Νεαρός δικηγόρος μαζί με πελάτη του, απόστρατο αξιωματικό, βρέθηκαν υπό απειλή μαχαιριού, μέρα μεσημέρι, στην οδό Ηπείρου. Το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που θα περίμενε κανείς, με τον απόστρατο να βγάζει ένα 45άρι από την τσέπη και να αναγκάζει τον επίδοξο ληστή, μάλλον αφγανικής καταγωγής να του δώσει τα λεφτά που είχε πάνω του.
Μοιάζει σαν αστικός μύθος βγαλμένος από την κακόβουλη φαντασία κάποιου που θέλει να διαιωνίσει το στερεότυπο του κακού μετανάστη, που ο μόνος τρόπος που έχει να βγάζει τα προς το ζην είναι μέσω της βίας.
Αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Ακόμη και αν είναι κάτι που δεν γράφτηκε στα ψιλά καμιάς Κυριακάτικης εφημερίδας, αλλά ειπώθηκε στα πλαίσια ενός ευρύτατου οικογενειακού τραπεζιού, επίσης Κυριακάτικου και με σαφή αριστερή ιδεολογική προδιάθεση, στην Ηλιούπολη.
Ο νεαρός δικηγόρος δεν έχει συνέλθει ακόμη για τα καλά. Οπως συμβαίνει συνήθως με καθένα μας, την πρώτη φορά που κάποιος τον απειλεί με όπλο.
Από την άλλη πλευρά και η εθνικότητα του δράστη δεν έχει επιβεβαιωθεί, αποτελώντας απλώς μια ενημερωμένη εικασία βάση των φυσιογνωμιστικών χαρακτηριστικών του.
Η ουσία όμως βρίσκεται στην απόλυτη αντιστροφή των ρόλων, με το θύμα να μετατρέπεται σε δράστη. Και φυσικά την σημειολογική προσέγγιση του όλου περιστατικού που δείχνει πόσο εύκολο είναι -σε περίοδο τόσο έντονης κρίσης- να παρουσιαστούν ανεπίτρεπτα φαινόμενα αυτοδικίας.
Επίσης αξιοσημείωτο είναι ο τρόπος που ο άνθρωπος διακωμωδεί οτιδήποτε τον φοβίζει, με τον απόστρατο στρατιωτικό να γυρίζει και να λέει στον δικηγόρο (αφού του είχε δώσει 25 ευρώ από τα 50 που πήρε από τον ληστή λεγοντάς του «Άδειασε τις τσέπες σου. Τώρα είμαστε οι Έλληνες αυτοί που πεινάμε»)
«Τι θα έλεγες να το κάνουμε αυτό σαν κανονική δουλειά. Θα ανεβοκατεβαίνουμε την Ομόνοια 10 φορές την ημέρα, με εσένα να κάνεις το θύμα. 4 φορές να πάνε να μας ληστέψουν, θα το βγάζουμε το μεροκάματο».