Σαν να μην έφταναν οι βασικές ελλείψεις τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, τα άδεια ράφια των σουπερμάρκετ και ο υπερπληθωρισμός στη Βενεζουέλα, τώρα στερεύουν κι οι κάνουλες στο Καράκας...
Οι κάτοικοι κι οι επιχειρήσεις της πρωτεύουσας βρίσκονται αντιμέτωποι με μια λειψυδρία που έχει αναγκάσει τα νοσοκομεία να αναβάλλουν ή να ακυρώνουν χειρουργεία γιατί δεν υπάρχει νερό για να πλύνουν τα εργαλεία.
«Πήγα στο χειρουργείο κι άνοιξα τη βρύση για να πλύνω τα χέρια μου και δεν έτρεχε νερό», δήλωσε η γυναικολόγος Λίνα Φιγκουερία στο Reuters.
Έως και τρία εκατομμύρια κάτοικοι του Καράκας προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τις περιστασιακές διακοπές νερού. Η πρωτεύουσα βρίσκεται σε υψόμετρο χιλίων μέτρων, πράγμα που σημαίνει ότι το νερό πρέπει να μεταφέρεται από χαμηλότερες πηγές. Αλλά λόγω της κακής συντήρησης των αντλιών και των σωλήνων και της έλλειψης πόρων για την αντικατάσταση των κατεστραμμένων αγωγών οι κάνουλες στερεύουν. «Η κακή αυτή κατάσταση ήταν εμφανής εδώ και χρόνια, αλλά το δίκτυο υδροδότησης πλέον έχει υποστεί μεγάλες καταστροφές», λέει ο Χοσέ Ντε Βιάνα, πρώην πρόεδρος της κρατικής εταιρείας ύδρευσης Hidrocapital.
75% των κατοίκων του Καράκας δεν έχουν τακτική πρόσβαση σε τρεχούμενο νερό, ενώ ένας στους δέκα αντιμετωπίζουν στομαχικά και δερματολογικά προβλήματα από το βρώμικο νερό που φθάνει στις βρύσες τους.
Η κυβέρνηση αποδίδει το πρόβλημα της λειψυδρίας στη δράση «ακροδεξιών τρομοκρατών» που αποβλέπουν στην εκπαραθύρωση του Νικολάς Μαδούρο. Ο αριστερός πρόεδρος της Βενεζουέλας κι οι σύμμαχοί του λένε ότι για την δεινή κατάσταση της οικονομίας ευθύνεται ο «οικονομικός πόλεμος» που έχει κηρύξει η αντιπολίτευση με τη στήριξη της Ουάσιγκτον.
Εδώ και πέντε χρόνια η χώρα ταλανίζεται απόι μια βαθιά κρίση, που επιτάθηκε από την πτώση των τιμών του αργού, βασική πηγή εσόδων της χώρας. Η κυβέρνηση τύπωσε χρήμα, αλλά αυτό οδήγησε σε υπερπληθωρισμό που αναμένεται να αγγίξει φέτος το ένα εκατομμύριο τοις εκατό, σύμφωνα με το ΔΝΤ.
Βενεζολάνοι εγκαταλείπουν κατά κύματα την πατρίδα τους αναζητώντας μια καλύτερη τύχη σε γειτονικές χώρες, κυρίως στην Κολομβία και τη Βραζιλία. 2,3 εκατομμύρια έχουν φύγει τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ, περίπου 5.000 περνούν τα σύνορα καθημερινά. Κι όσοι απομένουν βρίσκονται αντιμέτωποι με μια απελπιστική κατάσταση, που δεν αναμένεται να αλλάξει σύντομα, καθώς η κυβέρνηση Μαδούρο αρνείται να αλλάξει πορεία.