Το μεγαλύτερο αριθμό «σύγχρονων σκλάβων» στον κόσμο έχει η Βόρεια Κορέα καθώς ένας στους δέκα πολίτες της υποχρεώνονται από το καθεστώς σε καταναγκαστική εργασία!
Όπως υπογραμμίζει η έκθεση 2018 Global Slavery Index για την δουλεία και τους καταναγκαστικούς γάμους ακόμη και μαθητές σχολείων αναγκάζονται να προσφέρουν εξαντλητική χειρωνακτική εργασία στον «παράδεισο» του Κιμ Γιονγκ Ουν.
Η οργάνωση Walk Free Foundations, που κάνει εκστρατεία για τον τερματισμό της σκλαβιάς, πήρε συνεντεύξεις από 71.000 άτομα σε 48 χώρες και σύμφωνα με το πόρισμά της περίπου 40,3 εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν στις μέρες μας να υποχρεώνονται σε καταναγκαστική εργασία. Εξ’ αυτών σχεδόν 2,6 εκατομμύρια ζουν στη Βόρεια Κορέα. Από τους 50 Βορειοκορεάτες που αυτομόλησαν στη Δύση και μίλησαν στην οργάνωση, όλοι εκτός από έναν αποκάλυψαν ότι κάποια περίοδο της ζωής τους εργάστηκαν ως σκλάβοι. Οι μαρτυρίες τους ανάγονται στο διάστημα 2011-2016 -γεγονός που υπογραμμίζει ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει στη χώρα τα τελευταία χρόνια, παρά την πρόσφατη επίθεση διπλωματικής γοητείας του Κιμ, που απολαμβάνει μια πολυτελή ζωή στις επαύλεις του.
Η παιδική εργασία μέσω κοινοτικών δραστηριοτήτων -των αποκαλούμενων «κινητοποιήσεων»- αποτελούν δομικό στοιχείο της βορεικορεατικής κοινωνίας. Ακόμη και μαθητές Δημοτικού καλούνται να εργαστούν έως και δύο μήνες κάθε φορά π.χ. σε αγροτικές εργασίες ή στη συλλογή κάρβουνου που έπεσε από αμαξοστοιχίες, ή στην επισκευή των σιδηροτροχιών. Φυσικά, τα παιδιά δεν πληρώνονται, αφού η αμοιβή τους πάει στα σχολεία τους, κι όποιοι μαθητές αρνούνται, απειλούνται με τιμωρίες και αποπομπή.
«Έκανα συνέχεια αγροτικές εργασίες μέχρι την έκτη Δημοτικού. Όλα οι δουλειές ήταν χειρωνακτικές», είπε ένας Βορειοκορεάτης που διέφυγε στη Νότια Κορέα. «Την άνοιξη δουλεύαμε περίπου έναν μήνα βοτανίζοντας. Τελειώναμε τα μαθήματα το πρωί και το απόγευμα δουλεύαμε. Το φθινόπωρο με τη συγκομιδή εργαζόμασταν πιο πολύ, για δύο μήνες».
Η έκθεση δίνεται στη δημοσιότητα ενώ συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Βόρειας Κορέας και των ΗΠΑ με κύριο θέμα την αποπυρηνικοποίηση της Πιονγιάνγκ και στρατιωτικά ζητήματα παρά τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Εστιάζουν στις βόμβες και τους πυραύλους», λέει ο ιδρυτής της Walk Free Foundation, Άντριου Φόρεστ, «αλλά η τραγωδία στη Βόρεια Κορέα αφορά πολύ περισσότερο στην απώλεια της ατομικής ελευθερίας μέσω της ωμής καταπίεσης του ανθρώπινου δυναμικού»...