Οι Callas μιλούν για το νέο δίσκο τους, το Velvet Bus και εξηγούν στην iefimerida πόσο δύσκολο είναι το εγχείρημα της περιοδείας στην επαρχία σε μια εποχή που κανείς δεν χρηματοδοτεί πια τον πολιτισμό. Φωτο: FREDDIE F. Τα αδέρφια Λάκης και Άρης Ιωνάς είναι εικαστικοί καλλιτέχνες και μουσικοί. Μέχρι πρόσφατα κυκλοφορούσαν το μηνιαίο free press «Velvet», παίζουν μουσική ως Callas και από το 2008, μαζί με άλλα τρία σχήματα, οργώνουν την Ελλάδα με το Velvet Bus, κάνοντας συναυλίες και δίνοντας την ευκαιρία στην ελληνική επαρχία να γνωρίσει τη «διαφορετική» ελληνική μουσική. Έχουν κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ, τα «DIY or DIE», «The Callas» και φέτος το «Objekt», ενώ έχουν λάβει μέρος στην δεύτερη αθηναϊκή Μπιενάλε και έχουν εκθέσει έργα τους σε διάφορες σημαντικές γκαλερί της Ελλάδας και του εξωτερικού. Το Velvet Bus είναι ένα φιλόδοξο και μοναδικό project για τα ελληνικά δεδομένα. Φέτος κλείνει τέσσερα χρόνια και οι Callas, οι Velvoids, οι Le Page και οι πρωτοεμφανιζόμενες Nasty Beach έχουν ήδη πάρει τους δρόμους από τις 29 Απριλίου, σε μια περιοδεία που θα ολοκληρωθεί στις 13 Μαΐου στο Six d.o.g.s στην Αθήνα σε ένα πάρτι με όλα τα συγκροτήματα που έχουν λάβει μέρος όλα αυτά τα χρόνια. Σε μια άδεια Αθήνα τη Μεγάλη Πέμπτη, συναντήσαμε το Λάκη και τον Άρη στα γραφεία τους, κοντά στην Αιόλου σε κατάσταση πανικού, λίγη ώρα πριν ξεκινήσει η πρόβα των Nasty Beach και μια βδομάδα πριν την περιοδεία. Μόλις τους είχε ακυρωθεί μια εμφάνιση στις Σέρρες και έπρεπε να διοργανώσουν πάλι από την αρχή τη συγκεκριμένη συναυλία. Το φετινό Velvet Bus όπως μας εξομολογήθηκε ο Άρης είναι το πιο δύσκολο που έχουν κάνει ποτέ! Είναι πιο δύσκολο ακόμη και από το πρώτο. Από οικονομικής άποψης;
Ναι. Μας έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι γυρίζουμε πίσω πολλά χρόνια δυστυχώς, τουλάχιστον μια δεκαετία, δηλαδή στην εποχή που τα συγκροτήματα δεν μπορούσαν να πάνε εκτός Αθήνας να παίξουν. Όταν κάναμε το πρώτο Bus, το 2008, ελάχιστες μπάντες ταξίδευαν στην επαρχία για συναυλίες, κι αν κοιτάξουμε ακόμα πιο πίσω, ήταν λιγότερες. Ίσως πιο εύκολα να μπορεί μια μπάντα σήμερα να πάει εξωτερικό για να κάνει ένα μικρό τουρνέ, παρά στην Ελλάδα. Έχουμε συναντήσει πάρα πολλές δυσκολίες. Ακόμη και τώρα που συζητάμε. Ισχύει ότι κλείνουν οι συναυλιακοί χώροι στην επαρχία;
Αυτό ακριβώς! Μόλις έμαθα για τις Σέρρες για παράδειγμα. Το μαγαζί που είχαμε κανονίσει έκλεισε και τώρα ο Μιχάλης από το ΡοδονFM που μας βοηθάει, μας έκλεισε έναν άλλον χώρο που δεν ξέρουμε αν θα βγούμε με τα οικονομικά, γιατί δεν θα έχει είσοδο απ’ ότι φαίνεται. Οπότε, ξέρεις, τα πράγματα είναι τραγικά. Και πού είσαι ακόμη δηλαδή. Για μας είναι πολύ δύσκολο και επίπονο. Θέλει τουλάχιστον 6 μήνες δουλειά χωρίς μία για να οργανωθεί αυτό το πράγμα. Από την άλλη λέμε, εντάξει, πάλι καλά που κάτι γίνεται και που μπορούμε να το κάνουμε ακόμη. Τουλάχιστον θα περάσουμε καλά.Χορηγούς έχετε φέτος;
Έναν μόνο, που έχει δώσει ελάχιστα. Ουσιαστικά έχει χορηγήσει το event της Αθήνας. Ούτε το 1/10 από ότι κανονικά είναι η όλη η φάση. Το κακό είναι ότι κάθε μέρα που περνάει τα πράγματα γίνονται και δυσκολότερα. Δεν ξέρεις τι σε περιμένει. Τρελό άγχος. Επειδή η περιοδεία είναι συνεχόμενη, αν σου ακυρώσει κάποιος τι θα κάνεις; Είσαι σε μια πόλη με κόστος το πούλμαν, το φαγητό του κόσμου, τα ξενοδοχεία, κτλ. Δεν είναι ένα live που σου ακυρώνεται και λες, εντάξει, ακυρώθηκε, δεν πάω. Ελπίζω να μην έχουμε τέτοια.Και πώς καλύπτετε το κόστος;
Καθαρά από τα εισιτήρια. Αν έρθει δηλαδή κόσμος. Αν δεν έρθει, από την τσέπη μας. Για να καταλάβετε το φοβερό είναι αυτό που θα γίνει στη Θεσσαλονίκη, που δεν θα μείνουμε για διανυκτέρευση. Θα παίξουμε και θα φύγουμε κατευθείαν για Πάτρα, 4 ή 5 η ώρα το πρωί, μόλις τελειώσει το live. Δεν υπάρχουν λεφτά για να μείνουμε. Οι πιτσιρικάδες βέβαια πανηγυρίζουν γιατί τους αρέσουν όλα αυτά, αλλά εμείς είμαστε σε μια ηλικία που είναι λίγο hardcore. Με πολύ αλκοόλ βέβαια κάτι θα γίνει. (γέλια) Μετά στον απολογισμό τι γίνεται όμως;
Ε, νοσοκομείο, ξέρεις. Είμαστε στα όρια. Αν μια δυο συναυλίες δεν έχουν κόσμο, δηλαδή της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας, θα έχουμε πρόβλημα. Ειδικά μετά από αυτά που ακούσαμε για τις Σέρρες. Θα την περνάμε με κονσέρβες, πασατέμπο και νερό. Τα λεγόμενα κάστρα, τα μαγαζιά που είχαμε και πηγαίναμε συνεχόμενα για 3 χρόνια, δεν υπάρχουν πια. Πάτρα δεν πάμε στο ίδιο που πηγαίναμε πριν. Στη Λάρισα το ίδιο. Γιάννενα φέτος δεν βρήκαμε και δεν πάμε καθόλου. Χάσαμε και αυτό το φοβερό κοντοσούβλι. Πάει η μάσα(γέλια). Και κάναμε πολλές προσπάθειες, τηλέφωνα πάρα πολλά τηλέφωνα, μαγαζιά επί μαγαζιών, φίλοι και γνωστοί να τρέχουνε και πάλι τίποτα. Πολύ δύσκολα. Και εμείς το καταφέρνουμε όλο αυτό, επειδή έχουμε χτίσει ένα δίκτυο φίλων που χωρίς τη συνεργασία τους δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο. Ειδικά σε μια περίοδο που δεν υπάρχουν χορηγίες για να μοιραστεί το κόστος. Είμαστε πολύ απογοητευμένοι, αλλά δεν βρίσκουμε και άλλη διέξοδο.(Εδώ παίρνει το λόγο ο Λάκης που παραμένει σιωπηλός και προβληματισμένος κατά τη διάρκεια του μεγαλύτερου μέρους της κουβέντας.) Λ. Πιο απογοητευτικό είναι ότι υπάρχει και πολύ ένταση στις σχέσεις τελευταία. Παλιότερα έλεγες εντάξει ρε παιδί μου, γάμα το. Είχες μεγαλύτερη ανοχή σε πράγματα, συμπεριφορές, σε λάθη. Τώρα όλα είναι στην τσίτα. Τις μπάντες πως τις διαλέξατε στο φετινό bus;
Α. Ακόμη και με αυτό υπήρχε δυσκολία φέτος. Επειδή δουλεύανε οι περισσότεροι και δεν μπορούσαν να αφήσουν τις δουλείες τους. Φαντάσου αναγκαστήκαμε να πάρουμε μια ίδια μπάντα, τους Le Page, που είναι εγγύηση και μας είχαν πει ότι όποτε θέλετε μπορούμε. Για να κλείσει τουλάχιστον το line-up. Οι Nasty Beach είναι πρωτοεμφανιζόμενες τελείως. Μόνο δύο live έχουν κάνει, αλλά έχουν δουλέψει αρκετά και οι Velvoids είναι παραδοσιακή δύναμη. Δεν είναι εύκολο να βρεις γενικά μπάντες. Είναι περίπλοκο γιατί παίζουν πολλοί σε συγκροτήματα. Το Reunion πως το αποφασίσατε;
Α. Το Reunion το κάνουμε για να μαζευτούν όλα τα παιδιά που αυτά τα χρόνια κάνουν κάποια πράγματα και για την ψυχολογία τη δική μας και όλων που κάπως τώρα είναι λίγο περίεργη. Οπότε σκεφτήκαμε να γίνει ένα μπούγιο ωραίο και να περάσουμε καλά, έστω για μια βραδιά. Πάνω-κάτω οι περισσότερες μπάντες είναι από μια συγκεκριμένη γενιά, γιατί ξεκινήσανε το 2004. Το 2007 έγινε ένα μεγαλύτερο μπαμ. Εμείς έχουμε παλαβώσει τώρα γενικά γιατί δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ότι φεύγουμε σε μια βδομάδα γιατί έχουμε φουλ δουλειές. Φαντάσου να φτάσουμε σε μια πόλη και να λέει κλειστό! Λ. Εντάξει δεν θα γίνει έτσι. Θα το μάθουμε μια μέρα πριν που είναι το ίδιο πράγμα (γέλια) 
Ο καινούργιος δίσκος πώς πήγε;
Α. Ωραία πάει. Ο στόχος ήταν να δώσουμε κάποια αντίτυπα ώστε να βγάλουμε τα έξοδα. Το καλύψαμε. Πήγε σούπερ. Τώρα είμαστε σε ένα στάδιο που κυνηγάμε διανομή στην Αγγλία ή Ευρώπη. Ένας κύκλος κλείνει τώρα με την περιοδεία που θα πουλάμε δίσκους. Μετά θα δούμε αν θα το δώσουμε Ελλάδα για διανομή. Λ. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να κυνηγάς κάποια διανομή στο εξωτερικό. Είναι ένας φαύλος κύκλος. Γιατί η εταιρεία διανομής σου ζητάει label. Το label σου ζητάει PR. Το PR ζητάει label για να υπάρχει κάποιο budget, αλλά τα μαθαίνεις στην πορεία.Α. Να πούμε για το δίσκο λίγο. Κάθε κόπια είναι μοναδική. Δεν είναι κανένα ίδιο με τα υπόλοιπα. Βγάλαμε διαφορετικές σειρές, μια με υφάσματα, μια με κουρελούδες, μια με πλέξι γκλας κ.α. Η λογική του είναι κυρίως το artwork να κινείται ανεξάρτητα από το μουσικό οπότε έχει ένα συλλεκτικό χαρακτήρα. Μόνο βινύλιο το δίνετε; Δε σκοπεύετε να το κάνετε CD;
Α. Προς το παρόν όχι. Έχουμε σκεφτεί το digital downloading αλλά και χωρίς αυτά έχει πάει σούπερ.Από κριτικές; Τι λένε;
Α. Δεν ξέρουμε. Δεν τα παρακολουθούμε. Δεν το πολύ-έχουμε. Λες να μας έχουν κατακεραυνώσει; (γέλια). Στην Πάτρα έχουμε μάθει έχει γίνει χαμός. Τους αρέσει. Το παίζουνε στο ραδιόφωνο. Βασικά θέλει το χρόνο του και αυτό, γιατί το κινούμε μόνοι μας και ο κόσμος στην επαρχία δεν το ξέρει. Δεν έχει κυκλοφορήσει και ψηφιακά καθόλου.Τελικά πώς τα βγάζετε πέρα;
Α. Σαν πλανόδιοι μουσικοί, εδώ κάτω στην Αιόλου (γέλια). Ουσιαστικά και για μας το μέλλον είναι τελείως αβέβαιο. Δεν υπάρχει κάτι που μπορώ να σου πω με σιγουριά μετά τον Ιούνιο. Συντηρούμαστε από καβάτζες. Αν μέχρι να τελειώσουν οι καβάτζες, δεν βρεθεί κάτι για να συνεχίσουμε, δεν έχουμε τίποτα. Οπότε ζούμε έτσι σε αυτή την κατάσταση. Λ. Η αβεβαιότητα που λέει ο Άρης υπάρχει. Σκοτωνόμαστε στη δουλειά, κάνουμε καινούργια έργα εικαστικά. Έχουμε 2-3 εκθέσεις. Ποντάρουμε εκεί, δεν έχουμε εισόδημα από κάπου αλλού. Α. Μαύρες μέρες! Λ. Εδώ μέσα δουλεύουμε 9 με 9 κάθε μέρα. Α. Έχουμε σταματήσει να χτυπάμε και πόρτες σε διαφημιστικές για χορηγίες εδώ και 6 μήνες γιατί νομίζουμε ότι δεν υπάρχει λόγος. Έχουμε κάνει focus σε αποκλειστικά δικά μας πρότζεκτ που δεν σημαίνει ότι θα μας βγει σε κάτι, αλλά τι είχες-τι έχασες. Λ. Πιστεύουμε σε αυτό που κάνουμε, στη δουλειά μας πάρα πολύ, στο ότι έχει αξία και ότι μπορεί να έχει εμπορική δυναμική. Κυρίως επειδή οι επαφές που έχουμε είναι με εξωτερικό και δεν έχουν να κάνουν με εδώ. Εδώ είναι λίγο χλωμή η κατάσταση. Είναι ή του ύψους ή του βάθους. Α. Και με το Velvet πολύ δύσκολα τα πράγματα. Προσπαθούμε κάθε φορά να μαζεύουμε τα ψίχουλα. Ε, ψίχουλα τώρα πια δεν υπάρχουν. Ψίχουλα ψάχνουν αυτοί που έπαιρναν τα πολλά τώρα! Το Velvet Bus 2011 θα ταξιδέψει έως τις 13 Μαΐου στις παρακάτω πόλεις της Ελλάδας: Δευτέρα 2 Μαΐου, Θεσσαλονίκη: Partizan
Τρίτη 3 Μαΐου, Πάτρα: Stone Bar
Τετάρτη 4 Μαΐου, Λαγκάδια Αρκαδίας: Platanos Café
Παρασκευή 6 Μαΐου, Ηράκλειο: Blow Up
Σάββατο 7 Μαΐου, Δρομόνερο Χανίων: Ελαιουργείον – Εργοστάσιο Τέχνης
Στο κλείσιμο της περιοδείας, το Velvet Bus θα συνεργαστεί με το φωτογραφικό φεστιβάλ Photometria (http://www.photometria.gr), παρουσιάζοντας τους νικητές τoυ διαγωνισμού του 2010, σε μια έκθεση φωτογραφίας στον πολιτιστικό χώρο Ελαιουργείον – Εργοστάσιον Τέχνης (Δρομόνερο Χανίων). Τέλος, την Παρασκεύη 13 Μαϊου Αθήνα: 4 Χρόνια Velvet Bus, “Reunion” στο Six D.O.G.S Με τους My Wet Calvin, Victory Collapse, The Boy, Felizol, Berlin Brides, The Callas, Exposed by Observers, Le Page, The Velvoids, Nasty Beach, MicrOOndaS. Επίσης, η βραδιά θα πλαισιωθεί από μια χορευτική performance της ομάδας Days of Leisure, Daze & Pleasure (Αγγελική Χατζή και Κωνσταντινιά Βαφειάδου), η οποία επίσης συμμετείχε στο Velvet Bus (2010). Το event θα ξεκινήσει από τις 20:00. www.velvetmagazine.gr