Έντονη είναι η ανησυχία σε Ουάσινγκτον και Βρυξέλλες για την επόμενη ημέρα των εκλογών, με τους δανειστές μας να δείχνουν την προτίμησή τους στην παράταση της κυβέρνησης Παπαδήμου αντί των εκλογών.
Η χτεσινή κομψή παρέμβαση του εκπροσώπου του ΔΝΤ στις ελληνικές πολιτικές εξελίξεις, με αφορμή την αυτοκτονία του 77χρονου στο Σύνταγμα, μάλλον δεν πρέπει να ξενίζει αν αναλογιστεί κανείς ότι έχουν προηγηθεί οι δηλώσεις του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, οι οποίοι αφενός δεν έκρυψαν τη προτίμηση τους στη παράταση του βίου της σημερινής κυβέρνησης αφετέρου προειδοποίησαν με διακοπή της χρηματοδότησης στη περίπτωση που ο μετεκλογικός συσχετισμός δυνάμεων δημιουργεί προβλήματα στην εφαρμογή του δεύτερου Μνημονίου. Αυτή ακριβώς την ανησυχία εξέφρασε εκ μέρους της Ουάσινγκτον ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Τ. Ράις, δηλώνοντας ότι οι επικείμενες εκλογές στην Ελλάδα δημιουργούν αβεβαιότητες.
Στη πραγματικότητα η υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης και του 2ου Μνημονίου, όπως επίσης η θεσμοθέτηση όλων των προαπαιτούμενων ενεργειών με πιο χαρακτηριστική περίπτωση τη βίαιη ανατροπή των εργατικών δικαιωμάτων, είναι μόλις το πρώτο βήμα στη μακρά πορεία που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα προκειμένου κάποια στιγμή να μπορέσει -αν μπορέσει- να βγει από το τούνελ.
Αυτό ακριβώς είναι που ανησυχεί Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον, με δεδομένο ότι ακριβώς την επομένη των εκλογών, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να περάσει ένα ακόμα σκληρό πακέτο μέτρων 11,5 δισ. ευρώ αλλά και πιθανότατα ένα συμπληρωματικό πακέτο μέτρων για το 2012 και είναι προφανές ότι εάν οι συσχετισμοί δυνάμεων δεν είναι οι κατάλληλοι, όλα τα παραπάνω πάνε. περίπατο κι ως εκ τούτου οι κεφαλές της Ευρωζώνης θα βρεθούν εκ νέου στο σημείο που βρίσκονταν στις αρχές του χρόνου.
Μόνο που αυτή τη φορά ο γρίφος θα είναι ακόμα πιο δύσκολος, αφού θα έχει πολύ περισσότερες παραμέτρους: Θα πρέπει να γίνει ή όχι τελικά και «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων που έχει η ΕΚΤ και τα κράτη- μέλη; Τι θα γίνει στη περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις για «πτώση» της Πορτογαλίας και στη συνέχεια της Ισπανίας, καθώς οι εξελίξεις δείχνουν ότι οι πιέσεις στις αγορές δεν ήταν και τόσο. ελληνικό ζήτημα; Μήπως η συνταγή που επιβάλλεται ως τώρα πρέπει να αλλάξει κι αν όχι πώς θα αντιμετωπιστεί το διογκούμενο κύμα κοινωνικής διαμαρτυρίας που κατακλύζει τον Νότο;
Αυτή ακριβώς η παράμετρος των κοινωνικών αντιδράσεων είναι ίσως το σημαντικότερο πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η επόμενη κυβέρνηση, καθώς οι «στεγνές» ανακοινώσεις περικοπών και φόρων χωρίς το παραμικρό αντίδοτο στην αύξηση της ανεργίας (που υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει το 20% φέτος) και της φτώχειας (που όλες οι ενδείξεις είναι ότι θα ξεπεράσει το 21%), εκτιμάται ότι θα διογκώσει το κύμα διαμαρτυρίας και εν τέλει θα αποσταθεροποιήσει την επόμενη ή τις επόμενες κυβερνήσεις, όποιον «Παπαδήμο» κι αν έχουν επικεφαλής.