Κανονικά οι εκλογές για την ανάδειξη προέδρου της Κ.Ο. της Χριστιανικής Ένωσης στη Γερμανία θα περνούσαν απαρατήρητες.
Αλλά με την πολιτική κρίση που πυροδότησαν στο Βερολίνο το μεταναστευτικό και η υπόθεση Μάασεν, εξελίσσονται σε βαρόμετρο εσωκομματικής δυσαρέσκειας για την Άνγκελα Μέρκελ.
Στα 13 χρόνια που η «σιδηρά κυρία» της Γερμανίας είναι καγκελάριος, ο Φόλκερ Κάουντερ είναι επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Χριστιανικής Ένωσης που απαρτίζουν οι Χριστιανοδημοκράτες με το αδελφό κόμμα των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας. Είναι η σκιά της, ο άνθρωπος που εμπιστεύεται περισσότερο από κάθε άλλον. Μέχρι τώρα η διαδικασία για την ανάδειξη του επικεφαλής της Κ.Ο. των δύο κομμάτων ήταν μάλλον υπόθεση ρουτίνας, με γνωστό εκ των προτέρων το αποτέλεσμα ελλείψει αντιπάλου. Αυτή τη φορά όμως ο Κάουντερ έχει για πρώτη φορά έναν εσωκομματικό αντίπαλο, τον μέχρι τώρα αναπληρωτή του, Ραλφ Μπρινκχάους, και η κατάσταση μέσα στα αδελφά χριστιανικά κόμματα είναι τόσο συγκεχυμένη που κανείς δεν τολμά να κάνει ακριβή πρόβλεψη.
Εσωκομματική δυσαρέσκεια για Μέρκελ-Ζεεχόφερ
Ένα οριακό αποτέλεσμα ανάμεσα στους δύο αντιπάλους θα προκαλέσει τεράστια αίσθηση, αφού ο Κάουντερ είναι ο επίσημος υποψήφιος της Μέρκελ και του Χριστιανοκοινωνιστή υπουργού Εσωτερικών Χορστ Ζεεχόφερ. Αλλά ακόμη και μια αξιοπρεπής εμφάνιση του Ραλφ Μπρινκχάους θα είναι ικανή να προκαλέσει τριγμούς, αφού θα αντανακλά τη χαμηλή αποδοχή των αρχηγών των δύο χριστιανικών κομμάτων στους οποίους επιρρίπτεται κατά κύριο λόγο η ευθύνη για τη σοβαρή διαμάχη που ξέσπασε πριν το καλοκαίρι με αφορμή το προσφυγικό. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η υπόθεση Μάασεν, που επιχείρησε να τραβήξει μέχρι τα άκρα ο Ζεεχόφερ, προκάλεσε αλγεινή εντύπωση στη γερμανική κοινή γνώμη, αλλά διαίρεσε και την κοινοβουλευτική ομάδα. Υπάρχουν Χριστιανοδημοκράτες βουλευτές με επιρροή στο κόμμα που μιλούν ανοιχτά υπέρ της υποψηφιότητας Μπρινκχάους. Κάτι τέτοιο ήταν αδιανόητο πριν λίγα χρόνια και θα ισοδυναμούσε με ανοιχτή εξέγερση εναντίον της κομματικής ηγεσίας.
Αλλά οι καιροί δεν είναι ίδιοι και τα γεγονότα που μεσολάβησαν άφησαν αποτυπώματα στο κόμμα. Ήδη μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2017 και σε αντίστοιχες εκλογές, ο Κάουντερ αναδείχθηκε επικεφαλής της Κ.Ο. με το 77% των ψήφων, ένα σχετικά χαμηλό ποσοστό σε σχέση με παλαιότερα, που ερμηνεύτηκε ως κίνηση απογοήτευσης για το κακό εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και ως ένα ράπισμα, κατά μία έννοια, κατά της καγκελαρίου διά του εμπίστου της. Ο Κάουντερ πολιτεύτηκε μέσα στο κόμμα περισσότερο ως εκτελεστής των επιθυμιών της Μέρκελ παρά ως ένας αρχηγός μιας πιο αυτόνομης κοινοβουλευτικής ομάδας, που θα μπορούσε ενίοτε και να αντιστέκεται στην κυβέρνηση.
Ψήφος κατά της Μέρκελ;
Αντίθετα ο Ραλφ Μπρινκχάους, που απέκτησε τη φήμη του ειδικού περί τα δημοσιονομικά, εμφανίζεται όχι ως αντίπαλος του Κάουντερ, αλλά ως εναλλακτική. Το στρατόπεδο Κάουντερ διατείνεται ότι κατά την περίοδο που ο Μπρινκχάους ήταν αντιπρόεδρος της Κ.Ο. δεν διακρίθηκε ως ανανεωτής, ως παίκτης με ομαδικό πνεύμα. Στην τελευταία κομματική συνεδρίαση ωστόσο απέσπασε πολύ χειροκρότημα που δεν ήταν δυνατόν να περάσει απαρατήρητο. Το δύσκολο στη σημερινή ψηφοφορία είναι ότι ενδεχόμενη ανατροπή του Κάουντερ θα εκληφθεί ως αποδυνάμωση του μοντέλου εσωκομματικής ηγεσίας της Μέρκελ, αν και ο Μπρινκχάους το διαψεύδει επιμόνως. Αλλά και οι υποστηρικτές του προσπαθούν να διαλύσουν την υποψία ότι η ψήφος τους υπέρ του Μπρινκχάους θα είναι μια ψήφος κατά της Μέρκελ. Θα ήταν μοιραίο λίγες εβδομάδες πριν τις τοπικές εκλογές στη Βαυαρία και την Έσση. Η πλευρά Κάουντερ πάλι δηλώνει ότι είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά η ερμηνεία ότι πιθανή εκλογή Μπρινκχάους σημαίνει αποδυνάμωση της Μέρκελ.
Και έτσι με τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα να εξαντλούνται σε ένα «πόλεμο ερμηνειών», Κάουντερ και Μπρινκχάους παίρνουν θέση μάχης για την ανάδειξη νέου προεδρείου της Κ.Ο. της Χριστιανικής Ένωσης στην ψηφοφορία που ξεκινά από τις 15.00. Πάντως όλοι ομονοούν ότι κανείς δεν μπορεί να μπει στη σκέψη της σιωπηρής πλειοψηφίας των βουλευτών. Οι εκλογές είναι μυστικές, κανείς δεν πρέπει να φοβάται τυχόν συνέπειες εάν με τη ψήφο του κάνει την υπέρβαση.
Πηγή: Deutsche Welle