«Χαμένη», όχι στη... μετάφραση, αλλά στη στατιστική εμφανίζεται πλέον η Νέα Δημοκρατία. Ενώ ο εκπρόσωπος Τύπου Γιάννης Μιχελάκης κατηγορεί την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι αλλοίωσε τα στοιχεία για το Eλλειμμα του 2009, ο πρόεδρός του Αντώνης Σαμαράς με άρθρο του στην «Wall Street Journal» επιβεβαιώνει τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Ποιο ήταν τελικά το πραγματικό δημοσιονομικό Ελλειμμα του 2009; Το πρόσφατο άρθρο του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας στη «Wall Street Journal» δεν αμφισβητεί το ποσοστό του 15%, όπως είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Την ώρα όμως που δημοσιευόταν το κείμενο του κ. Σαμαρά στην αμερικανική εφημερίδα, στην Ελλάδα ο εκπρόσωπος του κόμματος κ. Μιχελάκης διατύπωνε πάλι -με κατηγορηματικότητα- τη θέση πως ο τότε αρμόδιος υπουργός κ. Παπακωνσταντίνου είχε παρουσιάσει «φουσκωμένο» Ελλειμμα. Μάλιστα, ο εκπρόσωπος του κόμματος εξέφρασε την άποψη ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου «πρέπει να καθήσει στο σκαμνί της Εξεταστικής», αντί «να ψάχνει τρόπους να μείνει υπουργός».
Διαφορετική είναι όμως η θέση της... «Νέας Δημοκρατίας εξωτερικού», όπως τουλάχιστον εκφράστηκε με το άρθρο του κ. Σαμαρά. Σε αυτό, ο πρόεδρος του κόμματος ναι μεν τονίζει πως «τα τρία τέταρτα των μέτρων για την περιστολή του Ελλείμματος οδήγησαν σε περισσότερη ύφεση», δεν αμφισβητεί όμως το επίμαχο ποσοστό, το οποίο κατά τον κ. Μιχελάκη πρέπει να σύρει στο σκαμνί τον κ. Παπακωνσταντίνου. «Η Ελλάδα έχει ήδη εφαρμόσει περιοριστικά μέτρα που φθάνουν στο 20% του ΑΕΠ της, για να ελέγξει ένα Ελλειμμα που έφθασε στο 15% το 2009», τονίζει στο άρθρο του ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας.
Είναι προφανές ότι ουδείς θα υποχρέωνε τον κ. Σαμαρά να υιοθετήσει το επίσημο ποσοστό για το έλλειμμα του 2009, τόσο χρόνο αφ' ότου αυτό ανακοινώθηκε, εάν όντως το κόμμα πίστευε πως το ΠΑΣΟΚ είχε προβεί σε «αλχημείες».
Στον αντίποδα κινείται όμως η κατηγορηματικότητα του κ. Μιχελάκη. Την ώρα που η Νέα Δημοκρατία -πιεσμένη από την απήχηση των «Ανεξάρτητων Ελλήνων »- επιχειρεί να εξηγήσει στην εκλογική και κοινωνική της βάση πώς συμβιβάζεται η απόρριψη του πρώτου Μνημονίου με την υπερψήφιση του δεύτερου, μάλλον καλείται να αποσαφηνίσει κάτι ακόμη: Τι πραγματικά πιστεύει για το Ελλειμμα του 2009. Προς το παρόν το κόμμα εμφανίζεται με δυο διαφορετικές θέσεις: Μία που καλύπτει εγχώριες πολιτικές ανάγκες και μία άλλη που απευθύνεται σε διεθνείς οικονομικούς και πολιτικούς «κύκλους».