Στην Ακροποταμιά στα ορεινά της Ηλείας ο τρύγος έχει ήδη ξακινήσει και το πάτημα των σταφυλιών γίνεται με τον πατροπαράδοτο τρόπο σε ξύλινα πατητήρια.
Τα σταφύλια βρίσκονται παρατεταγμένα στα καφάσια και οι εργάτες τα πατάνε με γυμνά πόδια, όπως παλιά.
Το πατητήρι είναι μία δεξαμενή στην οποία ρίχνονται τα σταφύλια μετά τον τρύγο. Εκεί πιέζονται από τους πατητές με γυμνά πόδια, λιώνουν και ο χυμός που παράγεται και συλλέγεται είναι ο μούστος. Συνήθως πρόκειται για μια κατασκευή ορθογώνια ή τετράγωνη. Οι τοίχοι έχουν ύψος περίπου ένα μέτρο, ενώ το δάπεδο είναι επικλινές και έχει άνοιγμα ώστε να είναι εύκολη η ροή του παραγόμενου χυμού.
Οπως αναφέρει η wikipedia, πηγές τονίζουν ότι από την 4η χιλιετία π.Χ στον ελληνικό χώρο ήταν γνωστή η καλλιέργεια της αμπέλου.
Την καλλιεργούσαν για τροφή, παραγωγή κρασιού και αργότερα της σταφίδας.
Τα αρχαία πατητήρια (ληνοί) λειτουργούσαν παρόμοια με τα σημερινά.
Ήταν πρότυπες κατασκευές σε επικλινές έδαφος ώστε ο χυμός να κυλά και να συλλέγεται στο χαμηλότερο κτίσμα (υπολήνιο).
Κατά την πανηγυρική αυτή διαδικασία, οι πατητές κάνοντας ρυθμικές κινήσεις τραγουδούσαν τους Επιλήνιους ύμνους.
Κατόπιν συνέλεγαν τον χυμό σε μεγάλα πιθάρια τα οποία τα σφράγιζαν και τα έθαβαν για να επέλθει η ζύμωση.