«Τι άλλαξε και τι δεν άλλαξε η κρίση στην Ελλάδα». Σε αυτό το ερώτημα επιχειρούν να απαντήσουν οι Financial Times, ενόψει του τέλους του προγράμματος.
Το δημοσίευμα επισημαίνει τις αλλαγές στον ιδιωτικό τομέα, αλλά υπογραμμίζει και το γεγονός ότι ο δημόσιος τομέας παρέμεινε κομματικοποιημένος.
«Η Ελλάδα έχει βιώσει οχτώ χαμένα χρόνια. Από το 2010, η οικονομία της συρρικνώθηκε κατά ένα τέταρτο και το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων κατά ένα τρίτο. Περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι μετανάστευσαν», σημειώνει στον πρόλογο το δημοσίευμα και επισημαίνει ότι το ερώτημα είναι αν τα χρόνια του τραύματος λειτούργησαν ως εξυγίανση, εξαγνίζοντας την Ελλάδα από τα προβλήματα που συνέβαλαν στην κρίση.
Ομως, παρατηρούν οι Financial Times, ενώ ο ιδιωτικός τομέας γίνεται πιο εξωστρεφής, το δημόσιο παραμένει βαθιά πολιτικοποιημένο.
«Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει πείσει το ίδιο το κόμμα του ότι οι ημέρες του πελατειακού κράτους έχουν τελειώσει. Περισσότερες από 30.000 προσλήψεις σε δημόσιες υπηρεσίες έγιναν υπό την πρωθυπουργία του, περιλαμβανομένων δεκάδων ειδικών συμβούλων που επέλεξαν οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση ακόμη δεν έχει ξεπεράσει την ευρεία αντίσταση στην εφαρμογή ενός σχεδίου για την αποπολιτικοποίηση της δημόσιας διοίκησης, πιο διαφανείς ανώτερους διορισμούς και τακτικές αξιολογήσεις των δημοσίων υπαλλήλων», τονίζει το δημοσίευμα.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι και Βρυξέλλες συμφωνούν ότι ένα σημαντικό βαρόμετρο της όρεξης για αλλαγή θα είναι η τήρηση των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων, συνεχίζουν οι Financial Times και συμπληρώνουν ότι παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί ότι δεν θα υπάρξει «υποτροπή» και παρά το σύστημα μεταμνημονιακής επιτήρησης, διπλωμάτες της ΕΕ τονίζουν ότι η πολιτική πίεση, σε ζητήματα όπως οι συντάξεις και οι διορισμοί, θα ενισχυθούν καθώς η χώρα θα πλησιάζει στις εκλογές.
Σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει, το δημοσίευμα σημειώνει ότι στόχος τους ήταν η αντιμετώπιση ενός καταστροφικού συνταξιοδοτικού συστήματος, της υπερβολικής γραφειοκρατίας και των προβλημάτων φοροδιαφυγής που είχαν βαθιές ρίζες. Επίσης σημειώνει την απελευθέρωση των εργασιακών και τους νέους κανονισμούς για την αδειοδότηση επιχειρήσεων.
Στον αντίποδα, στον δημόσιο τομέα, συνεχίζει το δημοσίευμα, η ανεπαρκής δημόσια διοίκηση και η εκπαίδευση που «τρίζει» αποδείχθηκαν ανθεκτικές ενάντια στις μεταρρυθμίσεις, προκαλώντας ερωτήματα για το αν οι περισσότεροι Ελληνες είναι δεσμευμένοι στις διαρθρωτικές αλλαγές που είναι απαραίτητες για μία βιώσιμη ανάκαμψη.