Την πόρτα ασιατικών funds, που διαχειρίζονται δισεκατομμύρια δολάρια, ετοιμάζεται να χτυπήσει ο Ε. Τσακαλώτος, μετά από το μάλλον χλιαρό ενδιαφέρον των ευρωπαϊκών επενδυτικών σχημάτων, που καταγράφηκε τις προηγούμενες εβδομάδες.
Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι έχουν επιφυλάξεις για τη σκοπιμότητα και την κατάληξη αυτού του ταξιδιού σε Σιγκαπούρη και Χονγκ- Κονγκ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες και funds, με τις οποίες έγιναν επαφές το προηγούμενο διάστημα, δεν έκρυψαν από τον Έλληνα υπουργό ότι δεν καλοβλέπουν μια τέτοια «εξόρμηση» στην Άπω Ανατολή. Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι οι ενστάσεις αυτές εδράζονται στον εν εξελίξει οικονομικό πόλεμο μεταξύ Η.Π.Α.- Κίνας. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Κι αυτό γιατί και οι Ευρωπαίοι «σοβαροί» επενδυτές, θεωρούν ότι είναι εξαιρετικά πρώιμο για την Ελλάδα να «απλωθεί» στα κεφάλαια της Ανατολής, όταν μάλιστα δεν έχουν γίνει καν κρούσεις στις αγορές π.χ. της Γερμανίας ή της Ισπανίας.
Όπως λένε χαρακτηριστικά άνθρωποι που γνωρίζουν τα μυστικά της αγοράς ομολόγων, παρά τον τεράστιο όγκο των κεφαλαίων που διαχειρίζονται, οι Ασιάτες δεν είναι «εύκολοι», ούτε ριψοκίνδυνοι «παίκτες». Τουναντίον. Δεν τοποθετούνται σε τίτλους, που δεν έχουν το μίνιμουμ της επενδυτικής βαθμίδας, κοινώς το ΒΒΒ, όπου η Ελλάδα δεν αναμένεται να φτάσει στην επόμενη διετία. Ποιος είναι ο κίνδυνος; Να βρει κλειστές πόρτες η ελληνική πλευρά κι αυτό θα μετρήσει αρνητικά στην αναζήτηση διαδρόμου προς τις αγορές μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2019. Είναι υπερβολική η ανησυχία; Θα φανεί γρήγορα.
Η αναζήτηση ασιατικής χείρας βοηθείας το 2015, όταν καρκινοβατούσαν οι διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους, μοιάζει πλέον με… προϊστορία. Ωστόσο και σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο, που χαρακτηρίζεται ως «no man’s land», καθώς ενώ κλείνουν σιγά- σιγά τις θέσεις τους τα επιθετικά funds που ήταν έως τώρα οι πελάτες των ελληνικών ομολόγων, οι μακροπρόθεσμοι επενδυτές διστάζουν να τοποθετηθούν στα χαρτιά του Ελληνικού Δημοσίου, περιμένοντας απτά στοιχεία για την επιστροφή στην ομαλότητα.
Το πρόβλημα είναι ότι η ελληνική υπόθεση μπλέκεται για άλλη μια φορά σε δίνη αρνητικών εξελίξεων, με απρόβλεπτη κατάληξη. Η ιταλική κρίση «έσπρωξε» με μοναδική ευκολία το ελληνικό 10ετές πάνω από το 4,5% και κανείς δεν θέλει να σκεφτεί τι μπορεί να γίνει αν η σύγκρουση Ρώμης- Βρυξελλών εξελιχθεί σε ρήξη. Σημειωτέον ότι αρμόδιες πηγές κάνουν σαφές ότι υπάρχουν δύο άτυποι δείκτες, που «μετράνε» το «παράθυρο» της επόμενης έκδοσης ελληνικού ομόλογου. Ο πρώτος- η τιμή του 10ετούς- βρίσκεται πάνω από την «κόκκινη» γραμμή του 4% ενώ και ο δεύτερος- η απόδοση του 7ετούς- έχει βυθιστεί στα απαγορευτικά επίπεδα του 95,8%.