθρου 7 κατά της Ουγγαρίας για παραβίαση των αξιών της Ε.Ε κι από την άλλη αντιτάχθηκε στην αποπομπή του κόμματος του Ούγγρου πρωθυπουργού από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Ο Βέμπερ λέει ότι στις βασικές του προτεραιότητες θα ήταν η ενίσχυση των ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της παράτυπης μετανάστευσης και η ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας και εξωτερικής πολιτικής με βάση την πλειοψηφία των κυβερνήσεων των κρατών μελών και όχι τη λήψη αποφάσεων με ομοφωνία.
Στα ντισαβαντάζ του Βέμπερ περιλαμβάνεται και το ότι δεν είναι ιδιαίτερα χαρισματικός, τα Αγγλικά του είναι μέτρια, θεωρείται περισσότερο τοπικιστής παρά κοσμοπολίτης και δεν διαθέτει καμία απολύτως κυβερνητική εμπειρία.
Ο κεντρώος οραματιστής Στουμπ
Ο 50χρονος Αλεξάντερ Στουμπ από την άλλη, που τοποθετείται ιδεολογικά στα «αριστερά» του Λαϊκού Κόμματος, έχει διατελέσει πρωθυπουργός, υπουργός Οικονομικών και υπουργός Εξωτερικών στη Φινλανδία και σήμερα είναι αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (EIB).
Ο Φινλανδός τεχνοκράτης δηλώνει πεπεισμένος ευρωπαϊστής, η υποψηφιότητα του οποίου αποσκοπεί στην ακλόνητη υπεράσπιση των ευρωπαϊκών αξιών και του κράτους δικαίου και ευρύτερα στην αντιπαράθεση με την ανερχόμενη λαϊκιστική Άκρα Δεξιά. «Πιστεύω ότι οι ευρωπαϊκές αξίες δέχονται επίθεση, τόσο στην Ε.Ε. όσο και μέσα στο ίδιο μας το κόμμα. Τα θεμελιώδη δικαιώματα, η ελευθερία, η φιλελεύθερη δημοκρατία, το κράτος δικαίου: αν δεν προσκολληθούμε σε αυτές τις βασικές αρχές δεν μας απομένει τίποτα», λέει.
Αν και υποστηρίζει και αυτός την καλύτερη προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ για να αποφευχθεί ένα νέο ανεξέλεγκτο κύμα προσφύγων όπως προ τριετίας, επιμένει ότι η Γηραιά Ήπειρος χρειάζεται μετανάστες. «Η Ευρώπη χρειάζεται μια ελεγχόμενη, νόμιμη μετανάστευση», σημειώνει στο μανιφέστο του. «Με έναν γηράσκοντα πληθυσμό και έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού δεν θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε σηκώνοντας τείχη. Δουλειά των πολιτικών είναι να βρίσκουν λύσεις και να διευκολύνουν αυτή τη μετάβαση, όχι να υποδαυλίζουν τους φόβους».
Λάτρης των σπορ (τρέχει σε μαραθώνιους) πατέρας δύο εφήβων, σύζυγος δικηγόρου, με σπουδές στο London School of Economics, άριστος γνώστης της αγγλικής και πολύ καλός της γαλλικής, ο Στουμπ λέει ότι θα στρέψει το τιμόνι της Ευρώπης προς το κέντρο, αναζητώντας εταίρους μεταξύ των φιλελεύθερων κεντρώων, των κεντροαριστερών σοσιαλιστών και των Πρασίνων. Εμφανίζεται ως εκ τούτου ικανότερος στο να συμπήξει ένα κοινό πολιτικό πρόγραμμα με τους κεντρώο φιλελεύθερο κίνημα En Marche του Εμανουέλ Μακρόν, που επιδιώκει να συγκροτήσει δική του συμμαχία με ομόφρονες Ευρωπαίους φιλελεύθερους και «προοδευτικούς» για να διεκδικήσει την ψήφο των Ευρωπαίων πολιτών στις ευρωεκλογές του επόμενου έτους.
Αν και είναι κατά τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος από τον Βέμπερ ο Στουμπ ενσαρκώνει την «επόμενη γενιά της Ευρώπης», κατά το σύνθημα της προεκλογικής του καμπάνιας: εγνωσμένος οπαδός της ισότητας των φύλων, δραστήριος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θέλει να κινητοποιήσει τους νέους και να ενισχύσει την προσέλευση στις κάλπες μειώνοντας από τα 18 στα 16 το όριο ηλικίας για τους ψηφοφόρους στις ευρωεκλογές του Μαϊου, αλλά και να προωθήσει στην ευρωπαϊκή πολιτική ατζέντα τη ρομποτοποίηση της οικονομίας και την τεχνητή νοημοσύνη.
Ποιος θα πάρει το χρίσμα;
Το ερώτημα είναι ποιος εκ των δύο θα εξασφαλίσει το χρίσμα της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς για να διεκδικήσει τα ηνία της Κομισιόν. Όλα θα παιχτούν στο συνέδριο του ΕΛΚ στο Ελσίνκι στις 7-8 Νοεμβρίου.
Από τη μια πλευρά, βέβαια, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η ανησυχία πολλών μικρών χωρών για τη διαρκώς αυξανόμενη ισχύ του Βερολίνου μέσα στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα καθώς πολλοί Γερμανοί ή Γερμανίδες κατέχουν θέσεις-κλειδιά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όπου Γερμανοί είναι οι πρόεδροι των πολιτικών ομάδων του ΕΛΚ, των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, της Ενωμένης Αριστεράς και εξ ημισείας, των Οικολόγων. Οι χώρες αυτές δεν θα ήθελαν να αφήσουν έναν ακόμα Γερμανό να καταλάβει τον θώκο της Επιτροπής. Ο Στουμπ δεν έχει αυτό το πρόβλημα, αφού για τη Γαλλία και πολλές άλλες χώρες μια φινλανδική υποψηφιότητα είναι ασφαλέστερη.
Από την άλλη πλευρά η πλάστιγγα ίσως έχει ήδη γείρει στο πλευρό του Βαυαρού, καθώς το ΕΛΚ δείχνει υπό την πίεση σκληροπυρηνικών εθνικιστών και ευρωσκεπτικιστών να στρέφεται προς τα δεξιά σε μια προσπάθεια να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία του στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο Βέμπερ έχει ήδη εξασφαλίσει τη στήριξη των οκτώ ηγετών των κομμάτων που ανήκουν στο ΕΛΚ -συμπεριιλαμβανομένου του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν, αλλά και της Άνγκελα Μέρκελ -που δεν θα μπορούσε να κάνει και διαφορετικά αφού το κόμμα του μετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό στο Βερολίνο...