Είναι ο μοναδικός σύνεδρος που ήρθε στη Θεσσαλονίκη διασχίζοντας 12 χώρες και διανύοντας 6.300 χλμ. με... το ποδήλατό του!
Οπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Μάρκους Σιονγκ από τη Γερμανία, 45 ετών, επέλεξε να συμμετάσχει με το δικό του τρόπο στην 8η Διεθνή Συνάντηση για τον Δρόμο του Μεταξιού, που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στην πόλη, ξεκινώντας στις 17 Αυγούστου από το Όσλο.
Ο ακτιβιστής από το Αμβούργο, που πήρε το επίθετο της Κινέζας γυναίκας του, πριν από περίπου ένα χρόνο άφησε τη στρωμένη δουλειά του και τον μόλις ενός έτους γιο του για να ξεκινήσει την καμπάνια Runmysilkroad, να τρέξει δηλαδή στον Δρόμο του Μεταξιού, με σκοπό να καταπολεμήσει την προκατάληψη και να εμπνεύσει τους ανθρώπους να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.
Ήταν εύκολο; Όχι, λέει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, αν αναλογιστεί κάποιος πως τερμάτισε σε αναπηρικό καροτσάκι, λόγω ενός ατυχήματος που του συνέβη στη διαδρομή. «Τίποτα δεν είναι εύκολο και τίποτα δεν γίνεται χωρίς ρίσκο» σημειώνει.
«Όταν όμως, παρατηρούσα τους ανθρώπους που κάνουν σκληρές χειρωνακτικές εργασίες, ή εκείνους που εργάζονται σε φάρμες για πολλές ώρες κάτω από τον ήλιο, σκέφτηκα ότι για όλα υπάρχει η δύναμη και αποφάσισα να τρέξω» αναφέρει, αν και τονίζει πως μέχρι τότε δεν είχε τρέξει στη ζωή του, ούτε έκανε κάποια προπόνηση. Περισσότερο έτρεξε για περίπου εννέα μήνες αναζητώντας χορηγούς για το ταξίδι του, παρά στην κυριολεξία.
«Όταν έπαθα το ατύχημα, είπα να σταματήσω, όμως όλοι με προέτρεψαν να βρω μια λύση. Έτσι έφτασα στον προορισμό μου με αναπηρικό αμαξίδιο. Δεν τα παράτησα. Χειρουργήθηκα, είμαι καλά, αλλά δεν μπορώ να τρέξω πια. Μπορώ όμως να κάνω ποδήλατο» λέει χαμογελώντας.
Ο Δρόμος του Μεταξιού δεν ήταν από "μετάξι", ούτε στρωμένος με ροδοπέταλα. Δεν ήταν όμως και αυτό που πολλοί είχαν στο μυαλό τους και αφορά ιδεοληψίες, όπως εξηγεί ο Markus Xiong. Διέσχισε οκτώ χώρες, τρέχοντας 12.000 χλμ σε περίπου 200 ημέρες. Όμως, οι αριθμοί για τον ίδιο είναι μόνο νούμερα, καθώς την ψυχή σε ένα εγχείρημα τη δίνει το όραμα και η πίστη ότι μπορείς να καταφέρεις να αλλάξεις τον κόσμο γύρω σου και τη ζωή σου, εμπνέοντας με τις πράξεις σου και δίνοντας κουράγιο σε τρίτους με το παράδειγμά σου.
«Οι άνθρωποι είναι παντού το ίδιο, δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές, όπως νομίζουμε. Μια μητέρα στην Ελλάδα αγαπάει το παιδί της εξίσου δυνατά, όπως μια μητέρα στο Ουζμπεκιστάν ή στην Κίνα» σημειώνει.
Στη διαδρομή συχνά διανυκτέρευε σε διάφορους προορισμούς για να γνωρίσει τους ντόπιους και να παίρνει μια γεύση από τον τόπο.
Ο Markus Xiong, με σύμβολο το αρκουδάκι πάντα (xiong σημαίνει αρκουδάκι) άλλαξε πορεία και ακολουθεί το δρόμο των ονείρων του όπως λέει. Δίνει ομιλίες σε σχολεία και πανεπιστήμια, γράφει βιβλία και προσπαθεί να βρίσκει υποστηρικτές σε κάθε του εγχείρημα.
Οι ενήλικες, αναφέρει χαρακτηριστικά, τον αποκαλούν τρελό. Τα παιδιά όμως, του λένε μπράβο και πως όταν μεγαλώσουν θα ταξιδέψουν κι εκείνα για να γνωρίσουν τον κόσμο.