Μικρές προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που έζησαν την προσφυγιά, ξεριζωμένοι από τον τόπο τους, ακολουθεί ο φακός της Κλεοπάτρας Χαρίτου που επί μια δεκαετία φωτογράφιζε τις προσφυγικές πολυκατοικίες, της Λ. Αλεξάνδρας.
Τώρα, εκθέτει μια σειρά από αυτήν τη δουλειά της, από την ερχόμενη Πέμπτη, 5 του μηνός, στο Μουσείο Μπενάκη, με τίτλο «Τα Προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας».
Οι εικόνες, είναι ίσως και από τα τελευταία φωτογραφικά ντοκουμέντα που συνδέονται με τη μνήμη των Μικρασιατών προσφύγων που κατοίκησαν εκεί. Ο φωτογραφικός της φακός, αποτυπώνει τα εσωτερικά των διαμερισμάτων με τα εναπομείναντα αντικείμενα των ενοίκων και τα κλιμακοστάσια των πολυκατοικιών, πώς αυτά παρέμειναν από τότε που οι χώροι εγκαταλείφθηκαν, μετά την πώλησή τους στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, το 2001.
Τα Προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας στο σύνολό τους, απαριθμούν 228 διαμερίσματα. Σχεδιάστηκαν από τους αρχιτέκτονες Κίμωνα Λάσκαρι και Δημήτρη Κυριακό. Χτίστηκαν το 1933, προκειμένου να στεγάσουν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία.
Αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα και το πρώτο δείγμα λαϊκής πολυκατοικίας, ενώ συγκαταλέγονται ανάμεσα στα 113 πιο σημαντικά έργα της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής του 20ου αιώνα.
«Οι Προσφυγικές Πολυκατοικίες της Αλεξάνδρας» εξηγεί στον κατάλογο της έκθεσης, ο δημοσιογράφος Νίκος Βατόπουλος, απεκδυόμενες από τις αρτ ντεκό εφαρμογές της αστικής Αθήνας της ίδιας εποχής, μοιάζουν να έχουν το θάρρος να είναι ο εαυτός τους, καθώς υψώνονται σε παράλληλες σειρές, σαν lego από μπετόν και πέτρα, λειτουργικές εφαρμογές ενός αυστηρού, μηχανιστικού και κλινικά απονευρωμένου Bauhaus. Ο φακός της Κλεοπάτρας Χαρίτου τα περνάει στην αθανασία με τον πιο λεπταίσθητο και διεισδυτικό τρόπο, δινόντάς τους το αποτύπωμα ενός πολύτιμου λίθου εν μέσω μία αστικής θάλασσας ανωνυμίας».
Στον συνοδευτικό κατάλογο επίσης, ο ιστορικός τέχνης και φωτογραφίας Ιαν Τζέφρεϊ σχολιάζει πως «Η είσοδος σ' έναν τέτοιο χώρο πρέπει να γίνεται με πολλή προσοχή. Μπορεί να μοιάζουν με φωτογραφίες, αλλά λειτουργούν ταυτόχρονα σαν σχεδιαγράμματα, καθοδηγώντας την προσέγγισή μας- υπάρχει ακόμα και μια φωτογραφία που αποτυπώνει ένα ζευγάρι πατερίτσες: η έσχατη βοήθεια κίνησης σε δύσκολες συνθήκες...».
Η Κλεοπάτρα Χαρίτου σπούδασε φωτογραφία στη Νέα Υόρκη και στην Βρετανία. Από το 2005, ζει και εργάζεται στην Αθήνα κι έχει αρκετές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στο ενεργητικό της, ενώ σαν φωτογράφος πλατό, έχει φωτογραφήσει, μεταξύ άλλων, τις κινηματογραφικές ταινίες: «Πέρα από την πόλη» του Κώστα Γιάνναρη, «Hardcore» του Ντένη Ηλιάδη, «SAFE SEX» των Ρέππα και Παπαθανασίου, «Πολίτικη Κουζίνα» του Τάσου Μπουλμέτη και πολλές τηλεοπτικές σειρές .
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 6 Μαΐου.