Έξαλλη είναι η πρώτη σύζυγος του διάσημου αστροφυσικού Στίβεν Χόκινγκ που αποφάσισε να μιλήσει για την ταινία που ήταν αφιερωμένη στη ζωή του και περιείχε πολλά ιστορικά λάθη.
Η Τζέιν Χόκινγκ, ήταν παντρεμένη με τον μεγάλο επιστήμονα για 30 χρόνια, και δήλωσε ότι παρακάλεσε τους παραγωγούς της ταινίας «Η Θεωρία των Πάντων» να διορθώσουν τις ανακρίβειες αλλά την αγνόησαν.
Η ταινία του 2014, στην οποία πρωταγωνιστούσαν ο Έντι Ρεντμέιν και η Φελίσιτι Τζόουνς και βασίστηκε στα απομνημονεύματά της «Travelling to Infinity», ακολουθεί τη ζωή της με τον Χόκινγκ από τότε που γνωρίστηκαν για πρώτη φορά το 1962.
Ωστόσο, κάποιες βιογραφικές αναφορές προσαρμόστηκαν ή εξαλείφθηκαν προκειμένου το χρονικό πλαίσιο της ταινίας να διατηρηθεί σε λογικά όρια.
«Ήταν ‘γελοίο’ που αυτές οι αναπαραστάσεις θα μείνουν τώρα ως γεγονότα» δήλωσε η κυρία Χόκινγκ. «Ήξερα ότι υπήρχαν λάθη στην ταινία που θα έμεναν αθάνατα, κάτι το οποίο και έγινε» πρόσθεσε. «Το βρήκα πολύ ενοχλητικό και δεν ήθελα να συμβεί. Να μην πιστεύετε ποτέ ότι βλέπετε στις ταινίες».
Η πρώτη σύζυγος του Στίβεν Χόκινγ έκανε τα σχόλια αυτά στην παρουσίαση του δεύτερου μυθιστορήματός της « Cry to Dream Again».
Τόνισε πως η ταινία έδειξε πως η ρομαντική γνωριμία του ζευγαριού έγινε στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, ενώ στην πραγματικότητα έγινε στην πόλη τους, το Σεντ Άλμπανς. Ανέφερε επίσης, πως ένα μεγάλο μέρος της ζωής τους το πέρασαν ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο για επιστημονικά συνέδρια, αλλά αυτό εξαιρέθηκε εξ ολοκλήρου από την ταινία.
Αυτό έγινε παρά τις προσπάθειές της συμπεριλάβει ένα μοντάζ που να δείχνει τις μεγάλες προσπάθειες που κατέβαλε για να ταξιδεύει με τον Χόκινγκ – ένα άτομο με κινητική νευρική νόσο – και το πρώτο τους παιδί, τον Ρόμπερτ. Η Χόκινγκ απέκτησε τρία παιδιά με τον διάσημο αστροφυσικό, εγκαταλείποντάς τον τελικά για τον φροντιστή του το 1990, προτού το ζευγάρι πάρει διαζύγιο το 1995.
Είπε πως η ταινία ήταν «πολύ αληθινή» όσον αφορά στο κομμάτι της ζωής και πως ο πρώην σύζυγός της, ο οποίος πέθανε τον περασμένο Μάρτιο, ήταν ευχαριστημένος με αυτή, αν και θα ήθελε να αναφέρεται περισσότερο στην επιστήμη. Και πρόσθεσε: «Τα γεγονότα παραμορφώθηκαν για να περιοριστεί ο χρόνος της ταινίας στις 2 ώρες».
«Για παράδειγμα, δεν ήμουν προπτυχιακή στο Κέμπριτζ όταν γνωριστήκαμε με τον Στίβεν. Συναντηθήκαμε στην πατρίδα μας στο Σεντ Άλμπανς μόλις τελείωσα το σχολείο και ο Στίβεν άρχιζε τις διδακτορικές του σπουδές στο Κέμπριτζ».
Η Χόκινγκ πρόσθεσε επίσης πως οι γονείς της, που βοήθησαν το ζευγάρι, «δεν αναφέρονται πουθενά στην ταινία». Όπως είπε: «Αυτό ήταν πολύ λυπηρό καθώς η πρεμιέρα της ταινίας συνέπεσε με τα 100α γενέθλια του πατέρα μου. Η ταινία δείχνει μόνο το κομμάτι της ζωής μας στο Κέμπριτζ. Τα πολυάριθμα ταξίδια μας στο εξωτερικό αγνοήθηκαν παντελώς. Λυπάμαι που λέω πως κανένα από αυτά τα εκτεταμένα ταξίδια – με όλη την οργάνωση, το πακετάρισμα για μια οικογένεια με ένα άτομο με βαριά αναπηρία, την μεταφορά μας, καθώς και την συνηθισμένη καθημερινή φροντίδα – πραγματικά αγνοήθηκαν στην ταινία».
Μιλώντας για τον θάνατο του Χόκινγκ, είπε: «Ο Στίβεν είχε περιθώριο ζωής δύο χρόνων το 1963 και αγωνίστηκε ενάντια σε εκείνη την άθλια ασθένεια μέχρι φέτος. Ήταν σαν να έπεσε ένας γίγαντας που νομίζαμε ότι είναι αθάνατος. Νομίζω ότι αυτό ισχύει για όλους μας».
Φωτογραφίες: AP, YouTube